Mijn paard had ook EMS, chronische hoefbevangenheid en artrose. Mijn paard is een half jaar na de diagnose ingeslapen, ze liep zo slecht en had echt veel pijn. Ik wilde geen paard dat constant op pijnstillers moet staan en amper de box uit kan komen, dat vind ik geen paardwaardig leven meer. Behandelingen waren niet mogelijk, dus helaas was het einde verhaal.
Het rottige is dat je in een vicieuze cirkel zit. Mijn paard had aardig overgewicht door de EMS, dus weer veel belasting op haar gewrichten en de HB moeilijk onder controle te houden. Maar ze at al weinig en meer dan gematigde beweging kon niet vanwege de artrose. Zo blijf je steeds in hetzelfde cirkeltje draaien.