Het klinkt lekker dramatisch maar op het moment voelt het echt even zo.
Het begon begin maart vorig jaar, ik werd gebeld door de opfok dat m'n toen jaarling een fikse hoofdwond had, bij de aanzet van de voorpluk. Na inspectie da bleek de wond dermate diep en geïnfecteerd dat hij naar de kliniek moest. De wond was tot op het bot met enkele losse botsplinters. Na 2 weken kliniek was de wond bijna dicht en mocht hij weer naar de opfok. Daar heeft hij nog ruim een week apart gestaan en dagelijks gezalfd. De wond was toen nog een klein schaafje zowat. Daarna is hij weer bij de groep gegaan.
In mei is hij naar een opfok dichterbij verhuisd, wat ideaal leek maar helaas toch niet was. Inmiddels was het juni en de wond zat nog steeds niet dicht. Ik wilde er graag een da bij halen, maar hij liet zich niet halsteren of het land uithalen, de opfok wilde daar ook niet mee helpen behalve met halster om krijgen. Maar ook met halster om kreeg je 'm het land niet uit. Ondertussen smeerde ik als ik kwam honingzalf in de wond. Dan bleef het in elk geval schoon.
Maar ja, de maanden verstreken en de wond kwam tot een kier maar niet verder dan dat. Meer dan ik deed kon ik niet, dus het was wachten tot de groep naar binnen ging zodat ik naar een kliniek kon. Uiteindelijk duurde dit tot begin december. In de kliniek bleek dat er zich een bindweefsel/littekenweefsel bult had gevormd en in de gleuf daaronder zat de wond. Onderhuids is die bult weggesneden en daarna gehecht.
So far so good, na een maand zat het dicht, er had zich alleen wel weer een klein bultje gevormd. Dat vertrouwde ik niet helemaal, maar na een week overwon mijn blijheid het. Tot vanavond, trof ik hem wederom aan met een wond die over bijna het hele litteken weer open was. Kennelijk is het littekenweefsel van dermate zwakke toestand dat 't bij het minste weer open scheurt. Denk ik.
Inmiddels zakt de moed me zowat door de schoenen diep de grond in. Nu kan hij straks weer richting kliniek en moet die wond weer open gemaakt worden. En zit ik me inmiddels al bijna een jaar lang op te vreten over datzelfde wondje.
Maar bokt is vaak wel creatief, en omdat het nu toch vrijdag is en ik pas maandag de kliniek weer kan bellen, dacht ik, wie weet is er iemand die iets soortgelijks heeft meegemaakt. En weet iemand wat dé oplossing is. Ik sta overal voor open!
Ik heb door het jaar heen wat foto's gemaakt, ook van de operatie in december. Die kan ik wel plaatsen als dat nodig is.
Jeetje, wat enorm balen... Het enige wat ik je kan aanraden is er een clickertrainer bijhalen en alles rondom hoofd aanraken superpositief en belonend en leuk maken, want het klinkt alsof hij nog een hele hoop hoofdverzorging nodig gaat hebben en het is zo fijn als een paard zich heeft aangeleerd om zijn voorhoofd tegen jouw hand te duwen en zo te blijven staan tot hij een click hoort. Voor de rest klinkt het alsof hij alle verzorging krijgt die hij nodig heeft, alleen is het een rotwond op een rotplek en dat blijft naar.
Is het anders een optie om hem bijvoorbeeld in de kliniek te laten staan tot de wond helemaal dicht is? Dus in plaats van een week bijvoorbeeld een maand? Dan kunnen zij het zelf in de gaten houden en meteen ingrijpen als je weer wildvlees/bindweefselvorming of andere ellende krijgt.
Suzanne F.
Berichten: 54203
Geregistreerd: 03-03-01
Geplaatst: 18-01-19 20:52
Zit er niet nog een botsplintertje in? Dan geneest het ook niet.
Mungbean
Berichten: 36326
Geregistreerd: 21-04-06
Geplaatst: 18-01-19 20:55
Suzanne F. schreef:
Zit er niet nog een botsplintertje in? Dan geneest het ook niet.
Dat was ook mijn eerste gedachte. Waarschijnlijk zit er nog iets.
Ibbel
Berichten: 51225
Geregistreerd: 01-09-04
Woonplaats: West-Veluwe
Geplaatst: 18-01-19 20:56
Ik zou eens een foto laten maken, en kijken of er nog een botsplinter zit en/of een fistel is ontstaan.
