Bokt.nl

**Geplaatst door de TopicStarter** : 14-08-20 15:51

Spierscheuring grasilis musculus

Geplaatst door de TopicStarter : 14-08-20 15:51

Hi iedereen,

Op 18 november 2019 is mijn paard gediagnosticeerd met een spierscheuring in zijn rechter achterbeen aan de gracilis musculus. Destijds heb ik alles geprobeerd uit te zoeken, training schema's voor herstel, ondersteuning in suplementen, ondersteuning in fysio en ga maar door. Ook bokt hierbij uitgeplozen, maar ik kon bar weinig vinden. Dus hier ons verhaal.

Om te beginnen, de betreffende patient:
Chendo een destijds 12 jarige ruin. Tinker met een kwart shire bloed van 1.66m.
Afbeelding

Op de stal waar meneer stond geregeld dat hij rond de middag in het braggelland gezet werd, ik haalde hem dan elke avond op en dan kon hij lekker op stal staan te drogen. Zo ook zondag avond, meneer was blij (zoals altijd), lekker voorwaarts. Stalletje opgestrooid beetje muesli en klaar. Maandag de 18e kom ik rond 19:00 uur op stal met het idee hem naar binnen te halen, echter hij stond al binnen, beetje een dompertje hij was dus niet buiten geweest vandaag. Wij hadden een verjaardag, dus besloten om hem dan in ieder geval even kort in de binnenbak los te laten. Uit de stal gehaald, hij was wel wat sloom, dus op het harde buiten even aan beide kanten een volte in stap om mij heen, niks te zien. Binnenbak geopend, paard los, loopt een paar passen en gaat stil staan. Geen gek doenderij, niet even lekker rollen gewoon staan. Oke... raar... De bak in gelopen, zwiepje met touw gegeven, ja stap okee, en nu even draven... Chendo let op! Draaafff... 3 passen stok kreupel rechts achter... oliebol!.

Een kleine kanttekening, Chendo is een harde toen ik hem net had heb ik een tocht in groepsverband gereden van ruim 15 km. Dag later de hoefsmid, alle 4 de hoeven zware rotstraal, hij had sowieso ergens moeten hebben gekreupeld, maar nooit wat laten zien.

Oke, terug naar de spierscheuring... Eerst mijn vriend gebeld, Chendo is kreupel ik bel nu de dierenarts. Mijn vriend lief dat hij is, oke bel ik de verjaardag af en kom ik jouw kant op

. Dierenarts gebeld, situatie uitgelegd, ja vindt je het nodig dat ik nu nog kom. Uhm. Ja (zie kanttekening), oke dan ben ik er met een half uur. De temperatuur had ik al gemeten, die was 38.7, ook nog eens te hoog. Tja en dan sta je daar met een paard wat normaal alle kanten op had gestuiterd. Na een half uur was ze er, meerder checks gedaan, temperatuur was omhoog gegaan naar 39.5 graden. gevoelt, en ze kon heel duidelijk de scheur voelen. Voorlopige diagnose, spierscheuring aan de grasilis musculus rechter achterbeen. Voor de duidelijkheid, nummer 42 op het plaatje:
Afbeelding

Oke, en nu. Ze zou morgen terug komen met een echo apparaat, maar hij kreeg eerst een pijnstilling ingespoten, en verplichte boxrust

**Geplaatst**: 14-08-20 16:02

Re: Spierscheuring grasilis musculus

Geplaatst: 14-08-20 16:02

Ik ben heel benieuwd. Had de dierenarts een verklaring voor de verhoogde temperatuur?

**Geplaatst**: 14-08-20 18:09

Re: Spierscheuring grasilis musculus

Geplaatst: 14-08-20 18:09

Wat fijn dat je jullie verhaal hier wilt delen. Ik ken een paard die jaren terug dezelfde spier zwaar gescheurd heeft nadat ze uitgegleden was bij de stallen. Ze heeft er een blijvende blessure aan over gehouden helaas..

**Geplaatst door de TopicStarter** : 17-08-20 08:48

Geplaatst door de TopicStarter : 17-08-20 08:48

Earth schreef:
Ik ben heel benieuwd. Had de dierenarts een verklaring voor de verhoogde temperatuur?

Een reactie van het lichaam op de scheur. Meer verklaring was er niet.

Okee... Dus boxrust, fijn... Nu is Chendo een koudbloed, maar qua karakter absoluut niet, na 1 dag stalrust stuitert meneer normaal al alle kanten op, hoe gingen we dit een week doorstaan. ach ja, eerst maar eens de echo afwachten.

Mijn dierenarts heeft vaker spierscheuringen gezien, normaal is de diagnose vrij standaard. Nu heeft ze 1x meegemaakt dat er een trombose achter weg kwam. Dit heeft natuurlijk ook een volledig ander behandelplan, vandaar dat ze nu standaard een echo erbij maakt. Gelukkig alleen een duidelijke spierscheuring te zien, maar ook met voldoende bloeddruk in de spier.

Tja en dan begin je je toch af te vragen, hoe heeft hij het voor elkaar gekregen, ik had hem zondag uit de wei gehaald en toen was er niks aan de hand. Na een kleine inspectie van zijn stal kwam het vermoeden dat hij uitgegleden is bij het opstaan en zijn achterbeen onder de massa opzij naar buiten is gegleden. Zijn stal was zaterdag gemest, wij hebben altijd een potstal van 1 week. Dus op zondag naar maandag was de bodem nog niet goed vast gestampt waardoor er met beweging wat beton weer vrij komt. Gaat al 9 jaar goed, maar nu gewoon simpelweg domme pech.

En toen begon de lange week, elke dag metacam tot dag 5 en maar zien hoe rustig hij zou blijven of dat hij mij de stal uit zou schoppen. Wonder boven wonder bleef hij rustig tot ongeveer dag 5 en toen was hij het toch wel aardig zat. Maar we moesten nog 2 dagen, en vanaf dan elke dag 10 minuten stappen op het harde. Hoor je mij Chendo STAPPEN!!!..

Naast de stal loopt een lange weg richting het dorp, dit is heen en terug 10 minuten stappen. De weg naar het dorp bleef hij braaf stappen, wel en hoog tempo en niet helemaal zuiver, maar dat is natuurlijk niet zo gek. Maar ja, we moesten nog terug. Iedereen kent vast wel de filmpjes van hengsten op een keuring die als een testosteron bom naast je lopen te drentelen. Kop erop, staart in de lucht al snuivend. Ik denk dat ik daarmee een aardig beeld geschetst heb. En dit moest nog 1 week -O-

.

