Bokt.nl

**Geplaatst**: 12-02-20 10:42

Re: Mijn meisje ligt op de OK, duimen jullie mee?

Geplaatst: 12-02-20 10:42

Het klinkt toch wel een beetje als overbezorgde mamma hoor

**Geplaatst door de TopicStarter** : 12-02-20 10:47

Geplaatst door de TopicStarter : 12-02-20 10:47

pmarena schreef:
Het klinkt toch wel een beetje als overbezorgde mamma hoor

Ik denk dat ik mezelf inderdaad te druk maak om sommige dingen. O:)

**Geplaatst**: 12-02-20 10:49

Re: Mijn meisje ligt op de OK, duimen jullie mee?

Geplaatst: 12-02-20 10:49

Is ook niet zo gek na zo'n "grapje" van je liefste bezit :(:)

**Geplaatst door de TopicStarter** : 12-02-20 11:03

Geplaatst door de TopicStarter : 12-02-20 11:03

pmarena schreef:
Is ook niet zo gek na zo'n "grapje" van je liefste bezit

Ik word soms gewoon zenuwachtig van mezelf. Toen die irritatie ook ineens zo opkwam, had ik direct een paniekmoment. Meteen temperatuur opnemen, want stel je voor...

En volgens mij denkt Gibbie alleen maar: doe niet zo vervelend, ik heb genoeg thermometers in mijn achterste gehad voor de rest van mijn leven, en blijf met je vingers van die plekjes af. >;)

**Geplaatst**: 12-02-20 11:12

Re: Mijn meisje ligt op de OK, duimen jullie mee?

Geplaatst: 12-02-20 11:12

Hihi, dat is ook een gezonde reactie van een gezond paard natuurlijk :))

Ze zal wel denken, ga je nu maar weer een poosje met iets anders bezighouden....vingerhaken ofzo :')

**Geplaatst door de TopicStarter** : 12-02-20 11:28

Geplaatst door de TopicStarter : 12-02-20 11:28

pmarena schreef:
Hihi, dat is ook een gezonde reactie van een gezond paard natuurlijk

Ze zal wel denken, ga je nu maar weer een poosje met iets anders bezighouden....vingerhaken ofzo

Ja zoiets. :')

Ze is wel zo'n beetje de celebrity van stal geworden, ze krijgt zo ongelofelijk veel aandacht. Maar diva dat het is, blijft ze ook rustig achter in haar stal staan als ze geen zin heeft. Behalve als ze denkt dat er wat lekkers te halen valt uiteraard. _O-

**Geplaatst**: 12-02-20 18:06

Re: Mijn meisje ligt op de OK, duimen jullie mee?

Geplaatst: 12-02-20 18:06

Ja daar moet je voorzichtig mee zijn, je wilt natuurlijk niet iets lekkers mislopen :))

**Geplaatst door de TopicStarter** : 13-02-20 23:11

Geplaatst door de TopicStarter : 13-02-20 23:11

Ik heb geen goede maand gehad. Eerst Gibbie die geopereerd werd, toen overleed Luna heel onverwachts en vandaag hebben we ons oude katje laten inslapen. Y;(

Ze heeft zo gevochten tegen de narcose, ze wilde maar niet gaan slapen.
Onze lieve Pippi, nu mag ze weer met mama gaan vechten om een stukje fleecedeken.

Afbeelding

Ze is bijna 18 geworden, en ze heeft een super leven gehad, maar het blijft zo verdrietig.

pmarena schreef:
Ja daar moet je voorzichtig mee zijn, je wilt natuurlijk niet iets lekkers mislopen

Wanneer je een foto wilt maken en ze denkt dat ze wel wat lekkers krijgt:

Afbeelding

Daarna maar wat lekkers gegeven.

En toen kon ik geen normale foto van haar maken, want ze likt dan het liefst mij af en als dat niet lukt haar been:

Afbeelding

Ze is wel een beetje... apart :')

Ze moet echt nog wel heel wat aankomen, maar ik heb haar vandaag een maand geleden weggebracht (en vannacht is het dus een maand geleden dat ik dit topic heb geopend). Ik denk dat we over een maand al een heel ander paard zien, maar je wilt zo graag dat ze weer lekker rond zijn. Ze mist natuurlijk ook haar bespiering, waardoor het beeld ook niet heel eerlijk is. Hopelijk krijgen we over 2 weken groen licht om weer wat aan het “werk” te gaan van de dierenarts.

**Geplaatst**: 13-02-20 23:25

Re: Mijn meisje ligt op de OK, duimen jullie mee?