Myour
Berichten: 3404
Geregistreerd: 21-05-08
Woonplaats: Noord-Holland
Geplaatst door de TopicStarter: 18-01-19 20:57
Ik vergat te zeggen dat hij na de operatie naar 'huis' is gekomen, nu kan ik elke dag heen. Hij is echt ontzettend braaf, kan er gewoon aankomen en insmeren, alles. De da heeft zonder verdoving de hechtingen eruit gehaald na 2 weken.
Hem op de kliniek laten ben ik serieus aan het overwegen, het is inmiddels zo'n frustratie punt geworden..
Suzanne dat vermoeden was er wel maar kliniek heeft een nieuwe rx gemaakt van z'n hoofd voor het open snijden en naast een schiefel op z'n kop was er niks te zien. De da zei dat de wond waarschijnlijk op 'n bepaald moment ook wel weer was gaan etteren als er nog wat in had gezeten. En behalve dat het maar niet dicht wil (blijven) is het verder altijd een heel schoon plekje geweest.
Dat scheelt in elk geval al, als hij weer gewoon te vangen en te hanteren is. Maar als je het zelf echt zat wordt dan is even op pension in een kliniek misschien geen verkeerd idee, al was het alleen maar voor je eigen geestelijke gezondheid, want hier al bijna een jaar mee rondlopen is ook niet echt leuk.
Ja sinds hij hier staat is het een voorbeeld paard. Dat scheelt enorm! Echt waanzinnig lief en makkelijk dier. Nu is het zo dat ik over een maand een maand op vakantie ga, dus wellicht is dat nog wel een idee ja.. Maandag ook maar even overleggen met kliniek, het opnieuw open maken zie ik eigenlijk best tegenop, en vraag me af of dat een ander resultaat gaat geven. Maar wellicht hebben ze nog een andere aanpak achter de hand.
Ik zat aan laseren te denken, daar hoor je ook wisselende verhalen over, maar ik weet niet hoe goed het werkt op het hoofd.. Het is alleen geen wondermiddel die plots de onderliggende oorzaak weg neemt, en zou imo gelijkwaardig moeten werken aan de acties die je al hebt ondernomen. Het is erg gek dat de wond blijft, zeker met een röntgenfoto waar niets op te zien was.
Myour
Berichten: 3404
Geregistreerd: 21-05-08
Woonplaats: Noord-Holland
Geplaatst door de TopicStarter: 18-01-19 21:56
De dierenarts zei dat de wond lang open bleef door de knobbelvorming, die belette het dicht gaan van de wond. Nu heeft zich wederom een knobbeltje gevormd.. Dus dat zal niet helpen. Waarom het daarvoor nooit is dicht gegaan durf ik niet te zeggen. Het is echt om moedeloos van te worden.
Ik kan niet spoileren dus wie niet tegen bloed kan kan beter wegklikken.
De wond waar het mee begon.
Deze foto kreeg ik van de opfok vlak voor hij weer de groep in ging.
Dit was de situatie vlak voor het snijden, begin december.
En gehecht.
Begin januari, waar ik een onderbuikgevoel bij kreeg. (is honingzalf wat je ziet, geen pus oid)
Afgelopen week, zat hier dicht maar dus niet goed genoeg.
Laatst bijgewerkt door Myour op 18-01-19 22:00, in het totaal 2 keer bewerkt
Silly1972
Berichten: 14973
Geregistreerd: 24-06-08
Woonplaats: Almere
Geplaatst: 18-01-19 21:59
Och jee Myour, laatste keer dat ik hem zag leek het aardig dicht te zijn. Echt balen dat het nog steeds niet wil genezen. Het is een enorm lief dier, Cashmiro miste zijn vriendje echt toen hij weg was.
Ik heb helaas geen oplossing voor jullie, maar hoop dat het helemaal goed gaat komen.
VRANCH
Berichten: 3
Geregistreerd: 22-08-10
Geplaatst: 18-01-19 22:08
Ik zou groene klei/leem proberen,daar hebben wij al zoveel wonden mee dicht gekregen. Gewoon er op smeren als er vuiligheid in de wond zie je dat doordat de klei eraf loopt. Ik smeer net zolang totdat het er niet meer afloopt en dan smeer ik er honingzalf op.
