Moderators: Firelight, Coby, balance, Dyonne, Sica, C_arola, Neonlight
daffodil schreef:Ik heb mijn paard vorige week in laten slapen vanwege straalkanker. Ik vond het niet eerlijk om hem op zijn oude leeftijd nog met allerlei invasieve behandelingen lastig te vallen. Hij had in mijn ogen teveel pijn om nog een fijn leven te kunnen hebben en ik heb hem laten gaan.
Ik snap dat dit heftig is om te lezen maar als een paard geen paardwaardig leven kan leiden in mijn ogen, dan mag hij gaan.
Hoe oud is jouw paard ?
Anne_GTI schreef:Wat zegt Rene ervan? Want dat is al een specialist op dit gebied.
Supertje schreef:Hier helaas ook ervaring, ook een gevalletje van alle 4 de hoeven. Ik zit op telefoon, helaas hier geen foto’s op, maar ernstig was het zeker. Zag er qua stralen minstens net zo erg uit, en ook de zolen en zelfs bij 2 hoeven de hoefwand aangetast op een gegeven moment.
Ik ben er in totaal 8(!) jaar mee bezig geweest, waarvan het wel het grootste deel van de tijd onder controle te houden was. Regelmatig eraan gedacht het op te geven, maar mijn paard liep zelden kreupel. Als het echt erg werd (stadium van jouw foto’s of erger, 2x gebeurd) werd hij gevoelig. Ik had geen ongelukkig paard, anders had ik het al lang opgegeven.
Ik heb het 1x helemaal laten uitsnijden, en daarna besloten dat nooit meer te doen. Het loste niet meer op dan andere behandelingen (kwam ook terug), en paard was toen wel doodongelukkig en extreem pijnlijk.
Ik had het ‘geluk’ dat hij kleine plekjes wegsnijden door de smid gewoon toe liet en heel braaf was, een enkele keer knarsetanden als het echt (heel eventjes) zeer deed, maar hij is altijd heel braaf zijn voeten blijven geven. Even au en koekje erin, dan vond hij het prima.
Uiteindelijk was wat voor hem verreweg het beste werkte gewoon thuis behandelen, en besluiten hem voor de rest van zijn leven op prednisolon te houden in een hele lage dosis.
Begonnen bij de laatste ‘ontploffing’ met dagelijks 4 capsules voor 600 kg, en dat 6 weken volgehouden. Daarna in maanden tijd langzaam afgebouwd tot hij om de dag 1 capsule kreeg.
Verder in het begin dagelijks de stralen en andere plekken ingesprayed met cortavance (corticosteroïden spray, eigenlijk voor honden), en 2x in de week met blauwe antibiotica spray, naam even kwijt.
Verder op vlas gezet voor zover hij op stal stond, maakte bij hem een enorm verschil. Overdag in de bagger staan, wat regelmatig gebeurde, leek juist positief te werken gek genoeg.
Er is nooit meer echt in gesneden behalve een enkele keer een klein plekje, en voor het paard was het een stuk minder ingrijpend. Kostte wel gigantisch veel tijd, maar het heeft gewerkt. De laatste 2 jaar van zijn leven straalkanker vrij. Pas geleden wel heel onverwacht afscheid moeten nemen, maar dat was compleet ongerelateerd.
mur18 schreef:Bedankt voor het delen. Wij hebben ook Prednisolon geprobeerd, wat kortdurend goed hielp. Paardje was er wel ziek en ongelukkig van de eerste paar dagen (mogelijk wennen aan het medicijn). Echter nu een half jaar na de prednisolon, heeft ze meerdere maagzweren. Wat mogelijk veroorzaakt kan zijn door de prednisolon en het ziek zijn en slecht ruw voer op onze vorige locatie. Dus vind ik het erg spannend om weer aan prednisolon te beginnen. Vervelen dat je recent je paardje hebt moeten laten gaan. Je verhaal over straalkanker geeft wel hoop!