Bokt.nl

**Geplaatst door de TopicStarter** : 30-08-19 12:28

Wat is eerlijk: weer hoefbevangen

Geplaatst door de TopicStarter : 30-08-19 12:28

Oprecht de vraag tot hoe ver ga je? En wat is eerlijk voor je pony?

4 mei werd mijn kruising Welsh/Shetlander hoefbevangen. Ik snapte er niets van, want hij stond zeer beperkt op het gras, kreeg (getest) zeer arm hooi, geen krachtvoer en echt vet was hij ook niet. Afijn, toch hoefbevangen. Pony heeft eerst Metacam en Ascal gekregen, later Buut en Ascal. Klinisch was het beeld best goed, maar voor de zekerheid toch een aantal dagen later foto's laten maken. De dierenarts was redelijk in shock, want zo goed als hij klinisch was, de kanteling van het hoefbeen was zeer fors. Pijnvrij werd de doelstelling, enige belasting qua rijden of mennen was van de baan. Niet boeiend, pony mag lekker niks doen.

Pony viel nog wat af en stond met een typische dikke buik, maar met de ribben duidelijk voelbaar. Misschien toch Cushing? Ik wilde het volgende week laten testen, want dan zou de da komen voor entingen en gebitten. Verder was hij weer zo goed als pijnvrij, maar ik vond hem wel sjacherijnig, duidelijkmeer onrust in mijn normaal zeer stabiele kleine kudde. Geen lol aan om 24 uur per dag in een grote paddock te staan (18x40) + grote inloopstal en stuk bestrating. Ondanks de vriendjes. Overigens knapte hij wel erg op van geen gras. Dit was het eerste jaar dat hij geen eczeemdeken op hoefde. Stom gras ook.

Helaas, vanmorgen de da gebeld, pony staat wederom hoefbevangen en krijgt weer buut en Ascal. 1e doel is hem weer (met pijnstilling) pijnvrij te krijgen en volgende week te testen op Cushing. Maar dan? Pony kan en mag niet belast worden, moet nog iets afvallen op schouders, is sjago, is voor de 2e keer in 4 maanden hoefbevangen om niets en moet de rest van zijn leven in de paddock verblijven. En ik vraag mij echt af of dit wel eerlijk is. Nog afgezien van de mogelijke medicijnen die hij moet gaan krijgen in de hoop zijn IR of Cushing onder controle te krijgen en wat dat kost. Gaat pony gelukkig worden van een levenlang paddock, terwijl zijn vrienden wel het land in mogen? Hoe vaak laat je een pony hoefbevangen worden?

Hoe kijken anderen hier tegen aan? Ik snap dat het voor iedereen anders is, maar ben benieuwd hoe men denkt over het houden van paarden in uitsluitend een paddock en het levenslang gebruiken van medicijnen.

Pony is overigens 11 jaar.

**Geplaatst**: 30-08-19 12:38

Geplaatst: 30-08-19 12:38

onze pony (zelfde kruising als de jouwe) is in een aantal jaar 3x bevangen geweest. Heeft inmiddels medicijnen tegen PPID, die houdt hij voor de rest van zijn leven. Hij heeft na de laatste bevangenheid ijzers met zooltjes gekregen en daarop is hij bijna altijd rad. Er wordt mee gewandeld en een paar x per maand mee gereden. Hij mag ook weer voor de wagen maar ivm ziekte van de menner is het daar nog niet van gekomen.
Wij zetten hem wel iedere avond met zijn voeten in ijszakken voor 30 a 45 min en daar heeft hij erg veel baat bij. Hij staat iedere dag 1 uur op een speciaal ingezaaide weide en heeft getest hooi. Nu is hij stabiel maar als hij weer bevangen wordt ben ik bang dat het afgelopen is met hem.
Er zit nu al zoveel management omheen en het is zo verschrikkelijk zielig als hij bevangen is. Meer dan dit kunnen we eigenlijk niet doen in mijn ogen.
Onze pony is trouwens wel vrolijk en vriendelijk terwijl hij toch halve dagen alleen staat als de wedstrijd paarden naar de wei gaan.
Sterkte

**Geplaatst**: 30-08-19 12:58

Re: Wat is eerlijk: weer hoefbevangen

Geplaatst: 30-08-19 12:58

Kijk eens of Glucobalance van Phytonics helpt. Mijn paard is ook IR en inmiddels ook HB geweest en zij doet het hier heel goed op. Dit is volledig op natuurlijke basis en baat het niet, dan schaadt het ook niet. Lijkt mij het proberen waard.