**Geplaatst door de TopicStarter** : 17-08-20 09:36

Geplaatst door de TopicStarter : 17-08-20 09:36

Chapeau2002 schreef:
Wat fijn dat je jullie verhaal hier wilt delen. Ik ken een paard die jaren terug dezelfde spier zwaar gescheurd heeft nadat ze uitgegleden was bij de stallen. Ze heeft er een blijvende blessure aan over gehouden helaas..

Dat is balen, het is ook echt een hele nare plek. Kleine spoiler richting de toekomst van dit topic.

Spoiler:
Hij was gisteren precies 1 week weer helemaal goed $*\o/*$

**Geplaatst door de TopicStarter** : 17-08-20 15:41

Geplaatst door de TopicStarter : 17-08-20 15:41

Een week lang elke dag stappen. Het ging steeds een beetje van kwaad naar erger. Heen reis prima, terug stuiter stuiter stuiter. Niet zo gek natuurlijk, maar voor klein ukkie van 1.62 naast een kolos van 1.66 en net zo breed, had wat handen en voeten in aarde. Maar we hebben de week doorstaan, hij mocht weer los. Maar dan wel alleen in de binnenbak. Het was natuurlijk hartje winter, dus een droge bodem was zo veilig mogelijk. We waren inmiddels 2 week onderweg. Hij liep nog steeds niet goed, maar nu mochten wij hem los doen. Ik hield mijn hart vast...

In de bak touwtje los, dribbel pasje hier, dribbel pasje daar, plof op de grond, ROLLEN

oh wat had hij dat gemist. Maar ja, toen kwam hij overeind en daar ging het. Precies waar ik al bang voor was (en wat natuurlijk ook een logische reactie vanuit hem was). Het gas ging erop en al vrij snel ging de kont omhoog en kwamen er wat beste knallen achter uit. De galop had hij slim bedacht, gewoon met 2 achterbenen naast elkaar galopperen (of te wel het linkerbeen ondersteunde een deel van het gewicht). Maar het gebok had hij niet over na gedacht. Bij het landen zag je de pijn aan zijn hoofd. Okee toch nog een klein bokje, nee toch maar niet. En al vrij snel was het klaar.

En zo gingen we nog even 3 weken door. Potstal, 2x per dag wandelen voor 10 minuten gevolgd door een bak sessie van een kwartier tot een half uur. Uiteraard inclusief zijn maatje, in ieder geval nog wat sociaal contact. Het los mogen in de bak deed hem ziende ogen goed. Ondanks wat mindere dagen was hij blij met de vrije beweging. Niet altijd alles was goed voor mijn hart, maar okee. Hij zal vast wel een beetje weten waar zijn grens ligt.

Ik had inmiddels al met een aantal mensen contact gezocht, ik wou hem graag ondersteunen in het herstel van zijn spier. En zo kwam ik via mijn osteopaat uit bij een fysiotherapeut die werkte met een high power laser. op 17 december stond onze eerste afspraak gepland, 1 maand na de scheuring. Wat vondt hij het fijn, je zag de ontspanning op zijn ogen staan, goede keus, ik blij, paard blij, iedereen blij.
23 december stond de volgende high power laser sessie gepland. de fysiotherapeut had bij de eerste die spier gevoeld, en voelde duidelijk de grote scheur, maar ook wat kleine scheurtjes. Niet zo gek als je bedenkt wat er (waarschijnlijk) gebeurd is. Bij de 2e sessie kon ze voelen dat een paar kleinere scheurtjes nagenoeg weg waren, positief lekker zo doorgaan.

Nu kwam het volgende euvel. De hoeven groeien natuurlijk gewoon door. Hij zou de zaterdag nadat het was gebeurd bekapt worden, uiteraard was dat toen nog absoluut geen optie. Gelukkig kregen wij van de fysio groen licht dat hij na de 2e behandeling al weer zoveel beter was dat het te doen was om hem te bekappen (we waren inmiddels al 12 weken van de vorige bekap beurt vandaan). Dus gelijk mijn hoefsmid ge-appt die de dag erna wel even een plekje had.

Tja ook dat had even handen en voeten in de aarde, want toch al met al een half uur afwisselend op 3 benen staan, met de achterbenen dus helemaal als trickie point. Besloten daarom om ook eerst de voorkant te doen, mocht het dan niet meer gaan, dan stond hij in ieder geval voor goed. Zo gezegd zo gedaan, en wonder boven wonder viel dan wel mee. Nu heb ik een hele fijne hoefsmid, en kwamen we bij de achterbenen. Ik weet niet hoe hij er op den duur onder stond en ook nog kon bekappen, maar alles om het voor Chendo zo aangenaam mogelijk te maken. En met goed succes, alle 4 de hoeven bekapt, hoefsmid in het zweet en een paard wat heel erg moe was.

**Geplaatst**: 17-08-20 20:13

Re: Spierscheuring grasilis musculus

Geplaatst: 17-08-20 20:13

Wat een fijne spoiler..super $*\o/*$

**Geplaatst door de TopicStarter** : 18-08-20 10:15

Geplaatst door de TopicStarter : 18-08-20 10:15

Oke, hoeven check, spierscheuring richting herstel check. Op naar het volgende probleem. Doordat hij een lange tijd zijn been ontlast heeft is hij natuurlijk ook volledig scheef gaan staan in zijn hele lijf. Dit was de fysio al opgevallen bij de eerste behandeling. Linker bekken stond hoger dan rechts, logisch rechts ontzien is naar beneden links eronder ter ondersteuning is omhoog. Dus werd het tijd voor onze osteopaat.

Het grote voordeel van een osteopaat die ons kent is dat ze weet hoe Chendo normaal loopt. Het is natuurlijk formaatje groot en breed en oogt daarom heel erg lomp. Maar in werkelijkheid is hij belachelijk soepel in zijn lijf. In het dagelijkse leven rijden wij western (recreatief dat wel), met favoriete tak barrel racen. Nu heb ik een fantastische foto om er een beeld bij te geven, uiteraard kan ik deze niet vinden. Dus dan maar de volgende: Zie hem eens lekker om de ton heen zakken

Oke terug naar de osteopaat. Gezien zij hem inmiddels al meerdere jaren behandeld weet zij hoe hij normaal in zijn lijf zit. 6 januari 2020 stond de afspraak en het was een grote schok. rechter kant was 1 blok beton. We stonden even met onze handen in het haar, want hoe gaan we dit los krijgen. Hij had zo min mogelijk rechts gebruikt, waardoor alles vast kwam te zitten. Vanaf zijn SI tot aan zijn oren, oliebol!.

