Geplaatst 
,Hopende dat een topic openen mij wat nieuwe inzichten kan geven over wat voor stappen nu te nemen, want ik weet het allemaal niet zo goed meer...
Respect als je alles gaat lezen. Het wordt veel informatie, maar ik doe het liever in één keer dan dat ik daarna allemaal vragen erover krijg.
Ik heb twee pony's, waarvan één een Shetlander kruising is. Ik heb de pony vanaf veulen af aan en hij is inmiddels 8 jaar oud. In mei wordt hij 9. Ik heb in al die jaren nooit een DA erbij hoeven hebben, op entingen na. Hij is elke anderhalf jaar door de tandarts bekeken en tot zijn 4e jaar door dezelfde smid bekapt. Van zijn 5e tot zijn 6e jaar heeft hij een andere smid gehad. Beide smeden ging altijd prima en er zijn nooit problemen geweest. Na zijn 6e jaar zijn we over gegaan naar mijn huidige smid. Het bekappen ging dan altijd goed en netjes, op incidentele gevoeligheid na. Het ging dan vaak één of twee keer weer goed, daarna weer een keertje gevoelig. De gevoeligheid bleef dan vaak hangen tot de derde week na het bekappen. Dit uiteraard met mijn smid besproken en hij kon niks geks zien aan de pony. De smid is ook verder een goede smid. Opvallend was het wel, maar ik kon mijn vinger er niet op leggen en mijn andere pony werd er per keer niet anders van door deze smid. Hij is op zijn 4e nagekeken door de osteo, deze vond behandeling niet nodig want hij liep er goed bij.
Tot zover achtergrond informatie wat betreft aanraking met professionals tot nu toe.
Ik heb de pony vanaf veulen gehad als gezelschap voor mijn inmiddels overleden Welsh pony. De pony is opgegroeid in paddock paradise concept en heeft weinig gras gezien. Gras mocht hij zien als ik wat ging doen met de Welsh pony, als de fructaan index het toe liet en per keer maximaal een uur op uitgebloeid gras, in de maanden juli/augustus/september. Op zich niks mis mee, de rest van het jaar altijd voldoende ruimte op zand gehad en goed hooi. Hij was er ook immers als gezelschap en zijn ras staat er om bekend snel in aanraking te komen met hoefbevangenheid. Hoefbevangenheid was iets waar ik nooit meer mee in aanraking wilde komen, juist doordat de Welsh pony dit ooit op pension heeft opgelopen. Zodoende de paarden al jaren in eigen beheer op deze manier- de Shetlander kent niet anders - en heb ik een heel strikt anti hoefbevangenheid beleid qua voer/hooi management en beweging. Veel mensen vinden het overdreven ter voorzorg, ik vond het altijd meer een veiligheid. Hoefbevangenheid is killing en ik zou het nooit van mijn leven meer meemaken. Ook toen de Welsh pony overleed de paarden zo blijven houden, met uitzondering van mijn andere overgebleven pony. Hij mag iets meer uurtjes gras mee blijven pikken en dit op de momenten dat ik onderhoud pleeg aan de omheining of mest weghaal bijvoorbeeld in zijn eentje doen. De paddock en de wei grenzen aan elkaar en beide gaan ze dan hun eigen gang. De ene eet gras, de ander knabbelt in de paddock aan een bos gezaagde wilgen. Zo wissel ik dat altijd met elkaar af en houd ik ze beide op een veilig gewicht, gebaseerd op hun eigen behoeften.
Tot zover de achtergrond informatie hoe ik mijn paarden houd.
Op 26 september kwam de smid. Hij heeft bekapt en eigenlijk was hij direct al weer gevoelig. Gezien het wel vaker gebeurde het weer even aangekeken en op 19 oktober wat contact weer met elkaar gehad omdat het niet beterde. Ik vond m eigenlijk alleen maar gevoeliger lopen. Ik heb een verhardde voerplaats dus voor de zekerheid daar maar rubberen matten neergelegd. De smid dacht dat hij te snel zou slijten van de 2 m2 verharding waar ik de hooinetten ophing. De DA en meerdere mensen ernaar laten kijken en allemaal vonden ze zijn zool heel dun. IJzers zou nu geen handig iets zijn, het moest juist kunnen groeien. Verder met rust laten op t zand en niet gaan wandelen oid. Uiteindelijk vond ik het de maand erop gewoon niet verbeterd, heb ik hem 8 dagen aan de Novacam gezet zonder resultaat en heb ik een afspraak gemaakt met de hoefspecialist van K.lijndijk waar ik altijd goed geholpen met geweest met mijn Welsh. Ik vertrouwde het niet en ik vond het maar raar dat de hoeven zo langzaam herstelden van een simpel te kort bekappen. Ook vond ik het raar dat het nu de laatste anderhalf jaar zo plotseling gebeurde, die gevoeligheid en dat het nooit eerder zo was.
