mijn paard heeft een paar weken geleden de diagnose van een gescheurde meniscus gekregen en het leek mij interessant voor mijzelf en voor jullie om daar een volgtopic over te maken.
Eerst even wat informatie over het paard:
Silke is een merrie van 10 jaar oud, ze is een arabofries. Vorig jaar heeft ze een veulen gekregen en dit jaar op 15 april is ze weer bevallen van een merrieveulen

(foto is van vorige zomer)

2 weken na de geboorte van haar veulen zijn we weer rustig begonnen met opbouwen. Dit ging heel goed en ze vond het erg leuk om weer aan de slag te gaan. Het veulen huppelde gezellig mee in de bak.

Ik denk 1/2 weken later ging ze heel even een paar stapjes hinken tijdens het rijden. Het was heel minimaal en daarna liep ze helemaal goed dus ik dacht dat ze zich even had verstapt. Met het rijden daarna hinkte ze weer een keer dus ik had de eigenaar erbij gehaald maar ze liep weer helemaal goed dus niks aan de hand. De volgende dag toen ik ging rijden had ik les, en toen had ze meerdere keren momenten dat ze onzuiver liep. Samen met de instructrice heb ik gelongeerd en we dachten dat de spieren na de bevalling misschien een beetje slap waren geworden. Dus we hadden besloten om een weekje rustig aan te gaan longeren. Na die week werd ze er alleen maar slechter op. We hebben haar toen een week helemaal rust gegeven en na die week liep ze helaas heel erg kreupel. Toen hebben we de DA erbij gehaald.
Hij ging een echo maken en daaruit bleek dat Silke een gescheurde meniscus heeft, daarbij is haar bot aan de buitenkant ruw. DA heeft ons verteld dat ze iig deze hele zomer eruit ligt en de hoge sport zit er sowieso niet meer in. Eigenlijk moet ze stalrust maar omdat dat niet goed is voor het veulen mag ze in de paddock. Ze krijgt ook 1 keer per dag metacam.
Op dit moment staat ze in de wei, dat komt omdat 2 jaarlingen zijn verkocht en nu staat er nog 1 andere pony in de wei. De jaarlingen konden nog wel eens gek gaan doen in de wei maar nu zijn die weg en Silke gaat nooit uit zichzelf rennen dus vandaar dat we deze beslissing hebben genomen. Elke keer als ik kwam ging ze heel hard hinikken en meteen naar de deur van de paddock lopen, ze wilde er heel erg graag uit. Het veulen wilde ook graag meer ruimte om te rennen. Nu staan ze lekker rustig op de wei en dat gaat prima.
Dit was het hele lange verhaal van wat er tot nu toe is gebeurt, de komende maanden zal het niet heel spannend worden in dit topic maar ik vind het interessant om af en toe een update te geven en om uiteindelijk het eventuele herstellingsproces bij te houden.
Ik hoop dat jullie het interessant vinden om te volgen
