Geplaatst Mijn partner en ik hebben Valentijn gekocht op 5 juli 2020. Valentijn is van 17 april 2018 dus op dat moment was hij net 2 jaar en 1.53. De eigenaren waar we hem van hebben gekocht hadden hem een half jaar, daarvoor was hij bij de eerste eigenaar waar hij ook geboren en gecastreerd is.
De tweede eigenaren hadden Valentijn in eerste instantie samen met een ouder paard staan, deze is helaas overleden waardoor hij een hele tijd alleen heeft gestaan. Ze hebben hem op een begeven moment naar een faciliteit gebracht voor hem te beleren en daarna te koop gezet. Exacte data en tijdspanne waarin dit allemaal is gebeurd hebben ze me niet gegeven dus ik weet niet of hij op deze beelden al 2 is.
Ik heb ook nog beelden van toen ze zijn gaan hangen met zadel op maar hier komt een van de trainers/stagiaires van deze faciliteit in beeld, i.v.m. de privacy van deze vrouw zou ik de beelden eerst moeten blurren voor ik het op bokt wil delen, ik ken haar namelijk niet. In het filmpje is hij wel super braaf maar voor mijn idee was het nog wat vroeg om er echt op te gaan hangen.
Hierna hebben de tweede eigenaren Valentijn vaker gelongeerd, met hulpteugels voordat ze hem daarna te koop hebben gezet.
Zelf vonden we het longeren en zadelmak maken nog te vroeg met 2 dus hebben we hem het eerste half jaar weg gezet op het weiland in een kudde en hebben alleen gevraagd voor dingen zoals voetje geven, een beetje wandelen, beetje poetsen, knuffelen, kijken of hij een dekentje op kan etc. Vanaf 2,5 is hier wat meer grondwerk bij gekomen en een beetje desensibiliseren onder begeleiding van een instructrice. Vanuit het grondwerken hebben we hem langzaam opgebouwd naar de beginselen van het longeren en toen hij in april 3 werd zijn we begonnen met longeren, wennen aan het zadel en een beetje hangen.
Halverwege mei merkte we dat hij niet goed liep in draf op de rechtervolte.
Linksom
https://youtu.be/tgJpM2en6hg
Rechtsom
https://youtu.be/gUfk75pWo7Y
Wij en onze grondwerk instructrice twijfelde eerst nog een beetje omdat hij ook nog jong en ongebalanceerd is maar na het terugkijken van de video hebben we toch de dierenarts laten komen voor een kreupelheids onderzoek.
De buigproef viel wel mee maar na het laten zien van het longeren op de rechtervolte kon de dierenarts stellen dat Valentijn kreupel was op zijn linkervoorbeen. Hier hebben we toen twee weken pijnstilling en ontstekingsremmer voor gekregen om te kijken of het daarna over was. De hoef was in orde en het been was niet dik of warm. Nadat hij na die twee weken niet goed liep is een afspraak bij de dierenarts ingepland voor het uitdoven van het been en eventueel foto's.
Op de harde volte liep hij inderdaad nog steeds rechtsom kreupel op zijn linkerbeen. Na het uitdoven van het eerste stuk liep hij al een stuk beter. Nog niet helemaal rad maar wel al dusdanig beter dat de dierenarts vermoede dat het iets was wat in het onderste deel van dat been zou moeten zitten. Deze is toen op de foto gezet.
De dierenarts had er super veel moeite mee om te oordelen of hij nou echt wat zag op de foto's. Uiteindelijk dacht hij toch dat er een oneffenheid zat op het hoefbeen. Omdat het toen al uitgedoofd was moesten we een andere keer terugkomen om het te laten inspuiten.
Hier is het ingespoten. Er kwam ook vloeistof uit toen de dierenarts er een naald op zette. Hij moest 2 weken alleen op een kleiner stuk staan zodat het zijn werking kon doen. Na die twee weken moesten we kijken hoe het met hem ging.
Rechtsom
https://youtu.be/ScLsVr7dc9o
Linksom
https://youtu.be/_HnHXAvSf2Q
De dierenarts gaf ons 2 opties. Of hij moet een mri waarna het behandelplan zou luiden om hem 6 weken op boxrust te zetten of je doet geen mri en zet hem 6 weken op boxrust. Zijn advies zou zijn om het tweede te doen aangezien Valentijn een erg groot paard is en een mri ook best ingrijpend. (laat staan de kosten) Ik had er heel veel moeite mee maar Valentijn heeft 6 weken op boxrust gestaan. Om het te verlichten hadden we hem 'snachts op stal staan en overdag in 5x5 boxen buiten op de wei. Dan kreeg hij iniedergeval frisse lucht en stond hij naast een ander paard.