**Geplaatst**: 30-08-19 13:04

Re: Wat is eerlijk: weer hoefbevangen

Geplaatst: 30-08-19 13:04

Ik zou kijken of je het terrein zo in kan richten dat de pony met de kudde mee kan - met een afrastering er tussen. Dus kudde op de wei, en deze pony op een paadje langs de wei waar nauwelijks gras staat. Zodat ze samen op kunnen lopen en de pony toch wat grasjes kan snoepen, terwijl de rest lekker graast.

's Avonds alles samen op paddock + pad rond de weide en overdag kudde op de wei en de pony blijft dan op paddock + pad rond de wei.

**Geplaatst**: 30-08-19 13:13

Geplaatst: 30-08-19 13:13

Ik vind het heel goed, dat je nadenkt over of je je pony een paardwaardig bestaan kunt bieden. Jij bent de enige die daarover kunt beslissen.

Zelf vind ik het niet zo positief klinken allemaal. Niet alleen voor je pony, maar ook de onzekerheid en zorg voor jou. Uiteraard zou je het een bepaalde periode aan kunnen kijken, maar mijn ervaring is wel, hoe langer je ermee bezig bent, hoe moeilijker is om te stoppen. Aan de andere kant heb je het dan wel geprobeerd. Ik wens je in ieder geval veel wijsheid en sterkte toe.

**Geplaatst**: 30-08-19 13:19

Geplaatst: 30-08-19 13:19

Heel eerlijk? Ik zou stoppen.

Mijn merrie is 9jr terug bevangen geweest, in de winter.
Het was een lange pijnlijke weg en ondanks dat haar voeten redelijk waren is ze nooit meer de oude geweest. Ze is toen met actief pensioen gegaan en liep af en toe nog wat met kindjes onder het zadel, alleen stap.
Winter 2017 werd ze weer ziek, eerst koliek, gevolgd door bevangen.
Dierenarts is toen gestart met medicatie maar na 2 dagen heb ik gebeld en zijn we naar de kliniek gegaan voor foto's, die waren echt dramatisch en toen hebben we gekozen voor euthanasie.

**Geplaatst door de TopicStarter** : 30-08-19 13:32

Geplaatst door de TopicStarter : 30-08-19 13:32

Tijn8 schreef:
Nu is hij stabiel maar als hij weer bevangen wordt ben ik bang dat het afgelopen is met hem.
Er zit nu al zoveel management omheen en het is zo verschrikkelijk zielig als hij bevangen is. Meer dan dit kunnen we eigenlijk niet doen in mijn ogen.

Er komt inderdaad een hoop bij kijken. Ik heb veel over voor mijn beesten, maar er zijn grenzen. En in deze situatie weet ik nog niet wat mijn grens is. Een dierwaardig bestaan uiteraard, maar ik moet het ook leuk blijven vinden.

Dank je Agossie, mijn dierenarts had het ook over een supplement ivm IR. Ik ga er naar kijken.

Pmarena, toevallig heb ik de boel al ingericht voor dikke pony's

. Grote inloopstal van 6x3,5, bestrating daarvoor van 10x5, een stuk zand van 10x5, de paddock aansluitend van 18x40 en vanuit de paddock de track op rondom het weiland met een speelplaats met heuvel en schuurpaal. Alles is ingezaaid met paardengras vorig jaar. Desondanks is hij in mei door een uur gras hoefbevangen geworden en nu dus om niets. Letterlijk. Ik durf hem echt, maar dan ook echt niet op de track te zetten, want daar kan nu nog gewoon gegraasd worden.

