Geplaatst: 02-12-19 19:35 We gingen er heen met het idee positief nieuws te horen. Maar helaas, niets is minder waar. De medicatie had maar voor z'n 30% aangeslagen en dat moest nu toch wel z'n 80% zijn. De foto's van de maag zagen er nog totaal niet uit zoals 't hoort. Er was een kleine verbetering, maar lang niet zoas verwacht werd. Volgende optie was nog 2 maand volop medicatie en over 2 maand weer kijken. Maar de kans dat het chronisch is en misschien niet beter wordt is groot aanwezig.
Ook is ze erg afgevallen, ze moest zeker 100 kg aankomen. Maar mocht geen krachtvoer meer. Voerbeleid hebben we totaal omgegooid. We stsan op een all in stal, maar doen alles bijna zelf. Hooi krijgt ze in hooinetten en onbeperkt. Ze krijgt 2x daags fibrebeet wat we zelf aanmaken met veel olie. Ook elke dag medicatie. Voorheen stond ze hele dagen op de wei. Maar omdat er geen gras meer staat en ze ondanks dat toch elk grasspriet mee plukt en amper hooi eet mag ze dat enkel een uurtje iom de da tot de volgende scopie in december. Dit weekend had ze een uurtje op de wei gestaan en je kon het gelijk zien dat ze ingevallen is.
Ze is verder vrolijk en met deken op kun je vrij weinig aan haar zien. Helaas kun je onder de deken zien dat ze nog erg schraal is.
2 maanden mochten we 0 arbeid verrichten. Alles op alles dat ze beter wordt. Ik wil geen advies of tips betreft voeding of andere medische zaken. Dierenarts helpt ons voldoende gelukkig! Graag wil ik dit delen omdat het afgelopen jaar gewoon poedersuiker is geweest en hopen op een positieve uitslag bij de volgende scopie. Ik vind het heerlijk om voor m'n paard te zorgen. Maar het zijn nu helaas alleen maar zorgen. Ik zou zo graag terug willen naar het normale, ik zou nooit meer klagen dat ze eigenwijs is, lui of dat een paard hebben best pittig is soms. Ik zou er alles voor over hebben om weer terug te gaan naar een jaar terug en heerlijke buitenritten te maken.