Geplaatst: 13-02-20 23:25

Vreselijk hè elke keer dat afscheid nemen sterkte.
Ik herken wat je zegt die van mij blijft ook schraal.helaas hebben wij ook de pech gehad tot tweemaal toe gaskoliek naar aanleiding van een verstopping. Afgelopen maandag was het weer raak

Ik geef hem nu extra slobber en hij gaat elke ochtend met de service op stal in de molen. Hij drinkt te weinig en hij heeft last van stress door de storm en de verveling. Het is een binnenvetter en dan slaat direct op zijn darmen, helaas.
Vanavond maakte die het zo bont hij schrok en poef weg was die. Rende die met dat grote lijf rond door de baan bokken incl uitslaan natuurlijk wat helemaal niet mag en natuurlijk niet 1 maar drie keer. Ben wel blij om te zien dat die zich een stuk beter voelt E niet meer zo vreselijk tam is maar dit is ook wel weer het andere uiterste.
Wij zijn inmiddels 8 weken verder maar m’n hart zat in mijn keel. Afbeelding

Op de foto zie je niet heel goed lijkt best aardig alleen als je in echt kijkt zie je wel flink nog de heupen en ribben.

**Geplaatst**: 14-02-20 10:59

Geplaatst: 14-02-20 10:59

Chesss schreef:
Hij drinkt te weinig .

Heeft hij een liksteen? Dat wil wel helpen om ze meer te laten drinken. Anders wat zout aan zijn voer toevoegen.

**Geplaatst door de TopicStarter** : 14-02-20 11:56

Geplaatst door de TopicStarter : 14-02-20 11:56

Chesss schreef:
Vreselijk hè elke keer dat afscheid nemen sterkte.
Ik herken wat je zegt die van mij blijft ook schraal.helaas hebben wij ook de pech gehad tot tweemaal toe gaskoliek naar aanleiding van een verstopping. Afgelopen maandag was het weer raak
Ik geef hem nu extra slobber en hij gaat elke ochtend met de service op stal in de molen. Hij drinkt te weinig en hij heeft last van stress door de storm en de verveling. Het is een binnenvetter en dan slaat direct op zijn darmen, helaas.
Vanavond maakte die het zo bont hij schrok en poef weg was die. Rende die met dat grote lijf rond door de baan bokken incl uitslaan natuurlijk wat helemaal niet mag en natuurlijk niet 1 maar drie keer. Ben wel blij om te zien dat die zich een stuk beter voelt E niet meer zo vreselijk tam is maar dit is ook wel weer het andere uiterste.
Wij zijn inmiddels 8 weken verder maar m’n hart zat in mijn keel. [ [url=m/LAiHKW.jpg]Afbeelding[/url] ]
Op de foto zie je niet heel goed lijkt best aardig alleen als je in echt kijkt zie je wel flink nog de heupen en ribben.

Ja ik ben er nu wel een beetje klaar mee. Hopelijk blijft het hierbij, en kijk ik aan het eind van het jaar terug op 1 hele slechte maand, en dat het vanaf toen alleen maar beter ging!

Jeetje wat een pech heb je met hem, met die gaskolieken! Dat draagt niet bij aan herstel natuurlijk.
Wat hier wel wilt helpen met paarden die te weinig drinken, is om appelsap door een emmer water te mengen. Dat maakt het allemaal net wat aantrekkelijker! En inderdaad, geef anders maar een aantal keer keer per dag hele waterige slobber als hij dat lekker vindt. Alles om maar te zorgen dat hij genoeg vocht krijgt toch?

Oei, dat is schrikken inderdaad! Gibbie deed dat hier thuis, nog geen 2 weken na de operatie. Ik weet precies hoe je je voelde, en dat is niet zo tof.

Mag je inmiddels niet wat meer met hem doen? Gibbie wordt nu in de ochtend door stalgenoten gestapt, en 's avonds door mij. Alleen ze verveeld zich echt dood, en het speelgoed dat ik heb opgehangen wordt niet aangeraakt.
Heeft hij al een echo gehad?
Gibbie krijgt die echo met 6,5 week, en als dan alles er goed uit ziet mogen we in ieder geval een minuut of 10 stappen onder het zadel. Dan krijgen ze toch het gevoel dat ze alweer bezig zijn, en het is toch anders dan maar dat "stomme" stappen aan de hand.
Je ziet inderdaad goed dat hij ook nog flink mag aankomen. Zo'n buik lijkt dan al heel wat, maar in de bovenlijn, flanken en de ribben komen ze echt nog tekort. Dit is natuurlijk ook een deel spieren wat weg is, dus ik denk dat het sowieso lastig blijft om een heel realistisch beeld te krijgen tot je ook daadwerkelijk weer wat aan het doen bent.

Ik hoop dat hij nu van die gaskolieken af is, want volgens mij is dat echt zo vreselijk. :(:)

**Geplaatst**: 14-02-20 12:53

Re: Mijn meisje ligt op de OK, duimen jullie mee?

Geplaatst: 14-02-20 12:53

Haargroei kan je bevorderen door er pure nertsolie op te smeren.

Met mijn paard heb ik er ooit een dicussie mee gewonnen met Henk van de Lingehoeve. Zn volledige vel was eraf van zn knie, tot zn kogel en Henk zei dat heel die plek wit zou worden.
Ik ben toen op aanraden van iemand nertsolie gaan smeren toe de wond dicht was, en hij heeft er geen enkel litteken of wit haartje aan overgehouden.