Andere dikke pony gaat met paard elke dag een uur of wat op het weiland/track, dus pony staat amper alleen. In de nacht sluit ik het stuk bij de inloopstal af en dan krijgt paard zijn stal met paddock en weide. Dus dan staan de pony's samen. Desondanks vind ik pony niet happy momenteel. En vooral dat moet veranderen, want ik heb er echt moeite mee om hem te veroordelen tot alleen paddock. Het zou anders zijn als ik 3000 m2 meter tot een zandpaleis om kan toveren, maar ik zit op klei en dat geld heb ik niet (en de gemeente gaat dat nooit goed vinden).

Dank je Tessebes, je maakt exact mijn punt.

Wat triest Polly. Ik krijg nog wel eens het gevoel dat we maar ALLES over moeten hebben voor onze dieren, maar dat is niet altijd ten behoeve van het dier.

**Geplaatst**: 30-08-19 13:41

Re: Wat is eerlijk: weer hoefbevangen

Geplaatst: 30-08-19 13:41

Ik vind het super dat je erover nadenkt.
Wat voor mij de doorslag had geven bij mijn Shetlander was dat ze ondanks de medicatie toch weer hoefbevangen werd. De pony was gek op eten en dan met name gras. Maar dat mocht ze niet meer hebben. Op een minimaal rantsoen houden en toch weer hoefbevangen worden was voor ons en haar genoeg. Wij zagen dat de pony niet meer gelukkig was. Wij hebben toen besloten om haar in te laten slapen.

**Geplaatst**: 30-08-19 13:48

Geplaatst: 30-08-19 13:48

Kan je de track laten keren zodat het gras weg is?
Als hij nu bevangen staat is het natuurlijk normaal dat die niet blij is. De vorige bevangenheid was wss nog niet genezen.
Ik zou een dergelijk paard een 6 a 12 maanden de tijd geven, in samenwerking met een goede natuurlijke bekapper, en van daaruit kijken...

**Geplaatst**: 30-08-19 13:49

Geplaatst: 30-08-19 13:49

Het verhaal zonder einde....zo bekend ,echt eerlijk is om het dier te laten inslapen.
Als je er al zoveel voor doet/ gedaan hebt....zou jij dat zelf leuk vinden?
Deze vraag stel ik mezelf altijd.... in dit geval moet jij antwoorden!
kijk in je hart, ook als je nog een keer dit of dat wilt proberen wat is je maximaal budget?
Blijf jij en je paard daar gelukkig bij,ook op de lange termijn.?

**Geplaatst**: 30-08-19 13:57

Geplaatst: 30-08-19 13:57

Ik zou zeker eerst nog op Cushing/ppid testen, als hij dat heeft en medicatie krijgt, heb je grote kans dat de bevangenheden verdwijnen, geen garantie maar vaak knappen ze er goed van op.

**Geplaatst**: 30-08-19 14:01

Geplaatst: 30-08-19 14:01

In mei was je pony voor de allereerste keer HB? En tijdens het herstellen een terugval? Want herstellen duurt lang, heel lang.

Ik denk dat je nu op dit moment geen keuze moet maken, al is natuurlijk echt aan jou. Je bent er voor gegaan, omdat het klinische beeld goed was, nu is hij chagrijnig, wat imo logisch, hij is herstellende.

Er zouden voor mij teveel 'misschiens' zijn, misschien was dit eenmalig en vette pech, misschien komt het door het vroege mei-gras, misschien gaat het wel als je hem volgend jaar een jaar later op de wei zet, misschien wordt hij wel blij en accepteert hij geen gras. Misschien is hij volgende week al blijer.

Mijn pony is toen hij 8 jaar was flink HB geweest en elk jaar ben ik opnieuw gaan puzzelen, ook heeft hij artrose.

Vragen die je jezelf kunt stellen zijn:

Wat wil ik voor mijn pony?
Wat is realistisch?
Wat is mogelijk in het ergste geval?
Wat is mogelijk in het slechtste geval?
Wat is de grens?
En dan heel concreet. Dat kan ook voor nu zijn bij bv verslechtering of geen verbetering in een bepaalde tijd.

