Mijn stalgenoot heeft een nieuw paard gekocht die droes bleek te hebben.
Paard is geïsoleerd en we wachten in spanning af . Na twee weken was er nog geen nieuw geval en ik begon voorzichtig te denken dat we mazzel hadden gehad. Maar helaas, na 16 dagen was er toch een paard met koorts en neusuitvloeiing. Paard is geïsoleerd,swab genomen en de uitslag was positief.
Toen werd het weer spannend.. Positief geteste paard is de vriendin van de mijne en ik wist dat mijn paard nooit droes had gehad.
Helaas,was het bingo.. In de avond nog keurig 37,4 en de volgende ochtend was het 39,5. Ik heb geen swab laten nemen omdat de diagnose vrij duidelijk was gezien de omstandigheden.
Op donderdag 27 oktoberdaar is de strijd van Joya tegen de Streptococcus equi equi begonnen.
De eerste dag had ze wat witte snot en hoge koorts. Vrijwel meteen had ze pijn en wilde ze niet eten en drinken. Ze stond als een zielig hoopje in haar stal. In overleg met de dierenarts haar voor de nacht metacam gegeven.
Het advies was , indien ze eten, drinken en nog redelijk comfortabel zijn niets geven. Zijn ze niet comfortabel dan een keer per dag de normale dosis voor hun gewicht. Mocht dat nog niet voldoende zijn dan tweemaal per dag de normale dosis.
Helaas zat/zit Joya in de laatste categorie, ze was erg oncomfortabel en kon nauwelijks slikken. Slobber, vers gras en zelfs water kreeg ze slecht weg. Ze stond vrijwel de hele dag op 1 plek, hoofd naar beneden en in zichzelf gekeerd. Mijn hart brak telkens als ik haar zag.

Painface..

Met pijnstiller en wat overredingskracht heb ik er de steeds wat biks (dat wilde ze nog wel een beetje eten), wortel, appel en wat slobber in gekregen. Uit de hand at ze in ieder geval een klein beetje uit haar voerbak nauwelijks.
Eng was het hoesten als ze even te snel een hapje nam. Het kwam uit haar tenen en meestal moest ze dan even bijkomen en wilde niet verder eten.

Zielig hoopje

Haar zien drinken was ook een kwelling..
Het is wel heel goed van haar dat ze bleef drinken. Heb overwogen om te overleggen met de dierenarts voor een infuus maar turgor bleef in orde en het is geen makkelijk paard om te behandelen. Zo braaf als ze soms is,is ze dat niet bij dierenartsen. Die plet ze ,loopt omver en vermorzeld ze.. zonder praam is het niet te doen.
Zo gingen we het weekend en de maandag door. Drie keer per dag ga/ging ik naar stal om te proberen haar iets te laten eten, pijnstillers te geven,te temperaturen.
Temperatuur bleef variëren tussen de 39,0 en de 40,3 . Dat is met tweemaal daags metacam.
Dat ze zo in zichzelf gekeerd was lijkt mij ook wel logisch.
Dinsdag kreeg ik, terwijl ik op mijn werk was, ineens een appje van een stalgenoot. Het was een filmpje van een Joya waar de pus uit haar neus stroomt,met de tekst: volgens mij is er iets geknapt.
Joya was ook enorm aan het smakken..
Dat was aanleiding voor een filosofisch gesprek met mijn collega's over de smaak en het gevoel van pus in je mond

Op dat moment ik hoop dat de koorts wat zou gaan dalen en ze zich beter zou gaan voelen.
Woensdag kwam er ook volop troep uit haar neus
Nieuwe taak in mijn verzorgingsritueel is nu het reinigen van het deel voor haar staldeur. De pus is natuurlijk helemaal een bron van besmettingen. In haar stal kun je overal fledders tegen komen


Ze is vanaf dat moment wel slobber gaan eten. Vooral de Vitalbix nutrimash bevalt goed omdat daar geen stukjes in zitten en het snel klaar is. Biks, wortels, appel ging er toen juist niet meer in.
Omdat ze zo slecht bleef eten weer overleg gehad met de dierenarts. Hij gaf aan dat overstappen van metacam naar quadrisol een goed idee zou kunnen zijn.
De quadrisol is wat minder pijnstillend maar werkt beter om de zwelling bij haar keel weg te krijgen. Als ze makkelijker kan slikken,zou ze beter gaan eten.
Sinds ze de quadrisol krijgt is ze inderdaad weer wat hooi en fibermix aan het eten. Koorts lijkt nu ook te zakken dus dat is goed.
Momenteel zitten we, er zijn meer zieke paarden op stal, nog "midden in de droes". Joya is ook nog lang niet klachtenvrij en opgeknapt en dan moeten we daarna ook nog hopen dat ze geen drager wordt. Dat ga ik uiteraard laten testen.
Volgens de dierenarts is mijn paard wel goed ziek maar kan het nog vele malen heftiger... Zet mijn situatie wel in perspectief want die vind ik al best pittig.
Ik was op zoek naar topics over het verloop omdat ik benieuwd was wat ik zou kunnen verwachten. Daar zijn er niet heel veel van. Misschien dat iemand in de toekomst wat aan mijn topic heeft! Voor mezelf is het ook een mooi overzicht voor het verloop .
Mocht je lotgenoot zijn deel gerust je verhaal als je dat wil..