Moderators: C_arola, Essie73, Coby, balance, Firelight, Dyonne, Neonlight, Sica, NadjaNadja
Rambogirl schreef:Ik ben op t moment bij mijne ook bezig met revalideren. Maandag weer een contole op de agenda staan.
Dat, wat als, moet je zoveel mogelijk uit je hoofd proberen te zetten en wat soms erg moeilijk is, positief blijven. Je kunt positief blijven en toch realistisch zijn.
Voor mij was dit ook enorm moeilijk want zodra tie maar zn neus op trekt, ben ik al bang dat tie pijn heeft, maar te snel zijn met conclusies maken is ook niet goed.
Ieder paard is anders, en vergt daardoor een andere aanpak. Het is nog niet mogelijk om in te schatten wat je "moet" gaan doen.
Waar mijn paard trouwens goed los van blijft, en waar duivelsklauw is zit is Audevard Ekyflex Mobility. Dit geef ik wel tesamen met een glucosamine supplement voor zn gewrichten. Ekyflex werkt in op de spieren, maar heeft toch ook duivelsklauw wat voor de gewrichten ook weer lekker uit komt.
Gewoon realistisch blijven en vooral niet op de zaken vooruit lopen. Dat veroorzaakt alleen maar meer stress, waardoor je minder geniet van je paard.
Elisa2 schreef:Bij artrose is stilstaan funest, dus ik zou haar zo lang mogelijk in beweging proberen te houden. De combinatie Glucosamine, MSM en Duivelsklauw is erg fijn bij artrose. De bute kun je max een jaar geven voordat het de maag aantast.
Ik zou het (de bute) zsm afbouwen, mocht de duivelsklauw niet helpen tegen de pijn dan zou je ook nog eens ascal kunnen proberen. Maar ook hier moet je af en toe even mee stoppen. Het zijn allemaal lapmiddelen en op een gegeven moment is het "op" natuurlijk. Maar met goed management is er hopelijk nog wel een weg mee te vinden.
November108 schreef:Beste bokkers,
Ik weet niet zo goed wat ik moet doen.
Ik ben met mijn bijna 17-jarige paard enkele weken terug naar de kliniek gegaan omdat ze heel stijf liep. Foto's en echo's gedaan. Diagnose was spat in de achterbenen, artrose in de heupen en haar tussenwervelschijf was beschadigd, de spieren daaromheen zaten helemaal vast. Rug en SI gewricht waren nog helemaal goed. Het linkervoorbeen viel ook in negatieve zin op, maar de dierenarts verwachtte dat ze rechtsachter het meeste last had van haar been, dus de behandeling daarop gestart. We hebben ook direct mesotherapie gegeven en voor 6 weken buut meegekregen voor een 'reset'. De dierenarts dacht namelijk dat ze de artose al langer had, dat dit voor stijfheid zorgde, maar in combinatie met de tussenwervelschijf en vaste spieren het zich uitte in een erg moeilijk lopend paard. Door de buut zouden we weer alle rugspieren lekker los moeten krijgen zonder dat we daarvoor door de pijn heen moesten. Ook de osteopaat is geweest en heeft haar los gemaakt.
Na 6 weken was het klaar met de buut, natuurlijk hebben we rustig afgebouwd, van 2 zakjes naar 1 zakje en afgesloten met een half zakje. Ze deed het super en had weer zin in het rijden. Haar rug is inmiddels met 200% verbeterd, maar na 5 dagen zonder buut liep ze alweer zeer matig. Extreem stijf in de achterbenen en linksvoor onregelmatig. Weer contact gehad met de dierenarts, en hij raadde aan om haar weer op een half zakje buut te zetten en een natuurlijk pijnstillend supplement op te gaan bouwen (met o.a. duivelsklauw erin). Als dat is opgebouwd de buut weer afbouwen. Zo gezegd zo gedaan, daar zijn we nu voor de tweede dag mee bezig. Supplement zonder duivelsklauw heb ik overigens ook geprobeerd maar hier had ze geen baat bij.
Mijn hoop is natuurlijk dat ze het op dit supplement super gaat doen en dat ze nog wat jaren mee kan. Maar het negatieve stemmetje in mijn hoofd kan ik niet uit krijgen. Wat als ze het er niet goed op doet? Hele leven op een half zakje buut? Of in ieder geval tot het voorjaar, want met kou en vocht heeft ze sowieso al veel moeite? Is dat wel eerlijk naar het paard toe? Heeft ze dan geen pijn?
