Geplaatst Ik weet momenteel even niet meer waar ik goed aan doe en hoop dat jullie me kunnen helpen.
Ik heb een paard van 16jr oud wat al een tijdje forse artrose heeft in zijn hals C5-6 en klasse 2 op zijn straalbeen.
In 2017 heb ik foto's laten maken van zijn rug hals en benen omdat hij erg kreupel liep en heb hem in overleg toen op rust gezet, toen ging het goed totdat hij in 2018 weer erg kreupel begon te lopen.
Weer meteen richting de kliniek en leek het te komen door artrose wat zich had ontwikkeld in het hoef en kroongewricht dmv verstapping.
Advies was om lichte beweging (bosritjes) weer op te pakken en dat is sinds die dag super goed gegaan.
Ik laat hem sindsdien ook regelmatig behandelen door de osteopaat.
Sinds een aantal maanden ben ik verhuisd naar een andere stal waar hij in de zomer snachts ook buiten staat op een heel groot stuk met een goedgevulde hooiruif, naar mijn idee een enorme verbetering op de vorige stal
Nu is het van nature een flegmatiek paard, maar hij heeft echt nergens zin in. Als ik met hem ga wandelen wil hij het erf het liefst niet af, moet ik hem aanmoedigen om mee te gaan.
Als we eenmaal lopen loopt hij goed voorwaarts en is er niks aan de hand.
Idem dito met alleen buitenrijden, de eerste paar keer ging het super goed want toen was het nog nieuw.
Als ik nu wil gaan heeft hij er geen zin in en staakt hij.
Met anderen gaat het wel super goed maar dan ben je erg afhankelijk van wanneer anderen kunnen.
Ik heb besloten hem weer op de foto te zetten voor controle, ook met een echo van de hals, dat leek stabiel maar zijn straalbeen is verslechtert tot een 3-4
Maar klinisch wel goed genoeg om er nog licht mee te rijden, wat ik dus al deed. Ik heb afgesproken om hem 1,5 tot 1jaarlijks klinisch te laten nakijken
Maar het probleem is dus, hij wil niks? Hij staat het liefst de hele dag bij de ruif
Stel ik wil in het weekend met iemand gaan rijden, dan moet ik doordeweeks wel na mijn werk met hem wandelen omdat ik er natuurlijk niet ineens op kan na een week stilstaan.
Vandaag was het ivm niet zo lekker weer de derde dag achter elkaar dat ik met hem ging wandelen, maar hij had er totaal geen zin in, bij het paadje waar we in moeten trok hij los en gallopeerde terug naar stal.
Ik zag het eerlijk gezegd niet aankomen want normaal loopt hij uiteindelijk wel braaf mee.
Ik vind het super lastig want alles wat ik doe doe ik alleen maar omdat het beter is voor hem, ik heb heus geen zin om elke dag na mijn werk nog te gaan lopen...
De intentie van de foto's was om mijn onzekerheid wat weg te krijgen maar het is nu alleen maar meer geworden
