Dierenarts weer geraadpleegd, maar die weet het eigenlijk ook niet. Hierop heb ik gisteren de kliniek maar eerst mijn kant op laten komen voor nogmaals klinisch onderzoek. Conclusie: inderdaad een wat tam beeld voor een jong paard en wat scherpte te horen op de longen. Kan geen diagnose aan gekoppeld worden, want kan van alles zijn, van restverschijnselen na het hoesten tot aan een allergie/schimmeltje wat op de longen is geslagen. Alleen met een scopie en BAL zouden we iets meer weten. Inderdaad, ook mijn gedachte. Haar advies was het nog een paar weken aan te kijken en mijn paard weer uit te gaan dagen door weer wat training op te pakken en te zien of zijn conditie opgebouwd kan worden. Als het niet verbetert, dan alsnog naar de kliniek voor nader onderzoek. Helder plan.
Vandaag aan de longe en heel braaf paard wat gemakkelijk zijn gangen pakt, maar over het algemeen een lusteloze indruk maakt. Ademhaling was nadien niet extreem, dat viel me mee. Maar de matte en slome indruk maakte me niet blij. Later met wat eten viel me op dat hij langzaam eet en morst. Zo ingewikkeld was zijn prakje niet (luzerne en brokjes). Ik wil me vasthouden aan het advies van de arts, maar het zit me natuurlijk alles behalve lekker. Mijn vorige paard moeten laten gaan op jonge leeftijd, wat ook allemaal begon met vage klachten (wel van heel andere aard), het maakt toch weer van alles los nu merk ik.
Dus tja, dit verhaal om even van me af te schrijven en wie weet zijn er lezers met goede input en/of ideeen? Dan heel erg welkom natuurlijk!
![[o]](https://boktimg.nl/s/cadeau.gif "Cadeautje!")
eten morsen is bij mij iig meteen een teken om de tandarts in te schakelen, vandaar de suggestie. 
