Geplaatst Dinsdag was een absolute nachtmerrie....
Mijn lieve, geweldige, zachte en knappe Grote Beer Berrie
is afgelopen dinsdag plotseling overleden. Zomaar.. uit het niets.Ik snap dat jullie mij niet kunnen gaan vertellen wat hij precies had, want dan had ik autopsie moeten laten plegen. Maar ik ben wel benieuwd of er mensen zijn die zoiets herkennen. Vandaar mijn verhaal hier.
3 maanden geleden overleed mijn lieve 24 jarige tinkermerrie Maan door een tragisch ongeluk.. Een val in de sloot waar zij ernstig gewond bij raakte, en vol liep met water. Zowel water in longen als via de achterkant naar binnen. Door in en uitwendig letsel heeft ze het niet gered.
Veel sneller dan ik in mn hoofd had, werd ik smoorverliefd op Beer. Een comtois ruin van net 12 jaar en 168cm hoog. En zo kwam hij ruim 2,5 maand geleden bij mij wonen.
Het meest geweldige lieve paard dat ik ooit ontmoet heb.
Afgelopen maandag heb ik in de avond nog gewoon gereden. (30 min in stap bezig geweest met recht richten). Ik merkte niets geks aan hem op dat moment. Achteraf waren er misschien een paar dingen die "anders" waren dan anders. Hij mestte 2x (gewone mest) terwijl hij dat eerder niet deed met rijden. Maar het was voor het eerst dat ik er in het donker op zat. En er gingen wat paarden vandoor. Dus dacht dat t misschien spanning was.
Daarnaast wilde hij niet echt lekker linksom buigen met zn nek en nam hij in stilstand zijn gewicht steeds een beetje op zn achterhand.
Geen grote schokkende dingen. Maar achteraf wel iets afwijkend.
Daarna heeft hij lekker vol smaak zn slobber gegeten, en toen ik m voor de nacht in zn paddock (met onbeperkt hooi, zijn maatje en een grote schuilstal) zette, ging hij lekker staan eten.
Om 21.30u bracht ik hem nog een appeltje en ging met een heel normaal gevoel naar huis.
De volgende ochtend is hij om 7u in de wei gezet door de staleigenaresse. Hij was wat traag en ze moest m uit de paddock halen met touw om zn nek. Maar dat was de laatste dagen vaker zo. Zij dacht dat dit te maken had met dat er weinig meer in t gras zit, en t daardoor in de paddock aantrekkelijker was. Met rijden en in de omgang merkte ik niets.
Om 8.50u werd ik gebeld door een stalgenootje dat Beer in de wei lag, en dat hij niet op kon staan. Ik ben gelijk in de auto gesprongen richting stal. Onderweg werd ik weer gebeld. Of ik gelijk dierenarts met spoed wilde laten komen, want hij was echt ziek aldus het stalgenootje.
Om 9u kwam ik aan en daar lag mijn lieve grote beer snurkend benauwd en krampend in zijn lichaam. Benen schopte niet naar buik, maar maakte wel soms ongecontroleerde bewegingen. Zijn buik was heel erg opgetrokken en schokte. Hij werd steeds benauwder. Hapte met mond open naar lucht. Hij lag op zijn zij. Plat. En probeerde eerst nog op te staan. Maar de pogingen werden steeds zwakker. Duidelijk geen kracht.
Dierenarts nogmaals gebeld dat hij echt moest opschieten. 2e praktijk gebeld of zij eerder konden komen.. Al met al kwam om 9.25u de dierenarts aan.
De dierenarts luisterde en constateerde een beetje gas in de buik. Maar vond koliek niet aannemelijk. Hij dacht aan acute astma.
Gaf hem een spuit darmontspanners (voor de zekerheid) en iets om longblaasjes open te zetten in zn ader. Toen moest Beer gelijk opstaan, of iig rechtop liggen om die longen ruimte te geven. We trokken met zn 4e aan hem, maar na 30 seconden zag ik zn ogen wegdraaien en riep ik: stop maar.. hij is dood. De dierenarts liet zijn hoofd los, Beer had nog wat stuiptrekkingen en was weg..
Ongeloof.. en zooo veel verdriet. Ik ben echt totaal van slag.
De dierenarts gaf aan dat hij geen idee heeft wat dit was.
Ik heb vandaag een mail gestuurd met de aanvraag voor een gesprek om nog even in alle rust na te praten. Ik wil graag weten wat hij ingespoten heeft, wat hij hoorde bij t korte onderzoek en of hij toch een vermoeden heeft. Op dat moment zelf was ik zo in de stress dat ik niet alles goed heb opgeslagen en gehoord.
Wat me opviel is dat het echt nog geen minuut na de injecties gelijk klaar was.
Later heb ik in de paddock gekeken en zag dat er erg weinig hooi was gegeten die nacht. En dat er van Beer diaree in de paddock lag. Echt heel dun.
Een vriendin van mij die op cardiologie werkt, vertelde dat dat bij mensen kan duiden op een hartritme stoornis. (Ik weet het, dit is enkel gissen).
Ik heb ervoor gekozen om geen autopsie te doen, omdat de DA vertelde dat dat 500 euro kost, en ik dan mogelijk nog niet precies weet wat er was. 3 maanden geleden heb ik Maan laten cremeren, een nieuw paard gekocht, heel veel gekocht en gedaan voor dat nieuwe paard, en nu weer een crematie.. De kosten zijn zo enorm, dat ik die 500 euro maar "bespaard" heb.. Ik krijg beer er tenslotte niet mee terug. Wel merk ik dat de vraag "wat was dit" me heel erg bezig houdt. Vandaar ook dit topic.
Zelf heb ik wat zitten denken, en denk ik dat het een hartaanval of infarct oid is geweest.. Misschien eerst lichte in de nacht (of idd ritme stoornis) en een fatale in de wei.
Achteraf ga je meer dingen eraan koppelen: hij had vrij snel dat zn neusgaten wijd gingen. In draf was hij toen hij er net was linksvoor kreupel. Maar alleen onder de man. Daarvoor behandeld door fysio, acupuncturist en uiteraard dierenarts erbij geweest. Zij konden geen echte oorzaak vinden. Nu denk ik: zou dat ook met hart te maken hebben gehad??? Ik weet t niet.
En heel opvallend: hij was meeega chill. Maar als hij stress had (bij hoefsmid die erg traaag werkte waardoor hij heel lang ongemakkelijk moest staan) kreeg hij duidelijk stress. Dan ging hij bijna out. Zn ogen draaide weg, en hij zakte naar de grond langzaam. Ik dacht dat t misschien trauma was. (weet niets van zn verleden). Maar misschien kon hij de stress niet aan?? Wederom gissen en zoeken naar verbanden hoor.
Ik ben me er heel erg van bewust dat ik nu dus opzoek ben naar een soort logische verklaring. En dat als ik het zeker had willen weten dat ik m had moeten laten checken. Dus dat jullie ook geen antwoord kunnen geven. Maar toch mn vraag hier: Zijn er mensen die soortgelijk iets herkennen? Of die een paard hebben (gehad) met hartproblemen die hier op leken?
Zodra ik gesprek heb gehad met mn dierenarts kan ik aanvullende info geven.
Bedankt voor het lezen van dit lange verhaal.
Hierbij nog even een paar fotos van mn lieve Beertje die zoo enorm gemist wordt... zucht..
..want mooi was ie wel ... 