Pas nog had 1 van mn pony's al een hele tijd een wond op zn hoofd waar maar geen haar op groeide.
3 dagen gesmeerd en t was meteen aangegroeid.

Geen idde wat t spul doet, maar t is 100% natuurlijk dus vond t de moeite waard te proberen.

**Geplaatst**: 14-02-20 13:14

Geplaatst: 14-02-20 13:14

Niet ook nog Pippi

Helaas gaat afvallen sneller dan aankomen, maar Gibbie ziet er al veel beter uit.

**Geplaatst door de TopicStarter** : 14-02-20 13:19

Geplaatst door de TopicStarter : 14-02-20 13:19

Rambogirl schreef:
Haargroei kan je bevorderen door er pure nertsolie op te smeren.

Met mijn paard heb ik er ooit een dicussie mee gewonnen met Henk van de Lingehoeve. Zn volledige vel was eraf van zn knie, tot zn kogel en Henk zei dat heel die plek wit zou worden.
Ik ben toen op aanraden van iemand nertsolie gaan smeren toe de wond dicht was, en hij heeft er geen enkel litteken of wit haartje aan overgehouden.

Pas nog had 1 van mn pony's al een hele tijd een wond op zn hoofd waar maar geen haar op groeide.
3 dagen gesmeerd en t was meteen aangegroeid.

Geen idde wat t spul doet, maar t is 100% natuurlijk dus vond t de moeite waard te proberen.

Sorry maar ik ga echt geen nertsolie op mijn paard smeren.

Velvet heeft ooit eens op meerdere plekken helemaal open gelegen, dat hebben we met honingzalf weer helemaal goed gekregen en dat had de dierenarts ook niet verwacht.
Inmiddels zie ik er met de dag haren bijkomen, dus ze heeft gewoon even tijd nodig.

Onali schreef:
Niet ook nog Pippi

Helaas gaat afvallen sneller dan aankomen, maar Gibbie ziet er al veel beter uit.

Ja lieve Pippi, het gekke oude katje.

Ik geloof er helemaal niet in, maar ik hoop dan toch zo dat er iets is na het leven en dat ze weer samen met mama op de bank ligt te "vechten" om een stukje deken.

**Geplaatst**: 14-02-20 17:24

Geplaatst: 14-02-20 17:24

Kaitlyn schreef:
Chesss schreef:
Vreselijk hè elke keer dat afscheid nemen sterkte.
Ik herken wat je zegt die van mij blijft ook schraal.helaas hebben wij ook de pech gehad tot tweemaal toe gaskoliek naar aanleiding van een verstopping. Afgelopen maandag was het weer raak
Ik geef hem nu extra slobber en hij gaat elke ochtend met de service op stal in de molen. Hij drinkt te weinig en hij heeft last van stress door de storm en de verveling. Het is een binnenvetter en dan slaat direct op zijn darmen, helaas.
Vanavond maakte die het zo bont hij schrok en poef weg was die. Rende die met dat grote lijf rond door de baan bokken incl uitslaan natuurlijk wat helemaal niet mag en natuurlijk niet 1 maar drie keer. Ben wel blij om te zien dat die zich een stuk beter voelt E niet meer zo vreselijk tam is maar dit is ook wel weer het andere uiterste.
Wij zijn inmiddels 8 weken verder maar m’n hart zat in mijn keel. [ [url=m/LAiHKW.jpg]Afbeelding[/url] ]
Op de foto zie je niet heel goed lijkt best aardig alleen als je in echt kijkt zie je wel flink nog de heupen en ribben.

Ja ik ben er nu wel een beetje klaar mee. Hopelijk blijft het hierbij, en kijk ik aan het eind van het jaar terug op 1 hele slechte maand, en dat het vanaf toen alleen maar beter ging!

Jeetje wat een pech heb je met hem, met die gaskolieken! Dat draagt niet bij aan herstel natuurlijk.
Wat hier wel wilt helpen met paarden die te weinig drinken, is om appelsap door een emmer water te mengen. Dat maakt het allemaal net wat aantrekkelijker! En inderdaad, geef anders maar een aantal keer keer per dag hele waterige slobber als hij dat lekker vindt. Alles om maar te zorgen dat hij genoeg vocht krijgt toch?

Oei, dat is schrikken inderdaad! Gibbie deed dat hier thuis, nog geen 2 weken na de operatie. Ik weet precies hoe je je voelde, en dat is niet zo tof.

