Geplaatst De week daarna werd de onderkant van het been langzaam weer steeds dunner, maar de bult aan de bovenkant bleef. Dit was de plek waar ze dus al een schiefel had zitten, dus ik vermoedde dat ze in de paddock tegen het hek had geslagen, waardoor de schiefel weer actief was geworden en weer opspeelde.
Heb het even aangekeken en alleen gestapt, maar ik vond het toch te lang duren, dus naar de kliniek gegaan. Daar ook geen kreupelheid/onregelmatigheid te zien. Foto's lieten zien dat het griffelbeen nog helemaal intact was. Diagnose van de echo was een beschadiging van de tussenpees. De grote bult zou bindweefsel zijn. Behandelplan voor peesblessure meegekregen (boxrust en opbouwschema met steeds meer stappen). Ook moest ik Compagel op de zwelling smeren, maar ik ontdekte vrij snel dat het been daar juist ontzettend dik van werd. Als ik niet smeerde, bleef het een stuk dunner.
Als ik de dag ervoor Compagel had gesmeerd:
We zijn inmiddels 7 weken verder sinds ik op de kliniek ben geweest en het zit me toch niet helemaal lekker. Ik heb vanaf het begin het gevoel gehad dat de peesbeschadiging niet de oorzaak van dit dikke been was. Ze heeft aan dit been eerder de tussenpees beschadigd gehad en ik heb het idee dat wat er nu op de echo te zien was (een lichte beschadiging) nog een overblijfsel is van die oude blessure. Op de kliniek zouden ze de echobeelden van toen en nu nog naast elkaar leggen om hier duidelijkheid over te krijgen, maar dat kost wat tijd dus daar wacht ik nog op.
Foto's van vandaag. Het deel onder de bult is een stuk dunner, maar er blijft dus toch steeds wat vocht in komen als ze op stal staat:
De bult lijkt inmiddels iets kleiner geworden, maar voelt nog steeds minder hard dan de (veel kleinere) schiefel die er eerst zat. Het lijkt alsof er nog vocht of iets anders in zit wat je in kunt drukken en waar de rest van het been nog steeds op reageert. Onder de bult wordt het been met lichte beweging nu eigenlijk altijd netjes dun, maar als ze op stal staat loopt het toch weer op en dat zit me niet lekker. Er lijkt toch nog iets aan de hand te zijn, waardoor ik haar ook niet meer beweging durf te geven (ondanks dat ze dus wel gewoon goed loopt). Ik weet dus even niet hoe ik nu verder moet. Beweging lijkt het been goed te doen (en is met haar gewicht eigenlijk ook geen overbodige luxe), maar ik wil natuurlijk niets beschadigen daarmee.
Uiteraard ben ik van plan dit nog met de dierenarts te bespreken, maar misschien is er hier wel iemand die dit beeld herkent of nog een andere invalshoek heeft over wat het zou kunnen zijn. Alle ideeën zijn welkom.
