Geplaatst Ik wil eigenlijk alleen maar even van me afschrijven, ik heb de hoop op een wondermiddel allang opgegeven. Maar als er gouden tips en/of ervaringen zijn met een positieve uitkomst dan zijn die altijd welkom!
Mijn 10 jarige merrie heeft een mega uitgebreid verleden als het om koliek gaat (en dan druk ik me helaas nog zacht uit). Inmiddels is het besluit genomen om haar niet meer te behandelen mocht zij weer koliek krijgen. Opvoelen en sonderen op stal wil ik nog wel doen, maar ze gaat er niet meer voor naar de kliniek.
Waarom? Hoofdzakelijk omdat zij de laatste keer (begin dit jaar) zo gigantisch gevochten heeft met alle dierenartsen. Zij is het gewoon helemaal zat. Altijd heeft ze zich netjes laten behandelen en nu was het bij elke behandeling oorlog. Daarnaast is zij t/m mei doodziek geweest. Lijf door de koliek weer terug bij af, maagzweren door het vasten. Ik ben vandaag de dag nog aan het opbouwen in mijn training, zo'n impact heeft de koliek wederom op haar gehad. Feitelijk gezien ben ik de laatste jaren in een cirkel bezig. Lekker trainen, bam ziek, weken revalideren, maanden opbouwen in trainen, net even lekker trainen en daaaaaaaaar komt de koliek weer om de hoek kijken. Lang verhaal kort; het is niet leuk meer. Niet voor mijn merrie, niet voor mij en ook zeker niet voor mijn portemonnee. En even voor de duidelijkheid; alle mogelijke onderzoeken (ja ook alternatief) die gedaan kunnen worden, zijn gedaan. Inmiddels al door 4 verschillende klinieken. De enige optie nog is open snijden maar daar ga ik niet aan beginnen. Een duidelijke oorzaak voor haar kolieken behalve niet geweldig werkende darmen is er gewoon niet. Ze heeft een inloop stal, aangepast en uitsluitend vochtig voer, onbeperkt hooi in net en op de grond, aangepaste training. Alles om de situatie zo goed mogelijk te maken voor haar. Inmiddels zijn we van om de week koliek, naar om het 1,5 jaar koliek gegaan. Hele verbetering en meer lijkt er echt niet uit te halen te zijn helaas. Ik zit dus ook niet te wachten om tips o.i.d. omtrent de koliek, om eerlijk te zijn heb ik mijn hersens hier al dusdanig aan overbelast dat ik besloten heb dit te accepteren zoals het is en hier echt niet meer mee bezig te gaan (ook voor mijn eigen mentale gezondheid, elke aanpassing is hoop en wordt standaard gevolgd door teleurstelling).
Maar nu..... Al weer een tijdje aan het kwakkelen, dierenarts er bij gehad een paar weken geleden. Laten opvoelen maar geen voelbare verstopping. Pijnstiller en darmverklappers gehad en toen was het weer prima. Toch geeft ze wisselend een beeld van ongemak en vaak met symptomen die zij vaker toont bij koliek. Vandaag was het weer raak.. Dierenarts weer laten komen. Hoewel het beeld koliek zou kunnen zijn heeft ze ook flinke verhoging, trillende spieren en onrustig in het ontlasten van haar benen. Het lijkt dus meer op spierbevangen dan koliek. Gek om te zeggen maar oh wat een opluchting dat het geen koliek was.. Zegt mevrouw die totaal geen verstand heeft van spierbevangen paarden.. Want dan ga je je inlezen en dan zie je dat dit ook nog niet 'even simpel' opgelost is en de oorzaak en/of oplossing te vinden is in het voer en de beweging.. Oh lord.. Moeten we weeeeeer met dat voer bezig, ze mag al bijna niks meer, staat echt al op miniminiminimaal voer om wel genoeg binnen te krijgen voor haar training... Ik krijg hier alweer helemaal de zenuwen van.. Maargoed, eerst het bloedonderzoek afwachten en dat kan pas morgen naar het lab.. Uitslag afwachten en daarna mag ik van mezelf pas weer verder stressen. Heel moeilijk, want ik vreet mezelf nu al weer helemaal op.
Ik ben zo gek op deze merrie maar ik blijf mezelf maar in allerlei kronkels wurmen om 'ons leven' zo aangenaam mogelijk te maken. Het gaat zo ver dat het eigenlijk geen hobby meer te noemen is. Dus echt alles schiet door mijn hoofd. Al zo vaak geroepen dat het klaar is en ik haar gewoon laat gaan. Maar dan sta ik weer bij die vrolijke snuiter in stal en dan kan ik het gewoon niet. Vooral niet omdat het 'elke keer wel weer op te lossen is'. Zelfs dierenartsen verbaas ik als ik het hardop uitspreek, want voor dat moment is ze nooit slecht genoeg om er een eind aan te maken. Alleen ik blijf in die cirkel hangen en nu er naast terugkerende koliek misschien ook sprake is van een spierbevingen paard zie ik dat cirkeltje eigenlijk alleen nog maar kleiner en kleiner en kleiner worden.. En terwijl ik dit type krijg ik het zelf ook weer Spaans benauwd, elke 'oplossing' is mijn inziens een pijnlijke..
Excuses voor het lange verhaal. Ik had de hoop dat het wat op zou luchten, eigenlijk doet dat het niet. Natuurlijk hoop ik nu op 100 reacties van 'ooooohhh dit hebben wij ook gehad, er zitten vlooien in haar rechter oor en als je haar hier en hiermee wast dan zijn al je problemen opgelost'
.. 