Voor mij was dit:
In de kudde met (beperkt) gras.
Op de stal waar ik stond was veel mogelijk, maar vaak 'paddock-arrest' in z'n eentje, op een klein stukje.
Hij is HB geworden van het kuil, maar kan ook niet goed tegen gras.
Nu heeft hij zijn laatste kans. Verhuist naar een paddock Paradise, onbeperkt voordroog en eigenlijk vanaf volgend jaar gras, toch nu al.
Heel veel stress, maar een blij paard.
Ik gun hem liever een kort gelukkig leven (met korte dipjes die hij apart stond, maar wat nu te vaak gebeurde), dan een lang ongelukkig leven.
Mijn grens is als hij niet meer zelf op kan staan (moet nu af en toe wiebelen om omhoog te komen, wat ik heel heel moeilijk vind, maar hij niet). Als hij niet door kan/wil stappen op het harde en zachte (of of is nog net okey). Als hij niet meer mee of weg kan rennen met/voor de groep, als hij weer HB raakt. Als ik het merk in zijn gedrag (en dit is een moeilijke, dus gerichter een week lang structureel merk).

Sommige mensen zullen mij voor gek verklaren, dat ik mijn HB pony op onbeperkt voordroog heb gezet en nog gras erbij (heb ik zelf ook even gedaan), maar het voelt voor mij goed.

Het is jouw paard en jij kent hem. Geef jezelf en hem tijd. Neem geen overhaaste beslissingen, zodat wat je ook kiest je er voor 100% achter kunt staan. Je hoeft het alleen aan jezelf te kunnen uitleggen en niet hoeven verdedigen naar anderen.

**Geplaatst door de TopicStarter** : 30-08-19 14:13

Geplaatst door de TopicStarter : 30-08-19 14:13

Dank voor de input tot nu! Het is ook niet de bedoeling om nu onmiddelijk een beslissing te nemen, de behandeling is gestart, maar ik vind het wel belangrijk om over na te denken.

Uiteraard mag pony nu sjago zijn, hij heeft pijn, maar hij is sinds de vorige bevangenheid niet zichzelf meer geweest.

Track keren is voor mij geen optie. Met 1 buitje is het een vieze blubberbende. En keren tot voorbij het witte zand mag niet van de gemeente.

Hij krijgt nu buut, daar moet hij snel op reageren van de da (gezien zijn toch al forse kanteling). Dus we bekijken het per dag. Van mij mag hij getest worden en de glucobalance krijgen, maar als hij niet afdoende gaat reageren op de pijnstilling, dan kom ik daar niet eens.

**Geplaatst**: 30-08-19 14:24

Re: Wat is eerlijk: weer hoefbevangen

Geplaatst: 30-08-19 14:24

maar de vorige bevangenheid is nog geen 3 maand geleden. Reken gerust een jaar voor herstel.
Heel simpel uitgelegd: bevangenheid is eigenlijk het loslaten van de lamellen (en daardoor kantelt het hoefbeen, eigenlijk kantelt het hoefbeen niet maar stukt de hoef "omhoog").
Als je rekent dat het een jaar of langer duurt voor dat de hoef zich volledig vernieuwd heeft, , dan zit je op 3 maand nog niet eens op een 4 de. Als de bevangenheid zo erg was dan heeft het zeker een jaar zonder herval nodig voor de hoef zich volledig herstelt (mits correct bekapt).
Het is normaal dat hij in tussentijd niet zichzelf is. Ook al is de acute fase over, er is nog altijd pijn en ongemak.

**Geplaatst**: 30-08-19 14:27

Geplaatst: 30-08-19 14:27

Ze testen wel vaak negatief op PPID terwijl ze het wel hebben vertelde mijn DA..... De mijne testte ook negatief. Mijn DA gaf wel aan dat hij het bijna wel moet hebben vandaar de medicatie.
Ik zal voor je duimen dat hij van de buut snel opknapt.

**Geplaatst**: 30-08-19 14:29

Geplaatst: 30-08-19 14:29

Ach wat sneu

vooral ook omdat je verhaal zo goed klinkt, wat betreft je allemaal voor hem hebt geregeld. En dan alsnog ziek en chagrijnig...