Na die 6 weken hebben we samen met mijn grondwerktrainer hem op de volte gezet. Hier is geen video van maar het leek zelfs erger te zijn geworden. Emotioneel gezien zat ik er heel hoog in, het is mijn beste maatje en ik wil hem koste wat kost beter hebben. Die maandag om 8:00 was ik de eerste aan de telefoon met de dierenarts en het enige wat hij nu nog kon adviseren was om hem een half jaar op de wei te zetten en kijken hoe het daarna ging. Hier gingen bij mij de alarmbellen rinkelen want ik weet van veel mensen (ook van bokt) dat dit soms zelfs kan verergeren met gewoon op de wei zetten en dat je dan beter ook eens met een osteopaat of fysiotherapeut kan kijken. Ik was iniedergeval wel blij dat hij niet nog langer op boxrust hoefde.
Mijn grondwerk trainer was het hier ook mee eens en had me haar osteopaat doorgegeven. Tijdens de eerste afspraak met de osteopaat merkte we dat hij enorm last had van zijn rug. Valentijn is normaalgesproken een rustig en meegaand paard, maar toen de osteopaat bij zijn rug en schouders ging voelen en duwen werd hij boos en ging hij zelfs de lucht in. Voor ons beide duidelijk dat hij last/pijn had. De osteopaat vond de reactie zelfs zo erg dat ze niet durfde te behandelen voordat we zeker wisten dat er geen breuk of oude breuk zat.
Om het niet nog langer te maken, hier zijn de foto's van de rug:
Niks aan de hand gelukkig. Hij zou zelfs röntgenologisch goed zijn maar hij heeft een kleine afwijking vlak achter zijn oren. Dit zou volgens de dierenarts niet de reden moeten zijn van zijn blessure. Wel heeft ze ons geadviseerd om hem niet met zijn hoofd naar beneden te forceren met dressuur omdat hij er dan wel eens last van zou kunnen krijgen en kan gaan protesteren. Gelukkig werkte we met de grondwerktrainer al heel erg vanuit vrije beweging en van achter naar voor lopen zonder druk te zetten op dat hij mooi rond loopt.
Omdat Valentijn zo heftig reageerde op het duwen op zijn rug hebben we de osteopathie behandeling met sedatie pasta gedaan, ook voor de veiligheid van de osteopaat. Deze ging gelukkig goed op zijn rechter achter been na. Die wilde meneer toch echt niet hoger doen en kregen we met geen mogelijkheid te pakken zonder dat hij trapte, ook al was hij onder sedatie. Vooral zijn nek en schouders kraakte flink en hij was zeer onder de indruk van waar zijn benen nu ineens zaten.
Na een week rust op de wei hebben we weer gekeken op de volte samen met mijn grondwerk instructrice.
https://youtu.be/2ZMsVTbYA20
Zelf vonden we dat er al iets verbetering in zat maar de osteopaat vond het nog te weinig. Wel was hij al een heel stuk soepeler in zijn spieren. Bij de tweede behandeling (eerste week van januari) van de osteopaat was hij al een heel stuk bewegelijker en minder gevoelig op de rug. Naast de reguliere osteopathie behandelingen zijn we nu ook bezig met lazer behandelingen op het hoefbeen, hiervan heeft hij er nu 1 gehad.
Bij de oude stal moest hij 'snachts op stal staan en liep hij maar ongeveer 8 uur in de weide. I.v.m. het slechte weer wilde de oude stalbeheerder eigenlijk dat ze de hele dag binnen stonden als het slecht weer was. We merkte dat hij door het op stal staan weer achteruit ging in zijn spier soepelheid. Om deze redenen zijn we in de tweede week van januari verhuisd naar een paddock paradise waar hij 24/7 buiten staat.
I.v.m. de verhuizing van Valentijn en een coronabesmetting van de osteopaat hebben we volgende week woensdag de tweede lazer behandeling staan en gelijk ook een derde voor de week erna. Na deze twee behandelingen gaan we hem weer op de volte zetten om te kijken of de behandeling aanslaat.
Ik hoop heel erg dat de lazerbehandeling gaat helpen en dat we verder kunnen gaan met zadelmak maken in het voorjaar. Toch vraag ik me af of we niet iets over het hoofd gezien hebben. Misschien op de foto's of in het proces zelf. Gister opende iemand een topic waar het over teugelkreupelheid ging. Dit zette mij ook weer aan het denken omdat het over een komt met Valentijn die alleen op die rechtervolte kreupel is. Dit terwijl hij nog niet onder het zadel is en bij ons nog niet heel hard heeft hoeven werken en zeker niet onder flinke teugeldruk. De oorzaak van de kreupelheid blijft een mysterie. Heeft hij het bij ons opgelopen of wellicht al bij de vorige eigenaar. Het liefst had ik direct geweten waar ik aan toe was maar het blijft gokwerk.
We gaan er iniedergeval alles aan doen en ik ben nog niet klaar om op te geven. Valentijn is zo'n lieve jonge knul en heeft een speciaal plekje in ons hart. Heel veel respect als je dit hele verhaal hebt gelezen!