Oke begonnen bij het SI-gewricht, eerst geprobeerd met de 2 pennen langs de billen om de rug te bollen. 0,0 reactie, oliebol dit is echt heel erg vast. Okee, proberen om er eerst zijwaartse beweging in te krijgen. Zeer maar dan ook zeer minimaal. Volgende poging. Zij zou een soort van aan zijn staart hangen en tegelijk met 1 pen zijn rug proberen te bollen waarbij ik hem achterwaarts zou zetten. Chendo is ontzettend vergevingsgezind, alleen al dat hij de eerste dag gewoon braaf aandraafde op stem commando terwijl hij door de grond kon zakken van pijn is genoeg bewijs daarvoor. En dus ook het achterwaarts gaan terwijl zij zijn SI aan het bewerken was deed hij braaf. Gelukt, met veel gekraak schoot er het een en ander los. Oke, even testen. 2 pinnen langs de billen en ja hoor, daar ging de rug mooi de lucht in. Wat een opluchting! Grootste euvel was uit de weg, en de rest was lang niet zo moeilijk. Veel blokkades losten zelf al op, puur door een los SI-gewricht. Wel besloten om de fysio nog eens langs te vragen, dit keer niet voor de high power laser, maar voor een algehele spiercheck met behandeling.

**Geplaatst door de TopicStarter** : 18-08-20 14:31

Geplaatst door de TopicStarter : 18-08-20 14:31

6 januari de fysio ge-appt. Mijn osteopaat had haar bevindingen al doorgegeven, al die medische termen zijn voor mij swahili. Gelukkig was ze op korte termijn in de buurt en konden wij er wel bij in. 14 januari stond de afspraak. Zoals verwacht waren de spieren aan de rechterkant wel wat gespannen, maar met wat massage en dry needeling zag je al heel snel de mooie blubber op de billen en de losse hals ontstaan. Uiteindelijk viel het haar eigenlijk reuze mee hoe zijn spieren voelde. Ook de gracilis voelde mooi rustig en stabiel, ze kon de grote scheur niet meer voelen $*\o/*$ $*\o/*$ $*\o/*$ .

De dag erop mochten wij van de fysio er gelijk weer op, ik had vanaf 18-11-2019 er niet meer op gezeten, ik wou eerst volledige zekerheid dat zijn been weer goed was en dit werd inmiddels bevestigd door zowel de fysiotherapeut als de osteopaat. We hadden van de fysio een schema gekregen. 10 minuten stappen, 5 minuten draven, 10 minuten stappen. Waarbij je uiteraard in de 10 minuten en in de 5 minuten beide kanten mee pakte. dus eigenlijk 5 minuten en 2.5 minuut per kant. In de stap mochten wij oefeningen doen, schouder binnen, schouder voor, travers, renvers. Gewoon kleine stukjes, de oefeningen waren deels gebasseerd op soepel houden, zijn koppie aan het werk zetten en uiteraard om zijn rechterachterbeen stapje voor stapje meer te belasten. De draf was gewoon simpelweg rondje draven, hierin waren er eerst nog geen oefeningen.

De stap was hartstikke netjes, oefeningen voerde hij goed uit. Hij was lekker actief en meedenkend. Daarna de draf. Hij liep niet kreupel of onzuiver maar reageerde heel erg terughoudend alsof hij pijn verwachtte. Deze periode heb ik eerder met hem gehad. In 2017 moest er een kies bij hem verwijderd worden, waarmee hij bijna 1 week op de kliniek heeft gestaan. Achteraf kwamen we erachter dat het altijd een slechte kies is geweest (paddenstoel vorm, de wortel was een ronde kop), en dat er een beste ontsteking achter zat. In de eerste periode dat we weer mochten rijden hield hij met bepaalde oefeningen zijn hoofd scheef of een oor afhangend. Precies de signalen die er ook waren vlak voordat we erachter kwamen dat de kies slecht was. Het is voor hem een stukje "aangeleerd" ik doe dit en dat deed toen pijn, dus doet nog steeds pijn.

Na 2.5 minuut rijden was het lampje uit en hebben we eerst weer gestapt. Hij had natuurlijk 2 maanden stil gestaan, zich lekker vol zitten vreten. En ondanks dat hij er qua bespiering niet op achteruit was gegaan, merkte je wel dat zijn conditie dat wel had gedaan. De training hebben we een paar keer gedaan, met een dag rust ertussen. Nu is Chendo een beetje te slim, hij denkt graag mee en denkt dan vooral ook dat hij het beter weet. Vaak wel fijn, niet altijd handig. Het grote nadeel ermee is vooral dat hij snel verveeld is en dan gewoon simpelweg stopt. Ik heb geen zin om te werken als ik aan het rijden ben, dus als we gaan draven dan is dat 1 tempo en wil ik hem niet hoeven in te houden of vooruit te schoppen (bij wijze van spreken). Duidelijke regel, werkt voor ons allebei wel zo fijn. Maar ja, elke keer weer hetzelfde rondje en oefening, je raadt het al, hij was vrij snel verveeld.

En zo werd het 26 januari. Vriend mee op zijn stalenros, en hup naar buiten. Klein rondje van 3 km ow wat was hij blij. Ik mocht wel wat op de rem rijden, maar hij liep goed in stap en draf, lekker door zijn lijf blij te zijn. Ik had eindelijk het gevoel dat we ergens kwamen. Dus het plan werd gesmeed, lekker naar buiten veel stappen veel draven. Achterbeen lekker meenemen, want ook buiten kan je prima even de oefeningen doen. Gewoon om de dag (soms met wat meer ruimte er tussen) even een rondje van 3 km. Blij paard, blije ikke.

Nu kon ik ook weer gaan denken aan lessen. Onze instructrice werkt met veel wederzijds respect, juist gebruik van het paarden lichaam, en vooral onder het motto plezier maken. Voor ons de perfecte combi, Chendo wordt altijd heel blij van de lessen, waarin we ook prima met plezier kunnen rijden totdat het lampje op is. Nu was dat natuurlijk nog niet de bedoeling, maar we konden wel kijken naar extra oefeningen. Ik vindt en toen helemaal het heel erg fijn dat er iemand op de grond staat die zegt hoe het gaat. Nu kan ik het een en ander wel voelen, maar het is veel paard en die lange manen maakt het niet makkelijk om bijv. even naar de schouder te spieken.