Maar ik ben wel benieuwd, weet je zeker dat hij bevangen is gekomen door gras (de tweede x bevangen bedoel ik dan)? Want hoefbevangen kan ook door andere oorzaken komen. Bijvoorbeeld door stress van alleen staan, stress van in de trailer moeten, stress van iets anders, of injecties of andere heftige medicatie, of door overbelasting als de andere voet ziek is, maar het kan ook komen door rouwen als hij iets/iemand mist, of te lang en hard over asfalt galopperen (dit zie ik in jouw geval niet gebeuren, maar dacht ik vermeld het toch).

Wat ook zo lastig is, is dat als je pony eenmaal hb is geweest, het een tweede x of volgende x makkelijker terugkomt. HB laat beschadigd weefsel achter, het weefsel wat bot en hoefwand aan elkaar vastmaakt (en wat niet steeds nieuw groeit zoals de hoefwand). Dus de keer erop dat HB komt, is er zeg maar minder weefsel te beschadigen en is er dus sneller een kanteling van het bot.

Nog een vraagje. Heb je hoefschoenen voor hem? Dat kan helpen wat betreft zijn ongelukkige uitstraling, misschien voelt hij zich fijner met wat meer demping.

En je hooi is getest, dus is het maximaal 10% gecombineerd suiker & zetmeel? Dit is een algemene regel voor goed paardenhooi. Boven de 10% wordt het toch iets te rijk. Als je twijfelt kan je altijd nog je hooi een uur weken in water, dat haalt zeker 20-30% extra suikers eruit, sommige onderzoeken zeggen zelfs 50%.

Ondanks bovenstaande, zou ik ook zeker kijken naar wat je allemaal al voor hem doet en hoe hij zich voelt. Het moet wel eerlijk blijven :(:)

Veel sterkte!

**Geplaatst door de TopicStarter** : 30-08-19 14:59

Geplaatst door de TopicStarter : 30-08-19 14:59

Ik snap wat je bedoelt Duhelo. Zijn gedrag vind ik prima, de paarden zoeken het onderling wel uit, maar ellendig voelen is ellendig voelen en ik snap dat het herstel heel lang duurt, maar dan is het voor mij de vraag of het dan terecht is dat ik hem ellendig laat voelen gedurende dat herstel. Ik heb een hond die helemaal kapot is van binnen en al jaren op de zware medicijnen staat. Hond rent en springt en is een enorm blij ei. Zodra ze niet blij meer is (en dan bedoel ik niet 1 dag) is het einde verhaal.

Voor PPID is pony eigenlijk te jong en de enige kenmerken zijn de hb en de rare buik, maar we gaan het zien. Ik denk eigenlijk dat hij zwaar IR is.

Woepsie, deze hb is niet van het gras. Dat heeft hij niet meer gezien vanaf de 1e keer. Verder is er niets veranderd aan management of omgeving, behalve dan dat zijn vriendjes elke dag wel even op de wei mogen en hij niet. In de stal liggen goede Mayo matrassen en de paddock wordt elke dag gesproeid. Alleen de bestrating heb je dus.

Ik heb nieuw hooi wat as we speak getest wordt, dus dat is het enige wat ik kan bedenken wat nu de trigger kan zijn. Vorige hooi was volgens de Pavo analyse arm in eiwit, suiker en energie. Weet niet hoe dat zit in de procenten die jij noemt.

Overigens staat hij er niet bij zoals zo kenmerkend is, met de beentjes naar voren en achterover geleund. Dat was de vorige keer net zo en daarom dat de da ook zo schrok van de foto's. Hij loopt op eieren, maar ik heb ze erger gezien.

**Geplaatst**: 30-08-19 15:23

Geplaatst: 30-08-19 15:23

Kan wel meer dan een half jaar duren voordat de voeten, met heel regelmatig bekappen, weer beter worden. En een jaar voordat de hele capsule is vernieuwd en de boel weer goed aan elkaar zit. Het beste is het paard te verhuizen naar een PP of locatie zonder gras, met hooi en veel vrije beweging, en elke paar weken laten bekappen voorlopig. Ze komen er wel weer bovenop maar alleen als de omstandigheden aangepast worden. Als het lopen heel moeizaam gaat kunnen hoefschoenen helpen. Sommige types mogen dag en nacht aan met dagelijkse schoonmaak. Gras zal altijd gevaar blijven opleveren. Sommige kunnen er beperkt op en andere niet meer. Maar met hooi als ruwvoer is dat het grootste probleem niet.