Mag je inmiddels niet wat meer met hem doen? Gibbie wordt nu in de ochtend door stalgenoten gestapt, en 's avonds door mij. Alleen ze verveeld zich echt dood, en het speelgoed dat ik heb opgehangen wordt niet aangeraakt.
Heeft hij al een echo gehad?
Gibbie krijgt die echo met 6,5 week, en als dan alles er goed uit ziet mogen we in ieder geval een minuut of 10 stappen onder het zadel. Dan krijgen ze toch het gevoel dat ze alweer bezig zijn, en het is toch anders dan maar dat "stomme" stappen aan de hand.
Je ziet inderdaad goed dat hij ook nog flink mag aankomen. Zo'n buik lijkt dan al heel wat, maar in de bovenlijn, flanken en de ribben komen ze echt nog tekort. Dit is natuurlijk ook een deel spieren wat weg is, dus ik denk dat het sowieso lastig blijft om een heel realistisch beeld te krijgen tot je ook daadwerkelijk weer wat aan het doen bent.

Ik hoop dat hij nu van die gaskolieken af is, want volgens mij is dat echt zo vreselijk.

Hoi bij ons mogen ze pas na 3 maanden een scan en weer wat doen, ik heb wel afgesproken met de kliniek dat hij weer in de molen mag. Hij gaat nu in de ochtend en de middag in de molen, avond stap ik hem aan de hand. Ik ga hem nu in overleg met de kliniek fiberbeet geven, tbv de bovenlijn en conditie maar met niet teveel energie. Dan ga ik half half doen. Appelsap vindt meneer vies. Dus doe drie keer per dag soep slobber, zourblok heeft ie idd en gebruikt ie ook. Denk dat het ook in een stuk verveling beweging heeft gezeten. Hoop dat dit nu wel gecoverd is met de molen hoewel dat ook dodelijk saai is.

**Geplaatst door de TopicStarter** : 14-02-20 20:41

Re: Mijn meisje ligt op de OK, duimen jullie mee?

Geplaatst door de TopicStarter : 14-02-20 20:41

Apart hè die verschillen per kliniek?

Hopelijk dat hij zich beter voelt als hij in de stapmolen staat.

Ik geef Gibbie speediebeet, ook om sneller aan te komen zonder al te veel energie te krijgen. Ze is er helemaal gek van.

**Geplaatst**: 15-02-20 20:23

Geplaatst: 15-02-20 20:23

Kaitlyn wat sneu van je katje, sterkte met het verlies.

Chess die gaskolieken is schrikken. Als hij niet van appelsap houdt, is er dan niet een ander soort sap wat hij lekker vindt? Of misschien een limonadesiroop?

Inderdaad apart die verschillen tussen klinieken. Dat is ook iets waar je niet over kan nadenken als je ze moet laten opereren. Misschien gebruiken ze ook andere technieken om te opereren?

Chess en Kaitlyn jullie paarden gaan de goede kant uit en dat haar groeit wel weer terug hoor (en in de originele kleur)

**Geplaatst door de TopicStarter** : 15-02-20 23:17

Geplaatst door de TopicStarter : 15-02-20 23:17

Ik ben heel erg gaan zoeken naar resultaten in het buitenland n.a.v. koliekoperaties en herstel. De verschillen in vergelijking met Nederland zijn hier best groot.

Sommigen adviseren het conservatieve om 1 maand op stal, 1 maand stappen aan de hand, 1 maand op een mini paddock en daarna pas te gaan werken. anderen adviseren (nav nieuwere onderzoeksresultaten) om direct een paar keer per dag te stappen, en met 6/7 weken het werk weer op te pakken.

Nu las ik in een onderzoek uitgevoerd in Michigan USA het volgende:

A study looked at the effect of core abdominal rehabilitation exercises for four weeks following colic surgery and how that influenced a horse’s return to performance.

Abdominal surgery in a horse that necessitates a long healing time with confinement wreaks havoc on a horse’s muscle strength and return to performance. Adaptive training of skeletal muscles may persist during 5-6 weeks of inactivity, but by 12 weeks, muscles return to their pre-training level.

One critical problem with abdominal surgery is the loss of tone and strength in epaxial and abdominal muscles—this results in back weakness and loss of core strength. Not only is a horse not able to return to its previous level of work, but there also is an increased risk of injury following loss of muscle strength.

Abdominal and back muscle exercises are able to increase the cross-sectional area and symmetry of the multifidus muscles that stabilize the spine. With that in mind, the objective of the study was to implement four weeks of CARE exercises as part of rehab after colic surgery. The CARE program is based on dynamic mobilization exercises and baited stretches. Attention is focused on the neck, mid-thoracic and thoracolumbar spine. The multifidus muscles that stabilize the intervertebral joints work together with abdominal muscles to help build core strength while building back strength.

The CARE therapy was performed on 11 horses at 30 days post-op provided there were no incisional complications; 51 horses served as controls and their convalescence did not include core abdominal exercises. Horses—both CARE recipients and controls—selected for the retrospective study survived at least a year after surgery and were all involved in consistent work and competition in dressage, show jumping or driving.