Dus instructrice een berichtje gedaan en 5 februari stond onze eerste les weer voor een half uurtje. Kleine voltes en galop was nog wel not done, maar achterwaarts juist weer heel goed. Met achterwaarts houdt hij mooi steun aan de goede benen en bolt hij zijn rug wat weer lekker is voor de spiertjes maar ook voor zijn SI-gewricht. En dus hebben we lekker een balkjes labyrint gereden. Ideaal voor het optillen van de benen naar voren (onbelast belasten van de spieren), en lekker voor de achteruit. Wat was het fijn om gewoon weer lekker bezig te zijn. Chendo was blij, want die werd weer uitgedaagd met andere oefeningen, ik blij want zijn been werd steeds sterker.

En toen kwam 8 februari -O-

**Geplaatst**: 18-08-20 14:45

Re: Spierscheuring grasilis musculus

Geplaatst: 18-08-20 14:45

Je laat me schrikken!
Ik lees je verhaal half en denk nee! Niet weer! Arme Chendo....

Kijk ik beter naar de data...
Gelukkig maar!

**Geplaatst door de TopicStarter** : 18-08-20 14:46

Geplaatst door de TopicStarter : 18-08-20 14:46

saden schreef:
Je laat me schrikken!
Ik lees je verhaal half en denk nee! Niet weer! Arme Chendo....

Kijk ik beter naar de data...
Gelukkig maar!

hehe sorry

Ik heb besloten om toch ons verhaal op bokt te delen, juist omdat ik er toen nagenoeg niks over kon vinden.

Ik ben alleen niet zo heel erg goed in het kort houden, en wil graag al onze ups and downs delen, dus komt alles in kleine stukjes geknipt wanneer ik even tijd heb

**Geplaatst door de TopicStarter** : 19-08-20 11:37

Geplaatst door de TopicStarter : 19-08-20 11:37

We waren inmiddels bijna 4 week verder. Hij was zo gigantisch verbeterd. Of eigenlijk beter gezegd, gewoon goed. Onder het zadel in stap en draf was hij zuiver zowel op het harde als in de bak, en in vrije beweging zag zijn galop er ook prima uit. Dus werd het tijd om de galop onder het zadel maar weer eens uit te testen. Nu vondt ik de bak niet geschikt gezien zijn ruime gang en je dus binnen een x aantal sprongen de eerste bocht al weer had, dus werd het buiten.

Op 2 km van stal ligt een mooie vlakke brede berm van bijna 400 meter lang, perfect!!!. Dus op een zonnige zondag in februari samen met mijn vriend op de fiets en een stalgenoot richting de berm waar we onze galop gingen doen. In de 2 km die kant op lekker warm gestapt en gedraafd, paar kleine oefeningen gedaan en toen waren we er. Nu is Chendo best pittig met vlagen en wil graag en dan bedoel ik heel graag voorop. Over het algemeen rijden wij eigenlijk altijd alleen samen met zijn maatje. Zij hebben duidelijke regels en wij hebben duidelijke regels als ruiters, en dus gaat zijn maatje altijd voorop in de galop. Meneer is het er niet altijd mee eens, maar wel te houden. Met andere paarden wordt hij vaak nog net wat heter, en dus vraag ik dan eigenlijk altijd of ik voorop mag en uiteraard dat hun paard achter Chendo blijft. Het paard van mijn stalgenoot is een doetje en vindt alles best, dus dat was geen probleem.

Chendo de berm ingestuurd, stalgenoot gevraagd of ze er klaar voor was en hop hop in galop. Hij voelde goed, merkte geen kreupelheden hij was alleen niet zo heel erg voorwaarts. Nu hechte ik daar ook niet veel waarde aan, liever dat hij op een voor hem fijne tempo galoppeerde en daarbij goed bleef dan dat hij over zijn eigen kunnen ging. Mijn vriend tussentijds gecheckt maar die zag geen onzuiverheden, YES!!!. Einde van het pad terug genomen, super blij onze galop (wel eerst alleen links) was goed gegaan $*\o/*$ . Stukje gestapt en daarna besloten om weer een stukje te gaan draven, 2 draf passen oliebol, dit voelt niet goed. Gelijk teruggenomen wat voor verbaasde blikken zorgde bij mijn stalgenoot en vriend.

Wat is er? kwam er bij beiden uit. Tja, hij voelt niet goed. Nou wij hebben niks gezien, draafde volgens mij prima. Dus weer aangedraafd en na 2 passen weer terug genomen. Het bleef stil, en daarna; Ja je hebt gelijk San, die loopt kreupel -O-

. Ik ben afgestapt, we waren immers bijna 3 km van stal vandaan en ik ging hem niet met extra gewicht terug laten gaan. Dus met de tranen over mijn wangen terug naar stal. Wat had ik gedaan, ik was veel-ste vroeg gaan galoperen, wat had ik wel niet gedacht, hij was er nog helemaal niet klaar voor. Ik had mijn paard stuk gereden en de brave goedzak heeft gewoon de galop netjes gedaan

.

Ook in stap begon hij vanaf het afstappen kreupel te lopen, dat had hij nog niet eerder zo erg gedaan. We waren redelijk op de helft, maar voor mijn gevoel was dezelfde weg terug net iets korter (wat google maps later bevestigde, scheelde 700 meter). Dus ik ernaast lopend, vriend op de fiets en stalgenoot nog op haar paard gingen we terug naar stal. Na zo'n 400 meter had ik een paard naast mij lopen die liep te drammen om sneller te gaan en stukjes aan het dribbelen was. Ja jonge, hartstikke leuk maar je bent kreupel weet je nog. Zodra ik mee gaf in zijn tempo (wat snel is) liep hij eigenlijk in stap nagenoeg goed, misschien nog licht onzuiver op een aantal passen. Maar vroeg ik hem een beetje te schipperen, hij iets langzamer en ik iets sneller dan mijn tempo, liep hij gewoon tegen kreupel aan. Dus besloten na 400 meter ruzie maken over het tempo er toch maar op te gaan zitten. Het was de enige optie om hem in zijn tempo te laten lopen, die hij overduidelijk het fijnste vond. Dus de laatste km's er weer op gezeten met regelmatig de vraag aan mijn vriend, hoe loopt hij? waarbij gelukkig het antwoord kwam, onzuiver op een aantal stappen, maar niet op alle. Ik weet het nog steeds zwaar rot, maar niet meer kreupel in stap.

