Geplaatst Ik maak dit topic aan omdat ik veel heb gezocht maar weinig ervaringen ben tegen gekomen die lijken op de mijne, en om alle gebeurtenissen op een rijtje te zetten!
Op 9 februari kwam een droom uit, het droompaard van internet zou de mijne worden. We hebben Kadanze opgehaald, een 2 jarige KWPN merrie van Feelgood x Wynton. De eerste dagen waren geweldig, wat een enorm lief paard!
We hebben haar rustig laten kennismaken met de kudde, en alles ging redelijk voorspoedig. Op 13 februari stapte ik in mijn auto nadat ik de verzekering aan de lijn had gehad, die middag ging ik de papieren opsturen... Maar dat is er nooit van gekomen.
Toen ik op stal kwam heb ik Kadanze in de kudde op het land gezet voor de eerste keer. Alles stond rustig iedere keer dat ik keek. Een uurtje later heb ik de paarden binnen gezet en Kadanze had een ogenschijnlijke schaafwond op haar achterbeen. Deze wond heb ik zachtjes schoongemaakt met betadine en water, aangezien het niet diep leek.
Een dag later kwam ik op stal en haar been was enorm opgezwollen. Natuurlijk heb ik gelijk de dierenarts gebeld en deze is direct gekomen. Kadanze's been had een hele rare wond opgelopen, met een klein puntje tot op haar pezen van zo'n 3 a 4 centimeter diep. Aangezien ze lichte koorts had gelijk een behandeling ingezet met schoonmaken, antibiotica, inflacam etc.
Na het schoonmaken was het toch wel best schrikken... Wat een gat! (vanaf hier kunnen foto's wat minder fijn zijn om te kijken, vandaar de spoilers/linkjes)
Spoiler:
Vanwege de infectie kon de dierenarts nog niet zeggen of er een pees was geraakt, dus we zijn doorgegaan met het behandelen van de wond. Na een aantal dagen, en toen de wond echt helemaal open ging is in overleg met de dierenarts besloten de wond in verband met mesitran te behandelen. Het verloop van de wond is te zien op de volgende foto's:
8 dagen: Voor & na spoelen
https://afbeelding.im/WgSMaggb
https://afbeelding.im/6AhM9rsC
11 dagen:
https://afbeelding.im/BvETvvAA
12 dagen:
https://afbeelding.im/7VGwO6zt
14 dagen:
https://afbeelding.im/CJhaGAgz
16 dagen: Hier begonnen we langzaam blij te worden. Kadanze had geen stap kreupel gelopen en de wond begon mooi te helen! De dierenarts verwachte dat het niet al te lang zou duren voordat ze weer wat mocht gaan doen.
https://afbeelding.im/ltrY3Dzz
21 dagen
https://afbeelding.im/NRoftnP2
23+24 dagen: Het been is nu flink dikker geworden. Er wordt gekozen om een afspraak te maken met de dierenkliniek om toch foto's en een echo te gaan maken. Nog steeds is ze niet kreupel geweest. Jammer want de wond ziet er super mooi uit.
https://afbeelding.im/cXmVYCdz
https://afbeelding.im/yC5DpVOy
9 maart zijn we naar de dierenkliniek gereden om uitslag te krijgen over het been. Er zijn eerst foto's gemaakt van haar been... En deze waren niet goed. Op de foto's was heel duidelijk een sequester (botsplinter) te zien van het griffelbeen. Niet zo maar eentje, maar liefst van 5cm bij 6mm, maar gelukkig op geen belangrijke delen.
Balen! Hierna zijn er scans gemaakt van haar pezen. Wonder boven wonder waren er geen pezen aangetast, ondanks de diepte van de wond. De kliniek stuurde ons door voor een operatie in Utrecht, waar we gelijk naar toe zijn gereden.
Haar achterlaten was best moeilijk, aangezien we de afgelopen weken zoveel tijd hadden doorgebracht. Ik vond het ontzettend spannend, wat als de operatie nou niet goed ging? Gelukkig is de operatie goed verlopen en na 7 dagen kliniek mocht Kadanze mee naar huis! Ik was zeer tevreden over hoe de wond eruit zag tijdens de eerste verbandwissel. De wond is nu naar mijn inziens niet meer schokkend.
Thuis aangekomen deed mevrouw wat ze het liefst doet, lekker in het stro liggen. Daar ben je een jong paard voor!
10 dagen na de OK mochten de hechtingen eruit, en dat zag er super uit! Ze stond dit toe zonder verdoving, braaf paard. De bovenste hechtingen zijn eruit op deze foto.
Het volgende probleem diende zich aan, schuurplekken van het verband. Door het verband net wat anders aan te leggen gaat dit gelukkig beter. Tevens kwam er wat wildgroei in de wond. We hebben daarom de mesitran vervangen door vulketran.
En opeens gaat het hard! Het wondje sluit erg mooi en reageert goed op de zalf.
Dit is hoe het wondje er gisteren uitzag, ondanks dat Kadanze het stappen zat begint te worden na al deze tijd en af en toe een sprong of drafje doet.
Over iets meer dan een week gaan we terug naar de kliniek om met rontgenfoto's te controleren hoe het bot genezen is... Duimen jullie mee?