Assuming no incisional or surgical complications, the post-operative protocol for colic surgery calls for 30 days of stall confinement with 2-4 times a day walking in hand for less than five minutes. Horses that developed complications at the surgical site were confined for an extra four weeks beyond resolution of the complication, and they also wore a hernia belt. Four of the 11 CARE horses developed incisional infections compared to infection in four of 51 controls.

After the four-week confinement (or longer for those with complications), the horses are turned into a small paddock for four weeks. At 6-8 weeks post-op, walk and trot under saddle begins, with canter introduced by eight weeks post-op. Turnout into large pasturage is allowed between 8-12 weeks. Jumping and galloping were introduced at 12 weeks post-op.

The study identified that horses in the CARE program were able to re-enter work under saddle and return to full training more quickly (by 6-10 weeks) than those that did not have the benefit of the core abdominal exercises (which returned to full training by 8-17 weeks). Implementing training exercises in the period before detraining effects occur, i.e. by 12 weeks, might have shortened the time needed to return the CARE horses to full work. The time to return a horse to competition was similar for both groups, however.

Based on the owner or trainer’s comments, the CARE horses “showed improved performance from the period before to the period after surgery” compared to the control horses. Performance improvement was noted in 9 of 11 (82%) CARE horses; one horse was similar in performance; and one noted that performance declined. Of the 51 control horses, only four (8%) owners/trainers felt that horse performance improved; 39 (76%) felt the horse performed similarly to before surgery; eight (16%) felt that performance declined following colic surgery.

En in een ander onderzoek het volgende (even wat stukken uit geknipt, maar kan de links plaatsen bij interesse):

surgeons have traditionally adopted a conservative postoperative rehabilitation program. These recommendations, however, may not necessarily reflect the most up-to-date scientific information, and more aggressive yet medically safe rehabilitation programs may be able to get horses to come back to athletic activity even more quickly.

Established research has shown that tendons and ligaments heal more rapidly and with a stronger, more correct fiber pattern when low-level loading stress is applied to these recovering tissues. Consequently, hand walking is usually encouraged early in the rehabilitation process. But overly aggressive exercise can be detrimental, and reinjury of tendons and ligaments is often worse and more lasting than the initial damage.

Stuck in the past?
There seems to be little scientific evidence to back up the rehabilitation programs currently advocated. Rehabilitative recommendations appear to be based more on tradition, past policies and safe, perhaps overly conservative thinking rather than on research and current knowledge. Some excellent recent data suggest that a different, more accelerated approach to getting postsurgical horses back to activity is reasonable, yet many clinics and equine hospitals still advocate 30 days of stall rest, 30 days of hand walking and controlled hand grazing and 30 days of small pasture turnout before resuming work.

While certainly no one is in favor of pushing horses into work too early, and each case is individual, aggressive postsurgical rehabilitation is realistic for some horses and may make it possible for a safe, earlier return to competition.

Anthony Blikslager, DVM, PhD, Dipl. ACVS, professor of equine surgery at North Carolina State University, says, "The critical problem is that horses laid up after surgery begin to lose muscle strength, cardiovascular endurance and the ability to perform athletically at an increasing heart rate." The longer the period of inactivity, he says, the longer it will take for the horse to come back.

Case study: Colic surgery
A colic surgery repair is often largely determined by the condition and healing of the ventral midline incision. There's some confusion and disagreement as to an abdominal incision's healing strength and the time needed to arrive at a safe point for physical activity. Surgeons generally cite the weakness of the abdominal incision as the main reason for disallowing turnout or even a return to controlled athletic activity. Excessive motion or stretching of the abdominal incision, goes the standard thought on the issue, will result in damage to the abdominal repair, the horse's body wall or both, with infection, herniation or failure of wound closure as possible complications.

Discharge instructions from that institution further explain that "any exercise that prematurely increases strain on the incision (e.g., bucking, rearing, galloping across a field) increases the risk of a hernia forming at the surgical site."3

More recent studies, however, directly oppose this extended healing idea. These studies don't support a conservative healing time frame and actually suggest horses may in fact be able to return to athletic work much sooner. For example, a recent study on the tissue strength of the linea alba showed that "an uncomplicated abdominal incision regained tissue strength comparable with preoperative strength in as early as eight weeks after a ventral midline celiotomy."4

If the surgeon must stretch and handle the edges of the incision excessively by taking intestines out and then repacking them in the belly, or by prolonged deep palpation through the incisional opening, then that incision may experience more swelling and will therefore take longer to heal. Such a horse may not return to work in eight weeks. However, a horse with uncomplicated colic surgery and a minimally traumatized incision may be fully repaired in six to eight weeks.

The linea alba study discussed above states, "Based on our observations, there is a valid scientific argument for returning horses to controlled exercise at 60 days postoperatively."4

To achieve this more aggressive return to athletic function after colic surgery, without placing the equine athlete at risk, most veterinary surgeons agree that improved communications and crucial rechecks are imperative.

Says Blikslager, "Close communication between the surgeon and the owner or trainer at the time of discharge can be very helpful in structuring the lay-up period and the time wframe for a return to exercise."