**Geplaatst**: 30-08-19 15:31

Geplaatst: 30-08-19 15:31

Ook wij hebben op een gegeven moment een shetlander in laten slapen.
Ik vond het heel erg ingewikkeld, en schaamde me bijna, maar ik vond het een on-paardwaardig bestaan worden. Steeds weer bevangen, altijd (een vermoeden van) pijn, de vrolijkheid ging er helemaal af. Het was zo'n dolle pony die genoot van aandacht en van werken met kindjes en spelen met de grote paarden, dat kon allemaal niet meer. En nooit meer op het gras, nooit een andere plek, alleen die ene stomme paddock...
Na 2 jaar af en aan, heel veel medicatie, opknappen en afknappen, hebben wij besloten er een eind aan te maken. Ik vond zelf de gewenning ook erg, de pony was op een gegeven moment niks meer dan z'n hoefbevangenheid....

**Geplaatst**: 30-08-19 15:47

Re: Wat is eerlijk: weer hoefbevangen

Geplaatst: 30-08-19 15:47

Kennis had een shet , met acht jaar heel licht bevangen aan een hoef. Met tien jaar voor de dood weggehaald op prascend gezet , niet bevangen maar super gestresst , agressief en waarschijnlijk ook nog een hersenbeschadiging . Knapte weer goed op, moest wel alles weer leren, drinken , gras eten (minimaal) maar leek weer goed, tot acht weken geleden, inmiddels op een volle pil prascend maar weer giga veranderend gedrag en licht bevangen . Na lang nadenken heeft ze haar laten gaan, ondanks dat ze haar er wel weer door kon halen heeft ze gekozen voor inslapen , 11 jaar oud en kan haar alleen maar gelijk geven.

**Geplaatst**: 30-08-19 15:50

Geplaatst: 30-08-19 15:50

Ik zou het wel snel vinden om er nu een laatste spuit in te duwen. Vooral omdat die eerste HB pas kort geleden is en we de winter in gaan. Zou zelf dan toch even willen kijken of hier weer bovenop te komen is.

Weidegenootje van Rena is toevallig 2 weken geleden ingeslapen, soortgelijk verhaal maar dan veel langduriger. Paar jaar geleden bleek ze Cushing te hebben. Op pilletjes ging het eigenlijk wel prima. Maar laatste jaar al een paar keer kreupel geweest. Dan bleef de Fjord dus hele dagen op de paddock en track en ging Rena een dagdeel op 1 van de weitjes waar de Fjord dan op de track mee kon lopen zeg maar.

Laatste tijd echter een paar keer kreupel geworden en dan ook zodanig dat baasje besloot om haar bij het houten stalletje op het pleintje te houden. Dus niet eens meer op de paddock en track. Heeft ze een paar weken gestaan. Toen weer mee met Rena op de track.

Opeens liep ze op een dag weer prima na een poosje op de track, maar 2 dagen later stond ze echt in haar achterhand te hangen met zere hoeven en toen hebben ze de knoop doorgehakt om het laatste spuitje te geven. Want inderdaad veroordeeld worden tot je leven slijten alleen op een klein stukje en bij het minste geringste kreupel staan....

Er ging ook niet meer veel uit van het dier. Ze at niet meer goed terwijl het altijd een vreetzak was. Had weinig levenslust. Als ik JKK uit een stukje wei haalde en op het pad legde om in de kruiwagen te doen, dan stond ze het ineens achter me op te vreten 8)7

Allemaal van die rare dingen. Veel jeuk, slecht uit de vacht komen. Amper eten (alleen wat graszaadhooi en speciale brokjes) en toch vetbulten overal. Het was gewoon wel een keer klaar met het getob, dat steeds zo'n pijn hebben dat ze amper liep dat was de druppel :(:)

Beestje was 20 geloof ik.