Daar konden we uiteindelijk terecht in de eerste dagen van december. Aangekomen is hij bekeken en gaf de specialist aan dat hij hoefbevangenheid dacht. Haha dacht ik, dat lijkt me niet. Op het moment dat ik heel trots aan het vertellen was hoe ik de pony onderhield, de pony mooi slank was en geen dikke manenkam had schudde hij met zijn hoofd en raadde foto's aan. Braaf meegegaan, foto's laten maken en toen kregen we het vreselijke nieuws dat zijn beide hoefbenen gekanteld waren in de voorbenen, 3 en 4 cm. De bevangenheid leek al even niet meer acuut te zijn maar wel de oorzaak dat hij zo moeilijk liep. De specialist is aan de slag gegaan met speciale plakijzers en rubberen schoentjes met siliconengel. Na 2,5 uur werk liepen we vloeiend weer naar de trailer. We hebben de Novacam ook niet meer opgepakt. Voor ruim 17 dagen ging het voorspoedig.
We hebben getest op Cushing maar dit was negatief, hele nette waarden.
Het ging het weekend voor Kerst steeds iets minder. Als ik met m wandelde dan ging het, naarmate ik 20 min gewandeld had was het weer vloeiend. Daarna in de paddock weer zichtbaar slechter. Op 24 december kwam ik op stal en dacht ik echt dat ie dood zou gaan. Plat liggen, zweten, gewoon complete spierpijn leek het. Helemaal overstuur weer met de DA overlegd en besloten hem 2x per dag aan de Metacam te zetten. Laminaze 5 Star gehaald voor de afvalstoffen afvoer, elke dag verse wilgentakken en zijn hooi gaan weken om suikers nog meer te reduceren. Andere pony overdag even apart ervan gehouden zodat ze wel bij elkaar zijn overdag, maar naast elkaar. Hij leek wel weer acuut te zijn, maar met wat voor reden? De Metacam sloeg aan, hij verbeterde voor zo'n 60% en sinds 24 december gaat het met enorme dalen en kleine piekjes. Hij heeft momenten dat hij vrolijk is en best soepel loopt aan het halster. In vrijheid wil hij eigenlijk niet bewegen, ook niet als hij een goede dag heeft.
Na deze grote fles Metacam volgde nog een fles, ook voor twee keer per dag. Na deze fles volgde Bute, want ik vond het gewoon totaal niet echt verschil maken. Maar ook de Bute geeft geen verschil.
Hele slechte dagen ertussen, dan weer een redelijke dag. Gisteren zelfs weer een dag dat ie aangeeft de stal uit te willen en als ik hem dan zijn gang laat gaan strompelt hij het erf op, waarna hij relatief soepel werd na een meter of 10 en ik een dikke 400 meter met een blije en best hard stappende pony een rondje kon lopen. Vanmorgen weer een totaal ander beeld en vanavond ook weer best positief.
Ik heb gisteren weer overlegd met de DA en de specialist gevraagd of we weer terug kunnen komen om toch maar weer te kijken naar zijn voeten.
Mijn DA zegt het niet meer te weten. Op mijn vraag WAAROM hij bevangen is en zulke acute momenten heeft weet ze het antwoord niet. De DA's op de kliniek weten het ook niet. Niemand heeft er een verklaring voor. Ze zijn het wel met me eens dat een pony die altijd gezond was, geen overgewicht had en dusdanig gehouden werd niet van een overschot suikers bevangen is geraakt en er dus iets anders aan de hand moet zijn. Maar wat? Ik voel me zo alleen hierin. Niemand komt met suggesties wat we kunnen doen en ondertussen ga ik twee keer per dag naar stal, blijf ik medicijnen geven die eigenlijk niks doen en vind ik afwegingen maken steeds lastiger. Natuurlijk heb ik al gedacht aan inslapen, maar zoals gisteren dan te zien is wil hij weer zo graag. Ik heb zo sterk het gevoel dat we iets over het hoofd zien. Iets wat met de oorzaak van dit alles te maken heeft. Iets wat aangepakt moet worden bij de kern en waarbij er niet alleen aan de symptomen wat gedaan wordt.
* Als op de kliniek bij de specialist blijkt dat inslapen aan de orde is, dan heb ik daar vrede mee.
* Wat ik zelf nu laat testen op eigen initiatief, ondanks dat mijn DA's niet denken dat dit het is:
- PSSM1
- Ziekte van Lyme
- Overgaan van Laminaze 5 star op NAF Selenium en Vitamine E plus
- Scheren (suikerspiegel/verhaarproces met dikke shetlandervacht)
Iedereen die iets weet van de ziekte van Lyme en hoe je dit het meest betrouwbaar kunt laten testen, ik hoor het graag! Ik loop tegen nogal wat weerstand aan bij de reguliere DA's.
Nogmaals respect als je alles gelezen hebt en bij voorbaat dank voor eventuele reacties en tips.