Adds Peroni, "A conversation with the surgeon focusing on an assessment of the relative stress the abdominal incision underwent during surgery and recovery would be crucial to the development of a more rapid but successful rehab program."

The most important time would be at the six-to-eight-week period, as incisions have healed but the horse still can benefit from a slow return to exercise to put some light strain on the incision and increase its strength. Good healing in an uncomplicated case, on the other hand, would be a signal to a trainer to step up rehabilitation. Such a horse may be doing light work at six weeks and be back in a regular program at eight weeks.

The last few weeks of the rehabilitation program can essentially be looked at as the first few weeks of a conditioning program, thereby shortening the overall time for comeback and making a well-healed horse ready for competition sooner.

Dr. Marcella is an equine practitioner in Canton, Ga.

Nu vind ik zelf galop na 8 weken wel héél rap, en springen met 12 weken ook (Zoals gezegd in het eerste artikel). Maar ik geloof er wel in dat een paard dat goed hersteld, en waarvan de linea alba er ook goed uit ziet bij controle (!) sneller weer terug in het werk kan. Mits er geen complicaties op de wond etc zijn opgetreden.
Mijn eigen dierenarts is hier ook van overtuigd, en wilt paarden liever niet té lang laten stilstaan omdat hierdoor spieren en pezen elders in het lijf ook slechter worden.
Daarom krijgt ze vrijdag de 24e de echo, en bij goedkeuring wordt ze dan zaterdag behandeld door de osteopaat om blokkades in het lijf (die ze heeft gekregen door de operatie/verstrakken van de pijn etc) mogelijk heeft opgelopen te verhelpen, en dan kunnen we (met een strak revalidatie plan, die we elke 10 dagen gaan bekijken) weer aan de slag.

Respect als jullie dit allemaal hebben gelezen trouwens, en heel begrijpelijk als jullie dat niet hebben gedaan.

Ik heb natuurlijk zelf nachtenlang wakker gelegen, en ben toen alles gaan opzoeken wat ik maar kon vinden. In Nederland en België zijn we vaak nog heel conservatief in de revalidatie, en houden ze vaak heel erg vast aan wat jaren geleden is geadviseerd. In Australië, Groot-Brittanië en de Verenigde Staten zijn ze daar veel meer mee bezig.

**Geplaatst**: 15-02-20 23:34

Geplaatst: 15-02-20 23:34

"Established research has shown that tendons and ligaments heal more rapidly and with a stronger, more correct fiber pattern when low-level loading stress is applied to these recovering tissues. Consequently, hand walking is usually encouraged early in the rehabilitation process."

Dan zou heel licht "werk" kunnen zorgen voor een beter herstel. Misschien wel minder verklevingen of iets dergelijks. Voor mijn idee zou dat wel kunnen kloppen.

**Geplaatst door de TopicStarter** : 15-02-20 23:39

Geplaatst door de TopicStarter : 15-02-20 23:39

imaudy schreef:
"Established research has shown that tendons and ligaments heal more rapidly and with a stronger, more correct fiber pattern when low-level loading stress is applied to these recovering tissues. Consequently, hand walking is usually encouraged early in the rehabilitation process."

Dan zou heel licht "werk" kunnen zorgen voor een beter herstel. Misschien wel minder verklevingen of iets dergelijks. Voor mijn idee zou dat wel kunnen kloppen.

Ja inderdaad, en om toch alweer spieren en pezen bezig te krijgen, zodat andere blessures voorkomen kunnen worden. Het zal ook heel licht “werk” zijn straks. Beginnend met een aantal minuten stappen onder de man, en elke 10 dagen gaan we het verder bekijken. Dat mag ik dan gaan doen met de osteopaat, met richtlijnen van de dierenarts ernaast.

Respect trouwens dat je het hebt gelezen, heb het 2e deel flink ingekort, maar het is alsnog een lap tekst. $_/-\o_$

**Geplaatst**: 16-02-20 08:21

Geplaatst: 16-02-20 08:21

Ik heb het grootste gedeelte gelezen. Bij mij was het inderdaad 4 weken boxrust ( volledig), uitgebreid door complicaties ( MRSA-bacterie) tot 8 weken, daarna stappen aan de hand ( uit mijn hoofd 3 weken, daarna heel kort in stap en een beetje draf longeren en gelijk daarna op een postzegelpaddockje, dat 2 weken en daarna erop. Na 5 maanden toch een breuk in de buikwand en weer een operatie en boxrust, gevolgd door 7 weken later nog een naoperatie. Lou had inderdaad een hele streng aan bindweefsel etc. onder haar buik gehouden/gekregen, kon haar buikspieren nooit meer zo gebruiken als daarvoor, heeft weliswaar nooit meer koliek gehad, maar kwam zeker niet meer op haar oude niveau terug. Na vijf jaar had ze al drie peesblessures aan haar voorbenen gekregen, waarvan de laatste niet meer herstelde en daardoor heb ik haar moeten laten gaan. Ik spreek nu wel van 2009-2010, dus zo'n 10-11 jaar geleden.