Terug op stal zat ik in dubio, zijn been was niet warm, dik of gezwollen. DA erbij of niet. Nu heb ik al een aardig verleden met paarden, en mijn vriend is opgegroeid op een manege en heeft dus ook wel de nodige kennis. Dus besloten om hem op 2 dagen boxrust te zetten en daarna weer verder te kijken.

Na 2 dagen verplichte stalrust weer begonnen met opbouwen. 10 minuten stappen aan de hand en daarna even los in de bak. Daarna even op het harde een stukje gedraafd, nog steeds kreupel. Ik heb staan huilen want ik wist het niet meer. Hoe kon ik ervoor zorgen dat hij weer beter werd? zelfde schema weer aanhouden en dan nog langer voor de eerste galop. Maar ja, hij was nu al zo ontzettend goed in zijn bewegingen in stap en draf dat ik niet meer wist hoeveel langer ik het dan had moeten uitstellen. En moest ik de DA er weer bij halen, of toch nog even een weekje het schema van de vorige keer vol houden. Mijn vriend is gelukkig heel meegaand maar ook lekker nuchter. En dus besloten het schema aan te houden.

Een week na de galop (17 februari) was hij eigenlijk al weer een stuk beter. Stap was echt helemaal goed, en de draf op het harde was alleen nog onzuiver i.p.v. kreupel. Tijdens het los in de bak viel het wel op dat hij de draf vermeed. Galop vond hij heerlijk, maar wel met 2 benen achter elkaar. Dit deed hij in het begin ook, dus toch nog even aangekeken.

Op 26 februari wederom besloten een afspraak bij de osteopaat te maken. Hij bleef eigenlijk in het cirkeltje hangen, stap, draf vermijden en galop met 2 achterbenen naast elkaar. Op het harde zagen we wel vooruitgang in de draf, maar het bakwerk in vrijheid zinde mij niet helemaal. En dus na wat heen en weer contact een afspraak gepland voor 14 maart. Wel uiteraard onze routine erin houden, en voor 4 maart stond er een les gepland voor een half uur, die we ook konden wijzigen in grondwerk. Dus ook die laten staan.

**Geplaatst door de TopicStarter** : 21-08-20 13:56

Geplaatst door de TopicStarter : 21-08-20 13:56

Tijdens de les van 4 maart toch besloten erop te stappen, wel hebben we de les (half uur) alleen oefeningen in stap gedaan. Met balkjes kan je zoveel dingen doen, dus hadden we een heel labyrint weer liggen. Lekker veel achterwaarts en over de balken heen. Hij voelde goed, was blij en liep in stap ook heel erg netjes.

Tussen 4 en 14 maart niet zoveel gedaan, ik had regelmatig wat last van mijn rug. Maar op zich vond ik (en paard lief) dat ook niet zo erg. Hij stond elke dag lekker buiten, wat hem ook gewoon heel goed deed. En onbelaste beweging met af en toe een uitspatting vind ik ook goed voor zijn rug.

14 maart kwam de osteopaat en zoals verwacht zat hij inderdaad weer iets vast in zijn SI. De laatste behandeling van 6 januari had hij natuurlijk zo ontzettend vast gezeten, dat het niet heel gek was dat het weer wat vaster was gaan zitten. Natuurlijk lang niet zo erg als toen. Chendo had dus lekker weer een check, en werd goed bevonden. Ze kon verder weinig belemmeringen vinden, en ook zijn rechter achterbeen kreeg hij lekker mee. Gewoon rustig doorgaan, dus na de behandeling hem nog een halve week wei rust gegeven en daarna er weer eens opgestapt. Gewoon even in de bak voor 20 minuutjes.

Ondanks de fysio en de osteopaat, het rustig opbouwen en zoveel mogelijk proberen zijn been sterk te krijgen bleef hij op een punt hangen. De stap was goed, de draf was goed, maar de galop in vrijheid (onder het zadel hadden we nog niet weer gedaan) bleef met 2 achter benen naast elkaar. Het spookte al een tijdje door mijn hoofd om hem aan de supplementen te zetten, misschien zou dat het laatste zetje geven naar herstel. En dus begonnen met internet uit te pluizen.

Na veel gelezen te hebben kwamen we uiteindelijk bij de volgende combinatie. Vitamine e met selenium, glucosamine sulfaat en devil's relief. Vitamine e met selenium gaf ik voor het afvoeren van afvalstoffen en het sneller herstellen van de spiercellen. Glucosamine sulfaat gaf ik voor een gezond bewegingsapparaat, dus ter ondersteuning van zijn gewrichten en spieren (gezien de blokkades in zijn SI die steeds terug kwamen). En als laatste Devil's relief ook ter ondersteuning van het bewegingsapparaat. Dus elke dag een schep muesli, lading zooi erdoor en een scheut olie en lekker dat hij het vond

.

Op 26 maart een buitenritje gedaan van 5 km, alleen gestapt. Ondanks dat hij super braaf was was het helaas toch wat te ver. We kwamen dan ook terug met een heel moe paard, grote neusvleugels. En de laatste 500 meter zette hij zijn rechterbeen ook wat onder zijn massa vandaan. In ieder geval duidelijk waar de grens lag, want daar schortte het in het verleden nog wel eens en ging hij altijd maar door. Ik had ook net alle supplementen in huis dus gelijk 's avonds daar mee begonnen.

Op 28 maart werd hij weer bekapt. De hoefsmid kon echt verschil merken in het bekappen. Positief dan, dat gelukkig wel

. Waar het 24 december echt nog wel een uitdaging was, vooral om zijn been zo min mogelijk te hoeven gebruiken en daarbij ook zo kort mogelijk hoeven te belasten. Zag je in de loop van de beurten erna dat het Chendo steeds wat makkelijker afging. En dus dat het voor mijn hoefsmid ook steeds makkelijker weer werd. Zo hoefde hij niet zowat bij de grond te werken, maar kon Chendo weer op normale bekap hoogte zijn hoef en been hoog houden. Het been werd nog steeds niet tussen de benen van de hoefsmid vast gehouden, maar leunde op de knie. Maar al met al was er verbetering.