Amyy_
Berichten: 668
Geregistreerd: 11-08-11
Woonplaats: Zuid-Holland
Geplaatst: 18-01-19 22:13
Hé wat naar. Ik snap wel dat je daar helemaal gestoord van wordt. Ik lees zelf even mee, mijn paard staat ook met een wond op zijn hoofd
Onhandige plek ook, schuurt ie er ook aan? Geeft net lekker weerstand die manentop.
Myour
Berichten: 3404
Geregistreerd: 21-05-08
Woonplaats: Noord-Holland
Geplaatst door de TopicStarter: 18-01-19 22:18
Nee hij is er hele tijd ook met hechtingen nog niet aan geweest. Wat dat betreft een voorbeeld patiënt!
Vranch klei kwam iemand inderdaad mee, die houd ik even in gedachten. Over laseren heb ik op het moment contact met iemand of dat zin heeft met deze wond.
Heb je contact met Janderegelaa hier op Bokt. Die weet alles van laseren en ik denk dat het zeker wel nut zal hebben.
Coloured
Berichten: 2834
Geregistreerd: 09-06-07
Geplaatst: 18-01-19 22:26
Wat een pech zeg! Misschien is het mogelijk dat de hechtigen wat langer blijven zitten als het weer opnieuw dichtgehecht is? Of niet allemaal tegelijk eruit halen maar om en om en dan de andere een periode later?
Wat je zou kunnen overwegen is contact opnemen met Han Aalderinks. Woont niet bij je in de buurt, maar heeft een goede naam als het gaat om wondverzorging, wond heling.
Gewoon googelen op Han Aalderinks, Stal Aalderinks Westendorp. Kan maar zo zijn dat hij nog wel wat adviezen heeft voor je.
Wat rot dat je met zo’n wondje al zo lang aan het dokteren bent.
Die laatste foto valt mij, na het lezen van je verhaal, heel erg mee. Mijn paard heeft ook een, kleinere en in een keer genezen, wond op die plek gehad en bij haar ziet het er al een paar jaar zo uit als op de laatste foto. Net alsof het puntje van de maantop niet vast zit aan haar hoofd. Gebeurt verder niks mee en ze heeft er ook geen last van.
De wond ziet er ook niet meer naar uit, bloedt niet (meer), pust niet. Maar is wel open. Vorig jaar maanden dat het een klein gleufje was, hij heeft er verder ook helemaal geen last van (gelukkig). Ben wel benieuwd naar je foto!
Coloured zal dat overleggen met de da. Die naam voor wondgenezing zal ik even opschrijven.
Ik zie geen mooie wondgenezing, alleen op de eerste foto wel. De wondrand moet van buiten naar binnen dichtgroeien. 2x per dag schoonmaken met wattenschijfjes met water en een heel klein beetje betadineoplossing, korsten en vuil verwijderen. Na iedere veeg een nieuw wattenschijfje pakken. Daarna insmeren met dermagel voor een optimaal wondklimaat. Houd de wond goed in de gaten, bij wildvleesvorming direct weg laten snijden.
De wildvleesvorming is er niet echt, die bult onderhuids zou je dan continue weer open moeten maken en dat is ook niet bevorderlijk. Inmiddels reactie over de laser therapie terug en dat zou met deze wond zeker moeten helpen. Omdat mijn voorkeur er op het moment niet naar uitgaat om het opnieuw open te laten snijden wil ik het laseren een kans geven. Maandag kan er al iemand komen. Ik zal de vorderingen hier bijhouden. Mocht dit niet werken dan gaat ie toch weer richting de kliniek, zal maandag ook even overleggen met de dierenarts.
Zeker weten dat het toch geen botsplinter nog kan zijn?
Wij hebben iets soortgelijks gehad met onze merrie een paar jaar geleden. Had haar hoofd gestoten in stal waardoor er een splinter in haar hoofd zat. Wij werden gebeld door de staleigenaar dat ze haar op stal hadden laten staan omdat ze een grote bult op haar hoofd had en ze echt niet wou dat iemand het aanraakte (wat begrijpelijk was). Bij ons heeft het echt een half jaar geduurd voordat het allemaal over was.
Spoiler:
Spoiler:
Wat het ook mag zijn, veel succes het is een vervelende plek..