**Geplaatst door de TopicStarter** : 30-08-19 16:03

Re: Wat is eerlijk: weer hoefbevangen

Geplaatst door de TopicStarter : 30-08-19 16:03

De spuit wordt er nog niet ingezet hoor! Maar ik weet wel voor mezelf dat ik niet ga lopen tobben en leuren. Ik snap dat hij over de hoefbevangenheid heen kan komen en kan herstellen en daar gaan we voor, maar dit is de 2e keer in 4 maanden en om niets. Ja, zijn droge hooi en ik weiger om hem afgepast heel weinig en dus ook apart te gaan voeren (en hem daardoor alleen te moeten zetten). Het leven moet leuk blijven.

Ik lees positieve verhalen, maar helaas ook toch de tob-verhalen.

**Geplaatst**: 30-08-19 16:05

Re: Wat is eerlijk: weer hoefbevangen

Geplaatst: 30-08-19 16:05

Wat goed dat je hierover nadenkt! Ik denk dat je het zelf wel weet als het genoeg is geweest, volg je gevoel daarin. Jij kent je pony het beste, durf daarop te vertrouwen.

Helaas heb ik iets soortgelijks meegemaakt dit voorjaar met een shetje van 19 jaar, die 17 jaar bij ons thuis heeft gestaan zonder ooit ziek te zijn geweest. Ze werd bevangen in december, waarvan ze snel opknapte. Omdat het voer geen aanleiding leek te geven (hooi en vitaminebrokje), is ze op van alles getest (volledig bloedbeeld, ppid), maar daar kwam niets uit. In februari werd ze weer kreupel, dus eerst metacam, daarna buut, niets hielp, ze werd steeds erger kreupel. Ze veranderde van vrolijke frans in een teruggetrokken pony. Op foto's is duidelijk het verschil in de ogen te zien (tip: maak regelmatig foto's, zelf wen je aan het beeld).
Meer onderzoeken (naalden!), met haar moeten reizen, evt. hoefbeslag, etc. waren allemaal zaken die ze echt vreselijk vond. Daarom hebben we de moeilijke beslissing genomen haar in te laten slapen, want dat kan je maar één keer beslissen. Ik mis haar heel erg, 17 jaar is een lange tijd om samen te zijn, maar ik sta nog steeds achter mijn beslissing dat dit eerlijker voor haar was dan doorgaan (en nee, we zijn echt niet over één nacht ijs gegaan).

Ik wens je heel veel sterkte, het is vreselijk om je geliefde dier pijn te zien lijden. Jij zult de beslissing moeten nemen wanneer het zo ver is, je pony zal op je vertrouwen dat je het juiste doet!

**Geplaatst**: 30-08-19 16:08

Geplaatst: 30-08-19 16:08

Ik vraag me toch af of dit wel de 2e keer is of een weer opvlammende eerste keer.

Na 1 keer hoefbevangenheid is de kans natuurlijk groot dat paard gevoelig blijft.
Maar het komt toch ook vaak voor dat je een paard hebt dat 1 tobberige zomer heeft gehad en het daarna gewoon weer jaren probleemloos doet

Rena is ook een zomer hoefbevangen geweest. Door een natuurlijk bekapper die teveel er af haalde, beestje kon amper lopen na die bekapbeurt _-:(

Dus tja toen te weinig beweging maar wel gewoon met de rest mee in de wei. Bevangen geraakt. Pijnstilling, (helaas) ijzers met zooltjes. Voorjaar erna weer uit de running en toen steeds hoefzweren.

Maar dat is allemaal weer over gegaan en sindsdien staat ze zich alweer meer dan 10 jaar vol te vreten op de wei zonder problemen

**Geplaatst**: 30-08-19 16:14

Geplaatst: 30-08-19 16:14

Die van mij *afkloppen is 3 jaar HB vrij.
Maar toch deze zomer heeft hij ook vaker uit voorzorg apart gestaan.

Hij krijgt beperkt gras middels strookbegrazing en heeft een graaskorf.
Maar door het rare weer hebben we ze allemaal (4 ijslanders en 2 shets) op de paddock gehouden voor bijna 14 dagen.

Nog steeds is er niks aan de hand en inmiddels staan ze weer de hele dag in de wei.

Ook krijgt hij Gluco Balance bij.

Ik zou de moed nog niet opgeven TS.