Ik zit een beetje met mijn handen in het haar met mijn paard, wie weet hebben jullie nog ideeën... Het is een mega lang verhaal, maar we hebben dan ook al heeeel veel onderzocht en uitgesloten
Ik heb een 14-jarige Friese merrie die altijd onwijs voorwaarts is geweest. Echt geen dooie, kon super heet worden. Voor mij top, ik hou er wel van! Altijd wedstrijden (dressuur) mee gereden, crosstrainingen gedaan, (lange) buitenritten, longeerwerk... Mijn paard liep altijd voorop met de oortjes naar voren. Ik heb haar sinds ze 7 was, toen was ze net beleerd o.h.z. en voor de koets.
Twee jaar geleden (najaar 2020) begon ze te staken onder het zadel. Bokken, ingehouden lopen alsof ze belemmerd werd in haar beweging... Dit paard had in al die jaren nog NOOIT gebokt. Na lang tobben met zadelmaker, fysio, instructeur zijn we in het voorjaar 2021 naar de kliniek gegaan waar met de dierenarts en zadelmaker daar werd geconcludeerd dat het zadel niet paste (prachtig op maat gemaakt dressuurzadel
). Hierna een huurzadel van de zadelmaker op de kliniek gekregen waarmee ik kon gaan opbouwen om paard weer sterk te krijgen en daarna een nieuw zadel aan te laten meten. Dit ging met horten en stoten, maar het staken werd gestaag minder tot we in de zomer weer fijn konden rijden en de eerste wedstrijd weer op de planning stond.Helaas liep ze aan het eind van de zomer een fikse peesblessure op. Hier zijn we lang mee bezig geweest, maar sinds het voorjaar 2022 mochten we weer langzaam gaan opbouwen. In het voorjaar opnieuw hetzelfde leenzadel gekregen, om opnieuw spieren op te gaan bouwen.
Het opbouwen begon uiteraard met veel stappen, daarna kleine stukjes draf erbij. Paard begon weer te staken bij het aandraven. Uiteraard terug naar de kliniek, maar gezien het staken gedurende de rit afnam, dachten de da en zadelmaker dat het met onderbespiering van de rug te maken had (typische Friese holle rug, zonder spieren, dus 't zadel zit niet lekker zolang ze haar rug/buik niet goed aanspant). Op advies van de da merriebrok gaan bijvoeren voor hoge eiwitinname en spieropbouw. Flink ingezet op spieren kweken door rijden en aquatraining, regelmatig de fysio er bij, buigoefeningen om haar flexibel te houden... Dit leek z'n vruchten af te werpen en we hebben weken zonder problemen 'gereden' (waren nog steeds aan het opbouwen met draf). Paard was lekker voorwaarts en 'had er zin in'
. Fysio vond haar beter dan ooit.Einde voorjaar liep ze naar mijn idee niet helemaal rad (op het been waar de peesblessure in zat), filmpjes naar de kliniek gestuurd en toch maar terug voor controle. Da vond haar niet kreupel, wel héél terughoudend/traag. Echo van de pezen waren goed, röntgen van de benen niks geks (hij dacht even aan hoefbevangenheid). Toen besloten bloedonderzoek te doen en te testen op insuline resistentie en PPID. Op beide testte ze negatief. In deze tijd niet gereden (een maand), weer eens opgestapt om te kijken hoe ze liep en... ze liep goed. Niet traag, niet kreupel, niks staken...
Toen in overleg met de da besloten toch maar weer het rijden op te gaan pakken, zadelmaker laten checken en zadel ietsje aangepast. Vanaf dit punt ook de galop langzaam gaan opbouwen. Dit ging 2 maanden goed, en toen begon de ellende met staken weer. Toch weer terug naar de kliniek. Da vond haar niet meer traag (dacht dat dat een momentopname was), maar dacht dat we 'gewoon' sterker moesten gaan worden. Ik vermoedde nog het SI, dus wilde dat graag gecontroleerd. Da gaf al aan dat het daar niet zat, maar ik wilde het voor mijn gemoedsrust weten dus inwendige echo gedaan en inderdaad: SI zag er keurig uit. Conclusie: fysiek is 't paard in orde. Da denkt aan pijntjes bij het opwarmen/loswerken die zouden moeten gaan minderen naar mate paard sterker en soepeler wordt.
Hierna ging het een periode echt super goed. Ik ging na m'n warmstappen door de waterbaan om buikspier te 'activeren', dan in de bak relatief snel de galop (wordt ze altijd mooi los van) en dan had ik echt mega fijne ritten. Lessen weer opgepakt...
Sinds een week of 5 is ze ontzettend traag. Ik krijg haar met veel moeite uiteindelijk wel weer vlot en aan m'n been, maar zodra we gaan stappen kakt ze helemaal in. Het voorwaartse denken is er helemaal uit. Ook tijdens een buitenrit, waar ze normaal altijd voorop liep, kon ze de rest gewoon niet bijhouden.
OK, wellicht conditie? Kracht? Energie? Ook viel ze ineens weer helemaal in in de flanken. Muesli veranderd naar een senioren muesli zodat ze wat meer energie binnenkrijgt, maar ik merk nog geen verschil. Het verharen kost natuurlijk ook veel energie, misschien is ze daardoor gewoon moe/futloos?
Sinds een paar weken is ze ook weer begonnen met staken tijdens het aandraven, wellicht zadel? Als ze loopt, dan loopt ze. Ze heeft nog nooit zo fijn nagegeven en ze maakt veel ruimere bewegingen dan 2 jaar geleden (met oud zadel), maar toch blijft dat stukje staken in het begin.
Ook zweet ze echt enorm veel, maar goed het is dan ook ~20 graden en ze heeft al een wintervacht, dus ik ga d'r borst scheren.
Ze zijn van 24/7 op de wei naar in de nacht op stal gegaan, wat haar normaal goed doet (dan slaapt ze beter en ze haalt meer uit het kuil dan het gras dat er nu nog staat). Nu merk ik geen verschil.
Mestonderzoek wees een fikse bloedwormbesmetting uit, dus dat kan ook meespelen. Daar is ze inmiddels voor ontwormd.
Aan de longe is ze overigens ook héél traag, maar staakt ze niet. Voorheen was ze aan de longe ook mega vlot en werkwillig. Tijdens het opbouwen hebben we geen longewerk gedaan, omdat de longeerbak te zwaar was i.c.m. de peesblessure.
Hebben jullie nog ideeën? Ik denk niet dat het in energie in het voer zit, ze krijgt echt belachelijk veel (vroeger deed ze het top op alleen een vitaminebrokje, nu krijgt ze merriebrok, seniorenmuesli, vitaminebrok, luzerne...). Bloedonderzoek wees dus ook niks uit. Fysiek is er niks mis met haar rug, onderrug, SI, benen, voeten...
Dank voor wie het hele verhaal heeft gelezen! Stel gerust je vragen, alles is welkom!
die gaan dan flemen. Mijn ervaring met problemen op dat gebied is o.a. extreem hengstigheidsgedrag. Is jouw ervaring anders? 