Geplaatst 
Ik probeer het zoveel mogelijk samen te vatten, er zit namelijk een flink stuk angst en stress bij mij
Mijn 1e paard ben ik binnen anderhalve dag verloren aan koliek en toen vond ik mijn huidige paard, een fantastische Friese merrie van nu net 3 jaar! Mijn angst is vanaf dag 1 koliek geweest, dus in overleg met de veearts pulp gegeven, linnzaadolie en trouw elke keer een kuurtje zandweg. Checkte haar mest regelmatig en kwam elke keer maar een klein beetje zand. Ik kon de angst eem beetje loslaten en jawel, mijn paard kreeg koliek. Gelukkig zag ik de symptomen in een zeer vroeg stadium en wilde nadat de veearts 's ochtends is geweest, naar Wolvega toe. Uiteraard kreeg ik als antwoord, als jij dat wilt, dan moet je dat doen, ga maar (dit klonk niet erg vrolijk)! Zo gezegd, zo gedaan. Na onderzoeken zowieso daar blijven. Ik was er ontzettend vroeg bij dus alle hoop dat het de volgende dag beter zou gaan. Uiteindelijk de volgende dag te horen gekregennsat ze zo hard achteruit ging, dat de enigste optie opereren is.... natuurlijk heb ik haar laten opereren. Ze had 70 tot 80% kans op slagen. Ze was net 3, nog in de bloei van haar leven en ze verdient dit gewoon die schat! Operatie is goed verlopen, oorzaak was zand, heel veel zand!!! Er liepen uiteraard de dagen na de tijd wat dingen anders dan zou moeten, ontsteking, darmen vielen stil, geen eetlust etc. Gelukkig is alles goed gekomen en staat ze alweer bijna 3 weken lekker thuis op stal. Wel een nieuwe stal, aangezien ik het niet meer durf om haar weer terug op haar stal te zetten. Op andere plekken kan het natuurlijk ook gebeuren, maar goed.
Ze moet 6 weken op boxrust, dtap haar elke avond ff een aantal minuten door het gangpad op stal. Ze wordt ook niet druk etc, ze houdt zich echt super rustig.
Over 3,5 week mogen we weer naar Wolvega, dan worden de nietjes verwijderd en een echo van haar buik gemaakt.
Nu is natuurlijk mijn vraag, wie heeft dit nog meer meegemaakt? Wat zijn jullie ervaringen hier mee en hoe verliep bij jullie de herstelperiode??