10 dagen na de start van de supplementen zouden we weer een buitenritje doen. Wederom een rondje van een kleine 5 km. En wat een verschil, hij was om te beginnen al heel erg voorwaarts in de stap. Nu is hij een zijn maatje met wie we eigenlijk altijd op rit gaan (en met wie hij ook altijd buiten staat) sowieso al standje lekker doorstappen. Dit keer werd het een rondje dorp, midden in het dorp ligt een schelpenpaadje tussen 2 straten in. Vlakbij het pad begon het dribbelen al, de stap was verdwenen en een dribbel jog tevoorschijn gekomen. Op dat soort momenten heb ik niks in mijn handen, hij is zo licht als een veertje van voor en gaat ook niet sneller dan een stap tempo, maar daadwerkelijk stappen kunnen we vergeten. Naja, wel een goede oefening, want hij wordt altijd met het dribbelen de helft korter en een paar centimeter groter. Of te wel, de achterbenen gaan eronder en de rug en voorkant komen omhoog. Gratis training waar ik niks voor hoef te doen :Y)

. En toen kwamen we bij het schelpenpad, zijn maatje ging voorop en het dribbelen maakte plaats voor een galop. niet terug te krijgen, maar ja maatje was lekker aan het stappen. En dus zaten wij er in een stap tempo in galop achteraan. Wederom gratis training voor mij

. Na het pad kwam de dribbel weer terug, en is tot aan het laatste weggetje naar stal niet meer verdwenen. Zorgde wel voor veel leuke reacties. Waaronder een jochie die met zijn vader aan het wandelen/fietsen was. Het jochie fietste steeds een stukje van zijn vader vandaan en dan weer terug. Chendo deed natuurlijk niks anders dan dribbelen en verschoot 1x naar voren in een paar galop passen. Waarop ik (wel een heel stuk achter mij want we waren er al een stuk voorbij) de vader tegen het jochie hoor zeggen: Doe maar even rustig, dat paard slaat op hol :Y)

$_/-\o_$ . Het was een hilarisch ritje, maar ik was vooral heel blij dat Chendo het zo goed deed. Want een paard die uit zichzelf gaat verzamelen, dribbelen en galopperen is voor mij teken genoeg dat het weer de goede kant op ging. Zouden de supplementen hem dan toch het setje gegeven hebben? Gezien het 10 dagen na start van de supplementen was had ik het vermoeden dat het toch echt wel wat met zijn lijf en dus hem deed. Dus ben ik er lekker mee doorgegaan.

**Geplaatst door de TopicStarter** : 26-08-20 09:27

Geplaatst door de TopicStarter : 26-08-20 09:27

Tja en toen kwam 11 april. Heeft mijn paard niet iets dan ik wel weer. Ik had al een poosje last van mijn onder rug, dus echt rijden deed ik met iets mindere mate. Wel lekker losgooien, maar ook daarin kon ik steeds niet heel lang blijven staan. Op 11 april gaf ik 's ochtends onze katten brokken en schoot het verkeerd in mijn rug, hup naar de huisartsenpost. Een overprikkelde zenuw (hernia) in de lage onderrug. Fijn! we waren net zo lekker bezig. Ik mocht 2 dagen niks doen en daarna rustig een beetje wandelen. Dus met pijnstillers en de wetenschap dat dit maximaal 3 maanden kon duren (kon wel langer, maar dan zouden ze de zenuw plat gaan leggen) weer naar huis.

Chendo kwam dus even weer stil te staan. Er is 1 iemand op stal die met hem naar buiten zou durven en hij is te breed voor haar. Bakwerk wou ik zelf nog niet, en dus bleef op de wei over. En elke avond even los in de bak laten bewegen.

Nu is paardrijden uiteraard geen sport dus mocht ik 1 maand later er eigenlijk van mijzelf wel weer op. De pijnstillers had ik inmiddels afgebouwd en Chendo gaf heel duidelijk aan dat hij aan het werk wou (knetter gek in de kop met uit de wei halen). Dus besloten om in de bak te gaan rijden, mijn vriend heeft ook wel wat kennis in paarden en dus kreeg ik van hem "les". Het rijden in stap en draf ging eigenlijk heel goed. Overgangen netjes, tempowisselingen makkelijk, voltes 8'tjes en slangenvoltes gingen prima. Chendo was alleen wel een beetje druk, en dus had ik veel paard om goed door zijn lijf te laten lopen, wat resulteerde in een gevalletje ik druk je uit je zadel, wat weer door schoot in mijn rug.

Uiteindelijk ook besloten om hem op de dinsdagen weer in de les mee te laten lopen. Hij liep voorheen altijd in de laatste manege les waar de volwassen vrouwen in rijden. Gezien we wat grote paarden te weinig hebben, heb ik 2 jaar terug gezegd dat ze hem (alleen voor die les) mochten gebruiken. Hij heeft daar ook een vaste ruiter en ik ben zeer te spreken over de instructrice (groot compliment aan jou saden $_/-\o_$ ). Dus op 26 mei stond zijn eerste manegeles weer gepland. Scheelt mij weer 1 dag rijden :Y)

.

**Geplaatst door de TopicStarter** : 27-08-20 08:48

Geplaatst door de TopicStarter : 27-08-20 08:48

26 mei, de vaste ruiter ging weer op mijn grote knuffelbeer. Zij rijdt ontzettend vriendelijk, heel stil in hand en benen wat ik belangrijk vindt. Maar, ze is wel wat te lief. En daar nam Chendo even grandioos misbruik van. Letterlijk alles wat niet de bedoeling was. Nu is Chendo western beleerd en doordat hij vrij lang stil heeft gestaan was hij aardig sensibel, wij zagen dus vanaf de grond dat zijn ruiter wat inknikte met haar heup en hup daar ging Chendo de sidepass in. Normaal is hij daar wat vergevingsgezinde mee, maar hij wou nu zo graag (en het is ook zijn favo oefening). Voor de ruiter heel frustrerend, voor Chendo heel erg vermakelijk. Ze zaten simpelweg niet op dezelfde lijn. Daarbij wil ik wel een groot compliment aan de ruiter geven, zij rijdt zo eerlijk dat ze het altijd bij zichzelf zoekt.

2 dagen later besloot ik hem even aan de longeerlijn te knopen. Hij was links wat stijf en rechts net niet helemaal zuiver. Wel even een baal momentje. Nu hielp het ook niet mee dat hij overal mee bezig was behalve met mij, en daarom ook niet lekker van achter naar voor door zijn lijf liep. Het was eerder een doorgezakte kameel met een giraffennek erop (even voor de beeld vorming). Ik was er inmiddels wel achter dat zijn spieren weer goed opgebouwd moesten worden, en hij dus met een juiste houding heel erg goed liep. Maar ja, dan moet hij dat wel gaan doen.

