Een kort kennismakingsverhaaltje over mijn paard Chivas;
In april bij een handelaar weg gekomen, ongekeurd en onverwacht.
Hij is voor mij gekocht door een aantal mensen omdat hij weg moest bij de handelaar en hij en ik vanaf moment 1 een klik hadden.
PRE ruin van 11 jaar, mentaal niet in topstaat maar fysiek nog veel minder zeg maar

Eerst een tijdje laten wennen aan mensen, basisdingen gedaan en bij laten komen van de verhuizing.
Chiropractor erbij geweest(en komt deze week weer), hoefsmid is bezig met achterstallig onderhoud en de tandarts afspraak staat ook.
In september is hij op locatie onderzocht voor zover mogelijk, dus hals en rug afgevoeld, en beperkt kreupelheidsonderzoek. Ook zijn toen (gedeelte) heupen en knieen op de echo gezet.
Conclusie; onstekingen in beide knieen, 10 dagen novocam en gaan trainen om sterker te maken. Eventueel daarna inspuiten.
Met novocam op liep hij iets soepeler, maar niet zuiver. Inmiddels aan de duivelsklauw en glucosamine, maar het mag niet baten.
Nu wil ik hem verder laten onderzoeken, heb de dierenarts gevraagd om terug te komen voor evt inspuiten en dan maar meteen hele paard op de foto, want ik wil gewoon weten wat er nog meer stuk is voor ik hem doodleuk in training zet en er van alles mis blijkt..
Nou kan ik er niet aan ontkomen dat ik me regelmatig afvraag of dit allemaal wel eerlijk is tegenover mijn paard?
Hij heeft duidelijk pijn, want kreupel, maar hoe ver moet ik dan gaan?
Natuurlijk wil ik hem alle kans geven om te verbeteren, maar gezien paarden in het hier en nu leven, ervaart hij dan niet alleen maar pijn en kan het voor hem niet snel genoeg voorbij zijn?
Een duivels dilemma..
Mentaal is hij echt 180 graden gedraaid en hij gaat door het vuur voor me. Maar dat is precies waarom ik mezelf afvraag of ik voor hem wel hetzelfde doe door al die onderzoeken..
Gezien Bokt toch vaak wel met een ongezouten mening komt, toch maar even dit bericht geplaats.
Ben benieuwd!
https://youtu.be/BQ_n8U1g3jU