Geplaatst Na lang zoeken, veel medische rondslomp etc ga ik nu toch hier eens het verhaal neerzetten. Ik hoop dat er mensen zijn die dit kennen....
Sinds 3 winters heeft mijn tinker helaas ineens last gekregen van terugkerende uierontstekingen. Het begon eigenlijk in 2017/2018. Ze heeft in 2016 een tijd met haar hormonen overhoop gelegen. Eenmaal verhuisd stabiliseerde dit weer. Echter had ze vanaf 2017 in de zomer altijd wel dat ze melk aan leek te maken. In 2018 was het zo erg dat ze tijdens haar hengstigheid echt stond te druppelen. Die zomer werd ze ook ineens schijndrachtig. Dit is opgelost met regumate.
Haar hormonen waren gelukkig wel een stuk rustiger en van vele ervaringen (ook van dierenartsen) begreep ik dat sommige merries dit soms doen. Afijn, geaccepteerd dat het zo is. Tot ze in september 2019 ineens van de een op andere dag met een gigantische uierontsteking stond. Dierenarts begreep er niks van, merrie die nog nooit een veulen heeft gehad? De antibiotica sloeg niet zo goed aan dus ook een swab genomen. Geen rare dingen gevonden...
Twee maanden later was het weer raak. Misschien was de eerste ontsteking niet helemaal weg geweest? Andere antibiotica gekregen en netjes binnen een week weg. Helaas januari/februari 2020 weer raak. Weer een swab etc maar niks te vinden. Ze was op dat moment wel ontiegelijk dik dus verstandig was om haar weg te halen van de stal waar ze op dat moment stond. Eigenaresse wilde geen aanpassingen doen en de paarden kon je zowat rollen.
Ik heb haar in april toen op een PP gezet binnen de kortste keren begon ze af te vallen. 1 nadeel? Een ruin naast de wei die haar erg interessant vond. Hormonen dus weer op hol, regumate sloeg niet aan. Echo gemaakt en op haar linkereierstok meerdere bolletjes te zien. Veel follikels of toch een tumor? Er is toen bloedonderzoek gedaan naar een hormoon dat tumoren kan veroorzaken. Uitslag negatief.
De hele zomer ging het goed ondanks dat ik elke keer als een panische emo haar uier in moest smeren met verkoelende gel etc bij warm weer. Warme weer werd minder en ze deed het super. En toch ineens in september weer raak van de een op andere dag. Gigantisch hard en ze trapte ook echt als je er in de buurt kwam. Weer een kuur gehad en maar hopen dat het bij 1x bleef. Helaas, in november was het weer raak... het regenseizoen was ook aangebroken en ze stond weer veel in de modder. Weer een aantal bloedtesten,maar niks geks te zien. Wel elke keer vlak na haar cyclus dat het gebeurd. In de trailer ermee en weer naar de kliniek voor een echo. Bolletjes van de vorige keer waren nu niet te zien. Eierstok niks vreemds aan.. we gingen weer naar huis.
De dierenarts had het idee dat door haar hormonen de tepelkanalen open gaan staan en er door de modder bacteriën in komen. Toch maar weer verhuisd en naar een plek waar alleen maar merries zijn en ze 's nachts lekker binnen staat.
Toen we hier kwamen,december 2020, had ze binnen een week weer een iets gezettere uier. Meteen een prik erin en het daarmee gelukkig kunnen oplossen. Wel zijn we verder gaan zoeken. EMS,cushing, hormonen, alles is getest... en alles was normaal/negatief.
Inmiddels zijn we bijna 1,5 jaar verder. Het doet haar duidelijk goed om in een merrie kudde te staan. Maar ondanks dat ik haar uier elke keer in de gaten blijf houden,is het vandaag weer raak... de ontsteking heeft nog niet doorgezet maar er zit alweer een verdikking aan de linkerkant van de uier. Ik weet dat ze vorige week weer hengstig was en het weiland is op het moment toch wel aardig nat door alle slechte dagen van de afgelopen tijd. Hierdoor kon ik merken dat er ook weer meer modder bij haar uier kwam. Maar zal dit nou echt de oorzaak zijn?
Even voor de duidelijkheid: ze is bij mij sinds dat ze 6 maanden oud was. Ik weet dus zeker dat ze nooit een veulen heeft gehad.
Zowel de dierenartsen als andere bekenden in mijn omgeving staan voor een groot raadsel... doordat ik het in de gaten houdt ben ik er nu weer op tijd bij en kan ik de dierenarts ook meteen bellen als het morgen niet minder is. (Ik heb inmiddels zelf ook de nodige middeltjes in huis voor dit soort gevallen als het eraan zit te komen en gebruik deze eerst iom dierenarts) Echter is het wel een beetje radeloos onderhand.
Is er iemand hier die dit bekend voor komt? Die ervaringen heeft bij merries die nooit veulens hebben gehad? Tips tricks alles is welkom...
Bedankt voor degene die de tijd hebben genomen dit te lezen
