bigone schreef:Misschien klinkt je dit hard in de oren maar waarom koop je problemen, copd bij paarden is onomkeerbaar. Dit betekend dat er veel longblaasjes stuk zijn, het ademen zal wat gemakkelijker gaan wanneer alle voorwaarden perfect zijn maar zo te horen koop jij hem en blijft hij op dezelfde stalling staan. Waar je dan ook nog eens voor betaald, die eigenaren zullen gek met je zijn. Een in feite afgekeurde pony verkopen en dan ook nog eens stalgeld beuren. Zou je er wel aan beginnen??? Want beter word hij nooit.
Ik snap je heel goed hoor, misschien ben ik ook wel helemaal gek
ik weet dat hij nooit meer 100% zal zijn, maar ik heb nog nooit zo'n klik gehad met een paard dus het is me alles waard om het wel alles te geven. Ik weet dat het met management relatief onder controle te houden is, maar ook dat het ineens erger kan worden en dat het dan afgelopen kan zijn...
Hij gaat uiteindelijk wel verhuizen, maar de komende 2-3 maanden zal hij sowieso nog blijven staan op zijn huidige stal. Als dat echt nodig zou zijn zal ik hem natuurlijk wel eerder verhuizen, maar dan probeer ik liever eerst met de staleigenaren een oplossing te bedenken.
denisesilver schreef:Wij hadden een pony met COPD. Vooral opletten met stof in hooi en stro, niet opstrooien als het paard in de stal staat, hooi weken in water, etc. Wij hadden de paarden die tijd zelfs allemaal op vlas staan ivm stof. 24/7 buiten is ideaal.
Wat betreft medicatie, wij hebben eerst prednison gekregen in combinatie met pompjes over het voer en nog iets wat ik niet meer herinner. Daarna een ander medicijn en enkel prednison bij slechte dagen, omdat pony hoefbevangen ervan werd. Wat het beste werkte was astma medicijn voor mensen dmv een inhalator met mondkapje. We moesten dan het mondkapje op en neusgat zetten en het andere neusgat dichthouden en een aantal keer puffen. Mocht je dus op het punt komen waar medicatie nodig is, kun je daar naar informeren.
Moet wel gezegd worden dat de pony in kwestie een half jaar werd gegeven door de da en uiteindelijk nog 4 jaar bij ons is geweest. Zij was er echt heel slecht aan toe, en we zijn blij geweest met de uitstekende begeleiding van de da.
Wat mooi dat jullie hem nog zo lang hebben kunnen geven! Merkte jullie dat ze langzaam achteruit ging of was ze heel plots slechter geworden?
Die van mij is nog niet zo slecht gelukkig, hij heeft ook nog geen dubbelslag of dat knijpen op de adem. Dat wil ik het liefst ook voorkomen waar dat kan.