Maar wat ik begrijp uit het eerste onderzoek is het ook van belang dat je al tijdens de boxrust begint met fysio-oefeningen om de bespiering goed te krijgen/houden buiten het stappen aan de hand.

Toch verklaart dit wel waarom jij al vrijwel gelijk aan de hand mocht stappen.

**Geplaatst**: 16-02-20 11:20

Geplaatst: 16-02-20 11:20

Kaitlyn schreef:
Ik vind het ook heel fijn om mijn verhaal te kunnen doen, en om samen met lotgenoten het hier over te hebben. Die onzekerheden maken mij soms gek, terwijl het dan heel normaal is, maar fijn om die bevestiging ook te krijgen.

Mag ik mij hier dan (helaas) aansluiten?
Mijn paardje is vorige week vrijdag (7 feb) geopereerd... ik herken veel van je eerste verhaal. Bij ons is het ook heel onverwachts gekomen nadat ik nog gewoon ben gaan rijden donderdags, echt niets gemerkt, niets aan het handje. Ze stond lekker te eten op stal toen ik vertrok en ik was nog geen half uur thuis toen stalgenoten opmerkte dat er iets was... Ze ging vaak liggen en was gestopt met eten. Gelijk colosan er in, DA gebeld en toen is donderdagavond het hele traject begonnen... ze was niet slecht genoeg om direct naar de kliniek te rijden, maar na de hele nacht doktoren werd toch duidelijk dat er niets anders op zat.... inladen, naar de kliniek (ook de Lingehoeve en jawel.. ook de eerste box links

).

Bij Raika was het een obstructie van de dunne darm. Haar slagingspercentage werd voor de operatie niet eens op 50% geschat, wel afhankelijk van wat ze zouden aantreffen. Ze had zich helaas veel te sterk gehouden en er werd duidelijk verteld dat ze eigenlijk al lang op haar rug had moeten liggen van de pijn... Maar ze word dit jaar pas 5 en ze is veel te fit om gelijk op te geven. Helaas geen verzekering hier, maar toch er op gegokt om haar te laten opereren, het alternatief was direct laten inslapen...
wat een vreselijke uren ga je dan tegemoet... huilend wachten op een telefoontje....

Gelukkig werd ik smiddags gebeld dat de operatie goed verlopen was. Naderhand kreeg ze nog wat koorts, maar achteraf is dat niets ernstigs gebleken. Afgelopen vrijdag (14feb) mocht ze weer naar huis. Aangezien wij op 1 maart een verhuizing naar een andere stal op de planning hadden staan, heb ik besloten om haar vanuit de kliniek direct naar haar nieuwe plek te brengen. Helaas heeft ze zich tijdens het vervoeren of in de eerste nacht op de nieuwe stal toch aangetikt of iets anders geks gedaan en hebben we nu ook nog een dik, warm been

Voorlopig moeten we toch alleen maar 2x per dag 10 minuten stappen dus ik ga het maar eventjes aankijken.

Het stappen is inderdaad een uitdaging. De ene keer voelt ze zich niet fit en sjokt ze achter me aan, de andere keer voelt ze zich beter en sleurt ze me bijna het hele erf over... zo lang ze niet gek doet vind ik het prima! Wij moeten volgende week maandag de hechtingen er uit laten halen en met (nu nog) 6 weken terug voor een echo. Wat een vreselijke periode is dit toch

Edit; de onzekerheid herken ik. Bij mijn paard is de oorzaak helemaal niet bekend en dat maakte het voor mij nog erger. Ik heb wel 100 keer gevraagd wat ze nu mag eten, DA zegt vooral “doe maar normaal”. Maarja dat is makkelijker gezegd dan gedaan! Ze krijgt nu 3x per dag 1,5 kilo hooi en 1x per dag 2 kilo hooi, allemaal uit netten. Ze staat uiteraard nu op zaagsel en krijgt geen krachtvoer momenteel. (2 x per dag een kwart schepje fiberforce voor het idee dat ze ook iets krijgt, en daar ga ik vitaminekorrels aan toevoegen zodat ze geen tekorten krijgt). Ik vind het doodeng om te voeren, te weinig is niet goed, te veel ook zeker nog niet!!

Edit edit; hoe ervaren jullie de stress en zorg er omheen? Ik moet nu iedere dag haar voer afwegen en klaarzetten, haar temperatuur opnemen, stappen uiteraard, haar wond schoon houden en haar been koelen... ik vind het een heftige bezigheid moet ik toegeven

natuurlijk ben je met rijden meer tijd kwijt, maar dit ervaar ik vooral als stressvolle aanslag op mijn eigen gezondheid (merk dat gelijk, slaap slecht, mijn huid is onrustig, mijn schouder krampt dan, enz.) stel ik me aan? Of ervaren jullie dit ook zo?