Dus besloten om hem echt eens even goed door te rijden. Ik heb een hele lange tijd heel voorzichtig gedaan, dit kwam ook voort uit de terugslag van begin februari. Dus met mijn vriend aan de bakrand was het om de dag een half uur goed aan het werk. Chendo werd er beter van, hij was weer wat meer gefocust en makkelijker te rijden. De galop deden we nog steeds niet onder het zadel, maar we waren wel lekker op weg om de spieren weer op sterkte te krijgen. En bovenal Chendo was heel erg blij weer aan het werk te mogen.

16 juni mocht hij voor de 2e keer in de les, dit keer onder een andere die overigens ook ontzettend netjes rijdt, maar net even wat meer weet door te pakken. Hij was al een heel stuk braver, wel eens een poging tot, maar dit werd goed geblokkeerd en dus bleef hij braaf. Heel fijn voor mij, voor zijn vaste les ruiter en voor Chendo die een goed lesje had. 2 week daarna ging zijn vaste ruiter er dan ook weer op. Hij wou heel graag achterwaarts en dus moest hij maar verplicht de rest van de bak ook achterwaarts, tja dat vondt hij toch wat minder en dus was hij de rest van de les braaf. Ruiter blij, ik weer blij want we hadden de cirkel weer doorbroken en Chendo was uiteindelijk ook happy in de les.

Op 20 juni stond een tandarts afspraak. Zoals eerder gezegd is hij 3 jaar geleden een kies bij hem verwijderd, ik merkte met het rijden dat hij vaak op rechts wat vasthield, dit is ook de kant waar de kies uit is gehaald. Chendo was hartstikke braaf al hebben we wel een rondje achteruit gehad, stapje voor stapje. Uiteindelijk viel het eigenlijk best wel mee. Een kleine hobbel op de kies eronder en een paar kleine haakjes. Eigenlijk gewoon heel erg netjes. En dus vermoede ik dat hij dan ergens vast moest zitten, gelukkig hadden we al een afspraak staan voor 2 juli

**Geplaatst door de TopicStarter** : 13-10-20 10:08

Geplaatst door de TopicStarter : 13-10-20 10:08

Op 30 juni mocht meneer nog eens mee lopen in de les. Ik had hem zelf inmiddels ook al met wat meer regelmaat opgepakt en eigenlijk liep hij gewoon goed in stap en draf. Was lekker heet, had lekker een eigen mening, dacht verder ook fijn mee en was gewoon prima te rijden. Nog wel steeds wat vast op rechts, maar met lekker veel inbuigen op zit en gebruik van zijn eigen meedenkendheid was dat eigenlijk nog wel te doen. Tja, ik rij hem inmiddels al 9 jaar en ken al zijn truckjes van buiten naar binnen en weer terug. In de manegeles wordt hij net denk ik 1 jaar gereden door de vaste ruiter en natuurlijk met een heel gat ertussen. Dus meneer begon weer te etteren en wou eigenlijk alleen maar achteruit. En dus moest hij verplicht achteruit, tja lol eraf dus Chendo liep weer. Ook in de les blijft hij verder mooi stabiel, maar de galop bleef nog steeds achterwege.

Op 2 juli kwam de osteopaat weer. En eigenlijk viel het mij wel mee. Wel wat kleine blokkades en wat oude spierspanning rond zijn heup/bekken en SI gewricht. Maar allemaal makkelijk op te lossen. En dus was Chendo weer volledig goed, tanden goed, lijf goed, koppie goed. Nu konden we echt weer verder denken.

Zelf rij ik in de zomer eigenlijk altijd buiten met een vriendin en haar paard, wat tevens ook het grootste maatje van Chendo is. Tijdens galop stukken hield ik Chendo dan gewoon in draf (of stap, niet dat hij het daar mee eens was, maar helaas pindakaas) op het verharde pad. Zet ik hem in de berm is die weg, en dan heb je echt veel paard om terug te houden. Maar gelukkig genoeg galop paden naast een verhard deel.

Stiekem het hele grote voordeel van een Chendo die eigenlijk mee wil doen in de galop, is dat hij zich op het harde vrij makkelijk laat houden. Je hoeft je vinger geen cm naar voren te doen want dan is hij weg, maar hij plaatst zijn achterhand eronder en komt van voor omhoog met daarbij wel een wat korte halshouding, maar wel een gedragen rug. En extra bonus, ik heb letterlijk veertjes aan de andere kant van de teugel, heerlijk!... Het is voor mij een hele makkelijke manier om zijn rechterachterbeen mee te krijgen onder de massa, en hij biedt het zelf aan

. Maar ergens in mijn achterhoofd wist ik wel dat ik toch ooit die galop wel weer eens moest proberen en dus kwam 23 juli.

We besloten een wat groter rondje te doen voor een groot deel ook over een onverhard pad en we zouden de galop mee pakken. Ondanks dat Chendo goed voorwaarts was, was hij in de galop juist heel mooi rustig en beheerst. Het eerste stuk galoppeerde hij dan ook best goed, gooide wel wat hoog op, maar geen kreupelheid, klein stukje terug genomen en toen sprong hij wederom aan. Deze keer met 2 benen naast elkaar blijven galopperen, maar hij was blij dus ik hem hem gewoon even laten gaan. Ik had het ook wel verwacht. Chendo is hard voor zichzelf, maar moet zijn lijf altijd weer opnieuw leren kennen. Hij verwacht pijn, en dus gebruikt hij voor hem een houding waarin bewezen is dat hij geen pijn dan heeft, dus 2 benen naast elkaar. Na het galopje bleef hij dit keer goed lopen. Geen kreupelheid in stap en draf. Klein stukje dat hij zijn been onder de massa weg zette, maar met een kleine correctie pakte hij zichzelf weer terug, en bleef goed. We konden weer uitbouwen $*\o/*$ .

Mijn doel voor zijn herstel was dat wij sowieso een galopje op de stopppelvelden konden gaan doen aan het eind van het seizoen. We hadden de hele zomer al gezien dat er een mooi breed graan veld was niet al te ver van stal, die langs een weg liep voor een lengte van ruim 1.5 km. op 6 september hebben wij het pad gepakt. Chendo was fantastisch braaf, sprong in de goede galop aan zijn "slechte" kant en bleef goed eronder zetten. ik kon verruimen en terug nemen, draven en weer aan galopperen. Het enige; zijn conditie, maar daar kunnen we aan werken.

