
Februari 2020 heeft mijn pony een koliekoperatie ondergaan. Zij had een dunne darm obstructie. Er is geen stuk darm verwijderd en de operatie is geslaagd. Daarna kreeg zij echter wel complicaties. MRSA bacterie, waardoor antibiotica niet aansloeg en een enorme inwendige infectie waardoor ze meermaals twee incisies hebben moeten maken om te kunnen spoelen (spoelen met water was het enige wat nog mogelijk was). Na een lang traject is het uiteindelijk goed gekomen. We zijn nog tot zomer 2021 onder controle blijven staan bij de kliniek.
Zij heeft wel een buikwandbreuk overgehouden aan alle ellende. We zijn later nog gaan kijken of dit gereconstrueerd kon worden maar omdat ze geen last had van de "breuken" was dat de extra operatie niet waard. Zij is altijd gevoelig gebleven op voeding. Ze kon nooit meer terug op stro, ze moest hooi wat aan bepaalde voorwaarden voldeed enz.enz. Maar we hadden een balans gevonden en het leek allemaal EINDELIJK goed te gaan...
De laatste tijd had ik wel weer wat moeite om haar mest goed te houden. Na overleg met reguliere DA en de kliniek, konden we het steeds oplossen met wat weidegang (bij ons niet gebruikelijk in de winter, maar wel mogelijk gemaakt) en ouderwetse gekookte lijnzaad. Het leek steeds voldoende te helpen

Maar afgelopen zondag was het helaas weer mis. Weer koliek en reguliere DA kreeg het niet opgelost. Die middag is ze weer opgenomen op de kliniek. Na diverse onderzoeken is kort samengevat gebleken dat haar darm verkleefd ligt ter hoogte van de oude operatiewond. Haar darmen functioneren nog wel, maar vertering is gewoon veel te traag. Zo lang ze geen/nauwelijks eten krijgt, voelt ze zich "prima" (ze heeft natuurlijk wel buikpijn).
De oplossing is chirurgie. Er zullen 2 zaken gecombineerd moeten worden; breuk buikwand herstellen, weefsel is sterk genoeg (techniek vanuit humane geneeskunde om soort sterk matras te vormen, dus ondanks nu niet veel weefsel zit is dat wel op te lossen). Tweede deel is stuk darm verwijderen.
Omdat het dit keer een geplande operatie betreft schatten ze de kans van slagen rond 70/80 procent.
Mijn lijstje vragen (en antwoorden) van de kliniek:
Lost dat echt iets op? Ja, maar oorspronkelijk had ze een verstopping einde dunne darm naar blinde darm. Indien reden in bezenuwing (aansturing) van darm zit, is een bypass (dunne darm op ander punt van blinde darm aansluiten) nodig, maar dat kun je pas weten als je einde dunne darm in je handen hebt, niet van te voren. Dan word het natuurlijk wel een stuk complexer.
Daarna niet weer kans op verklevingen? Door de ontsteking vorige keer werd de kans vergroot. Deze operatie komt weinig voor met infecties (maar de vorige operatie ook). Lichaam is in betere weerstand om dat te voorkomen. Kansen zijn nooit nul.
Hoe lang duurt de revalidatie? sowieso 3 maanden boxrust
Word de darm niet nóg veel zwakker als er een stuk word weggenomen? Beweeglijkheid van darm komt moeilijker op gang, daarom wil je bij een acute operatie nooit dat extra risico nemen. Maar bij een geplande operatie geeft dat minder risico, er is geen buikvulling wat direct verwerkt moet worden enz.
Kan ze daarna weer de sport in? Theoretisch gezien word het juist beter. Ophangsysteem is een stevige structuur. Nu zit daar een zwak punt (breuk).
Waarom kon die reconstructie eerder niet? Lichaam heeft tijd nodig om weefsel zo stug mogelijk te maken. Toen was het de afweging/operatie niet waard omdat ze geen last had/heeft van de breuk zelf.
Kosten? Beginnend bij 5000 euro
De kliniek stuurt dus enorm aan op deze operatie. Het is haar enige kans op herstel... Maar ik vond de kliniek met de eerdere operatie ook altijd enorm positief (iets té naar mijn idee) en toen is wel gebleken dat ze het soms misschien iets hadden onderschat. Ik heb ook mijn reguliere DA om zijn mening gevraagd en die staat toch iets anders tegenover wéér zo'n heftige operatie. Hij geeft eigenlijk samengevat aan: "medisch gezien hebben ze gelijk en zit hierin de oplossing. Maar in de praktijk zie je vaak toch terugkerende problemen met opnieuw verklevingen, gevoeligheid op de darmen etc. Dus ik zou wel enorm goed nadenken wat je jezelf op de hals wilt gaan halen....."
En zo sta ik nu.... in alle twijfel die je maar kunt hebben. Ik heb momenteel akkoord gegeven op de operatie, welke maandag dan zal worden uitgevoerd. Omdat ik haar op dit moment te jong en te fit vind om haar zomaar te laten gaan... Maar tot maandag wil ik even goed afwegen of ik hier wel goed aan doe. Als het een definitieve oplossing zou zijn, doe ik het met veel liefde! Maar dat is dus absoluut niet gezegd. Wij tobben al 2 jaar met haar darmen, moet ik haar dit wel opnieuw aandoen? Als je een hoopje ellende in de stal zag staan had ik er waarschijnlijk voor gekozen om haar te laten gaan, maar dat is ook niet het geval. Ze is nog elke dag beledigd dat ze geen snoepje krijgt als ik aan kom lopen

Ik heb ook diverse andere klinieken gebeld, maar niemand waagt zich aan het geven van een mening.
Wat zijn jullie meningen, ervaringen, noem maar op... Please... brand los!!