**Geplaatst**: 16-02-20 11:52

Re: Mijn meisje ligt op de OK, duimen jullie mee?

Geplaatst: 16-02-20 11:52

Zo herkenbaar helaas. Ik ben wel 10 jaar ouder geworden denk deze twee maanden.
Ik weeg al zij eten af, hij krijgt natte slobber. Olie vitamine en elektrolyten. Ik heb hem wel een kuur darmbalans gegeven omdat hij zijn eigen mest begon te eten. Waar ik me idd zorgen over maak is, krijgt ie voldoende beweging, heeft ie zijn eten gehad drinkt ie genoeg. Als ik op m’n werk zit en in die middag niet naar hem toe kan heb ik het mega zwaar. Hoop ik dat een stalgenootje me foto’s appt hoe die is.

**Geplaatst door de TopicStarter** : 16-02-20 12:06

Geplaatst door de TopicStarter : 16-02-20 12:06

Jeetje wat een verhaal zeg! Voel je vrij om hier ook elke keer je hart te komen luchten!

Dat je niet weet waar het vandaan kwam lijkt mij ook heel erg eng inderdaad! Bij Gibbie was het heel duidelijk, en kan ik er zoveel mogelijk aan doen om te voorkomen dat het nog een keer gebeurd.

Gibbie was na een week ook thuis (nouja, maandagavond gebracht en de week erop dinsdag naar huis). Er werd mij toen gezegd dat we langzaam moesten gaan opvoeren tussen de 5 en 7 dagen naar een volledig rantsoen van hooi. Dus elke dag wat meer.
Dit geldt ook voor brok, maar omdat de meeste paarden daarvan zoveel energie krijgen raden ze meestal toch aan om dat bij weinig te houden.

Gibbie krijgt nu 2x daags een volle schep ze seniores priores. Ze moet echt goed aankomen, en dit werkt goed zonder al te veel energie te geven.

Ik hoefde helemaal haar temperatuur niet op te nemen. Moest goed naar haar kijken, en zonodig kon ik het dan doen. Heb toevallig na een week ofzo het eens gedaan omdat ik benieuwd was. Maar was keurig.
Wond schoonmaken heb ik ze ook niet over gehoord, heb enkel het vlas wat ertussen kwam eruit gehaald.
Hier had Gibbie zich ook aangetikt, en een dik been. Heb hier toen tubigrip om gedaan. Dat ademt goed, maar geeft wat druk voor de zwelling. Omdat ze nu zoveel stil staan, duurt het ook langer voor het weer dun is. Dus probeer je daar niet te druk om te maken.

Ik heb ook zo vreselijk veel stress gehad. Ik sliep niet, mijn lijf wilde niet meer, was heel boos en verdrietig. Dat begint nu pas een beetje minder te worden.
Stalgenoten die stappen haar nu doordeweeks in de ochtend, en ik in de avond. Krijg bijna altijd wel een foto of een appje, maar ze is bij iedereen gewoon heel braaf haha!

@Chess; Gibbie heeft nog zo’n behoefte aan zand (als ik aan het stappen ben in de bak en ga stilstaan dan duikt ze meteen naar beneden). Had dat ook met (mijn eigen) dierenarts besproken, en die zei dat groene leem nog weleens wilt helpen voor zulke dingen. Ze zijn toch ergens naar op zoek. Heb gisteren maar een pot gehaald, en ga zo eens kijken of ze het überhaupt eet

**Geplaatst**: 16-02-20 12:15

Geplaatst: 16-02-20 12:15

Misschien moet ik het even toelichten... Haar temperatuur moet ik vooral in de gaten blijven houden omdat zij koorts kreeg na de operatie. En haar wond schoon houden is omdat er pus uit komt. Daar heb ik over gebeld en dat schijnt niet erg te zijn maar ik moest het wel weg halen met een droge, schone doek zodat het niet zou gaan indrogen (want als er korstjes op komen, kan het vuil niet meer naar buiten).

Raika word ook sochtends gestapt door de pensionhouder en einde van de middag doe ik het zelf. Super fijn ook dat mensen zo behulpzaam zijn! Ook met al die gekke voer-fratsen

Ik kan me zo indenken dat het voor hen ook extra werk is, dus ik waardeer enorm dat ze willen helpen

Bij Raika moet ik vooral opletten dat de buikomvang niet toe mag nemen. Ze heeft wel ingeleverd met de hele operatie, maar dat is vooral haar spier, haar buik is nog voldoende dus dat moest ik zo proberen te houden... SUPER LASTIG!!! Want vaak die je pas dat ze te dik of te dun worden, als je al 40 kilo te ver bent

Kaitlyn, hmm het stelt me wel gerust dat jij ook met dat been hebt gezeten en het bij dus redelijk vlot weer onder controle was... ik smeer er Traumeel gel op. Hopelijk verdwijnt het snel weer want ik vind het toch maar weer extra stress geven