Aan het einde van ons verhaal kan ik dus mededelen dat hij volledig hersteld is. Het was een heel traject, met stappen vooruit en weer 100 stappen terug. Veel tranen, maar ook veel glimlachen. Het was heel erg zoeken naar wat een goed herstel plan was, gezien er op internet bar weinig te vinden is. Ik ben ontzettend blij met de mensen om mij heen die mij gesteund hebben, maar ook de dierenarts, osteopaat, fysiotherapeut en mijn hoefsmid. Die ons ondersteund hebben in het herstel. Mocht iemand op zoek zijn naar een goede osteo, fysio, da of hoefsmid in noord-nederland stuur mij gerust een pb.

We zijn inmiddels ruim 1 maand verder sinds de stoppelgalop. Chendo loopt nog steeds goed, conditie is nog niet volledig terug (lees na anderhalf rondje galop is hij buiten adem). Hier zijn we nog steeds mee aan het werk, het wordt wel steeds wat beter, hij heeft sneller zijn adem terug. Door regelmatig in het traject ook veel stil gestaan te hebben op de wei is hij momenteel wel echt te dik, wat niet mee helpt met de conditie, maar ook hier zijn we mee aan het werk. Onze doelen nu zijn: terug op een goede conditie/oud nivo, terug op een gezond gewicht en zorgen dat hij blij en goed de winter door komt zodat wij alle ritjes van afgelopen jaar in kunnen halen

.

Ik hoop dat ooit iemand iets gaat hebben aan dit topic en er met hun paard of pony ook doorheen komt!

**Geplaatst door de TopicStarter** : 13-10-20 10:49

Geplaatst door de TopicStarter : 13-10-20 10:49

Voor iedereen die geen zin heeft om alles te lezen, hier de beknopte versie:

18 november 2019 diagnose spierscheuring aan de gracilis muschulus (rechts achter)
1e week boxrust met 5 dagen metcam
2e week 1x daags 10 minuten stappen aan de hand
3e week 1x daags 10 minuten stappen aan de hand, daarna 15 minuten tot een half uur vrij bewegen in de binnenbak (ivm gladheid buiten)
17 december 2019 Fysiotherapeut met high power laser
23 december 2019 2e sessie fysio met high power laser
24 december 2019 sinds 12 weken de hoeven weer kunnen doen
6 januari 2020 Osteopaat om zijn lijf weer los te krijgen (zat gigantisch vast)
14 januari 2020 3e sessie fysio met een dry needling erbij
15 januari 2020 voor het eerst er weer op, kleine stapjes 10 minuten stappen (5 per kant), 5 minuten draven (2,5 per kant) en 10 minuten stappen (5 per kant)
Tot 8 februari dit schema aangehouden, met ook heel veel naar buiten rechtuit op het harde waarin er wat meer tempowisselingen gereden werden
8 februari plan tot eerste galop, tegenslag, na de galop stok kreupel in stap en draf.
2 dagen boxrust
schema 1e week, 10 minuten stappen, daarna los in de bak
Tot 14 maart veel rust gegeven met af en toe korte stukjes rijden in stap
14 maart Osteopaat, wederom weer wat blokkades, maar niet meer zo erg als met 6 januari
26 maart begonnen met suplementen: Vitamine e met selenium, Glucosamine sulfaat en Devil's Relief, ritje van 5 km stappend was te ver voor hem.
10 dagen later, zelfde soort ritje van 5 km. Gigantisch verschil in positieve zin dan. Dus door gegaan met de supplementen
Chendo heeft vlak hierna een ruime maand in de wei gestaan door een rug hernia bij mij.
Na de ruime maand zelf weer opgepakt, Chendo gaf heel duidelijk aan dat hij weer aan het werk wou. De wei heeft hem denk ik ook wel even weer goed gedaan.
Vanaf 26 mei liep hij ook weer onder zijn vaste dinsdag ruiter in de les (alleen stap en draf) en ben ik zelf hem weer wat meer op gaan pakken in de bak (alleen stap en draf) om te zorgen dat hij zijn lijf goed bleef gebruiken.
20 juni tandarts, hij hield wat vast op rechts, geen afwijkingen aan het gebit.
2 juli wederom de osteopaat wat kleine blokkades en oude spierspanningen rond zijn heup/bekken/si
23 juli weer de eerste galop onder het zadel sinds 8 februari, wel met 2 benen naast elkaar in galop, maar niet kreupel erna
6 september galop stoppelveld, helemaal goed op de conditie na.

Dit was in grote lijnen ons schema, tussen de grote gaten hebben wij veelal de zelfde training door gedaan, maar ook regelmatig gewoon even een week de wei op. Nogmaals hoop ik dat iemand hier ooit iets aan gaat hebben. Chendo is inmiddels weer volledig hersteld, enige is nog zijn conditie, maar daar kunnen we nu weer aan werken.

**Geplaatst door de TopicStarter** : 07-06-22 09:54

Geplaatst door de TopicStarter : 07-06-22 09:54

Bijna 20 maanden na de laatste post. Eind november 2020 begon hij aan linksvoor wat te kwakkelen. Net niet helemaal zuiver. Hoefsmid erbij en een hoefzweer werd uitgesloten. Dierenarts gebeld voor onderzoek. In eerste instantie via uitverdoving gekeken waar het zat, daarna foto's gemaakt. Artrose in het kroonbeen en hoefbeen. We waren er vroeg bij en dus was het advies van de dierenarts om hem op speciaal beslag te zetten en te ondersteunen met supplementen. 25 november is hij voor op speciaal beslag gekomen en ben ik gaan kijken naar supplementen.

Hij staat inmiddels op Hyaluron100 en Arti Base, samen met het speciaal beslag loopt hij inmiddels helemaal goed. Slechts een hele enkele keer (nu 2x gehad denk ik) dat hij zichzelf echt te gek maakt en niet zuiver loopt daarna. We doen inmiddels alles weer wat we voorheen ook deden en hebben een aantal week geleden voor het eerst ook weer om de tonnen geracet. Deze aanvulling wou ik toch graag er bij geven, aangezien de artrose komt vanuit de overbelasting die hij gedaan heeft voor de spierscheuring rechtsachter.

2 week geleden hebben wij een fotoshoot gehad, waar deze foto uit is gekomen. Ik ben ontzettend blij hoe hij momenteel loopt en eruit ziet.
Afbeelding

**Geplaatst**: 07-06-22 11:45

Re: Spierscheuring grasilis musculus

Geplaatst: 07-06-22 11:45

Wat een mooie foto! Je hebt een prachtig paard, wat een bijzondere kruising!