Om nog even voorop te stellen: het rijden hoeft absoluut niet van mij en dat is niet de reden geweest om de behandeling te starten. Maar advies was om juist te blijven bewegen en galop is goed voor de spieren rondom de tussenwervelschijf. Ik zie ook dat het voor die regio echt goed is geweest om daar gericht op te trainen met ondersteuning van de osteo. Ik zie ook dat ze na beweging (longeren of rijden) soepeler loopt dus mijn angst is als ik niks doe dat ze alleen stijver gaat worden.
Wat is nou eigenlijk mijn doel met dit topic... Ik ben benieuwd wat jullie zouden doen mocht de natuurlijke pijnstiller niet werken. Ik ben eigenlijk op dit moment alleen nog maar verdrietig bij mijn paard, omdat ik zo erg met de vraag zit waar ik goed aan doe en wanneer ik moet besluiten dat het genoeg is geweest, maar misschien is dit nu nog wel te vroeg?
Alvast bedankt voor het lezen van het hele verhaal.
Janneke2 schreef:Ascal is een andere commerciële naam voor asperine (acetylsalisylzuur).
Mogelijk met een ander werkingsmechanisme dan buut, maar niet echt goed voor de maag.
Verder schijnen er mensen te zijn die hun paard gember en geelwortel geven: ook dat zijn helpende kruiden.
Rambogirl schreef:T is moeilijk om niet te ver vooruit te lopen. Tevens kan je dus nog niet zeggen van; "ik ga tot daar en niet verder". Puur omdat je niet weet hoe je paard zich gaat houden.
Mijne moest ook een tijdje wennen voordat ik werking van de duivelsklauw merkte. Mijne had ik daarvoor al wel volledig afgebouwd van de bute.
Gewoon lekker veel bezig blijven ermee. Wij mogen nu een half uurtje stappen onder het zadel, en merk dat tie daar al zo van op leeft. Op dat moment kan ik gewoon echt weer genieten van m en zit ik in mn hoofd niet met die vraag van: "Wat als?".
Stilzetten zou ik niet doen. Tenzij ze minimaal halve dagen buiten staat en een hele ruime stal ter beschikking heeft voor 's nachts.
Duhelo schreef:Maar in welke mate is schadelijkheid een groot probleem als het anders nu al einde verhaal is?
Ik ben van mening dat als je een paard met supplementen / natuurlijk pijnstiller / regulier pijnstiller een pijnvrij en paardwaardig leven kan bieden, en je dat zelf ook wil (ivm extra moeite en kosten, die niet altijd te onderschatten zijn), je dat gewoon kan doen.
Enige waar je moet mee rekening houden is dat je al in geleende tijd bezig bent en dat het vroeg of laat tot een einde komt (door bijwerkingen van de medicijnen.)
Maar als je dat weet kan je er wel op anticiperen en inhaken vooraleer het een echt probleem wordt, enerzijds door eventuele medicijnen, of door het dier te laten inslapen.
Jessix schreef:Er zijn genoeg (oude) paarden die jaren lang op buut hebben geleefd hoor zonder bijwerkingen. Natuurlijk is het altijd beter om zo min mogelijk medicatie te geven. Maar goed, soms ontkom je er gewoon niet aan. Net als bij mensen, kijk willekeurige bijsluiter maar na, daar wordt je ook niet vrolijk van. Ook voor paarden kun je trouwens een maagbeschermer krijgen, mocht je dat willen.
Ik heb mijn oude artrose paard een paar keer een winter op buut gehad. Ik wilde zijn leven niet opgeven omdat hij last had van één been. In de lente kreeg hij dan weer een betere periode en dan redde hij het wel op glucosamine supplementen, vaak niet eens met duivelsklauw. Dus het is een beetje proberen en kijken naar je paard. Minder is altijd beter, maar doe wat nodig is.
Duhelo schreef:@TS: mijn oude merrie staat wegens artrose al jaren op duivelsklauw in de winter. Ze kan nog prima uit de voeten, stapt ook rad, maar je ziet dat draven en galopperen niet meer favoriet zijn / pijnlijk zijn. Het ene been kan ze verder onderbrengen dan het ander waardoor ze sowieso niet regelmatig is.
Ik vraag mij soms ook af of ik het niet te ver laat komen (erg sterk paard dat niet veel toont), maar zolang ze vrolijk blijft binnenkomen voor haar bak voer, nog in een drafje wegraakt van de andere paarden en op de 15 minuten stapritjes nog staat te huppelen als een 2 jarige (omdat mevrouw dan plots niet rustig meer kan stappen : + ), gaan we door.
Imo merk je het wel als ze zelf niet meer willen en pas dan laat ik ze inslapen. (los uiteraard van koliek of een gebroken been oid, dat zijn acute trauma's die een heel ander verhaal zijn.)