Bij het begin beginnen.
Haflingermerrie, 6 jaar oud, zelf gefokt. Nooit iets gehad en op een snee in haar sprongewricht na is de DA er verder nooit bij geweest. (en tanden en vaccinatie dan, maar geen gekke dingen verder).
Ze heeft zomereczeem, maar met huidige management is dit redelijk onder controle.
Vorige week heeft ze stilgestaan (ze komt wel dagelijks buiten, nu zo'n 4 a 5 uur per dag) omdat ik 50 uur moest werken en bij mijn werk in de buurt bleef slapen. Stalgenoot keek elke dag even hoe ze stond en pensionhoudster houd haar ook altijd in de gaten.
Zondag rustig aan de hand gestapt in de bak omdat ze 6 dagen niets had gedaan, ik begin altijd weer rustig met opbouwen omdat ik het anders zo sneu vind dat ze weer vol aan het werk moet.
Gisteravond even in de longeerbak gehad, ik longeer eigenlijk altijd zonder iets erom of eraan. Ze moet laag lopen en dat doet ze gewoon uit zichzelf inmiddels na training daarin.
Dat zal max 15 minuutjes zijn geweest met veel stap tussendoor.
Vanmorgen gaan rijden, rustig aan, 20 min. Daar zit warm stappen van een minuut of 5tot 10 dan ook bij. Uitstappen doe ik meestal aan de hand, zo ook vandaag. Nog een minuut of 10 uitgestapt, ook niet echt iets opgemerkt, mssn iets stijver dan normaal, maar dat is ook logisch na weekje minder doen. Dus nog geen alarmbellen.
Op de spuitplaats afgezadeld, deken er weer op. Op het moment dat ik met haar naar stal wil wil ze de eerste 2a3 passen niet lopen. heel stijf, vooral achter. Daarna loopt ze braaf en normaal mee. De stal draait ze wat kort in maar goed, geen bellen gezien ze wel vaker raar de stal inloopt als er eten inligt
Ze zweette best wel erg,maar ook dat deed geen bellen rinkelen, dat doet ze eigenlijk altijd wel, en zeker op een wat warmere dag zoals deze.
Met in en uit stappen een uitrijdeken opgehad, gezien ze een goede maand terug geschoren is. (Haar heeft ze alweer voor 3/4 terug gekweekt, maar goed
)Toch een raar onderbuik gevoel toen ik naar huis ging, ondanks dat ze heel rustig op stal stond en niet anders deed dan ze normaal doet.
Thuis aangekomen toch maar contact gezocht met een DA omdat het toch bleef spoken, zou ze bevangen zijn?? Nee toch? Dan maar bellen...
DA is langsgeweest, toen ze aankwam stond ze alweer anderhalfuur op stal. Ze keek heel vrolijk, heee, wat komen jullie doen??
DA kon eigenlijk niet echt iets vinden, behalve een hoge hartslag, wat raar is gezien ze alweer even op stal stond. Geen verhoging, geen spierspanningen.
Conclusie: Ze is heel licht spierbevangen, maar we zijn er heel mooi optijd bij en doordat ik niet te lang heb gereden is het niet doorgezet..
Ze heeft een pijnstiller gekregen, stond daarna even boos te wezen, want een prik in je bloedvat terwijl je altijd al kriebels hebt van de vliegen, dat is echt niet leuk natuurlijk
Net nog even terug geweest en als je niet zou weten dat ze iets heeft, zie je helemaal niets aan haar.
DA zei dat ik verder niets hoefde aan te passen, gezien ze alleen een vitaminekorrel krijgt, en in een aparte wei al staat ivm geen grassen en niet zo lief naar andere paarden.
Ze mag zolang ze niet gaat rennen gewoon naar buiten en de aankomende 3 dagen moet ik 10 min stappen aan de hand in de bak. Daarna mag ik weer rustig onder het zadel gaan stappen paar dagen, daarna rustig drafje erbij en zo heel rustig weer opbouwen. Zodra ze week tekenen geeft moet ik weer bellen.
Bloedonderzoek was niet nodig, naar gevraagd, gezien ze totaal niet stijf was op de spieren en ze overal mocht duwen en aankomen zonder reactie. Enkel de hartslag gaf aan dat er wrs wel iets gaande was.
Na dit ellenlange verhaal (Wat gelijk een mooie notitie is voor mij
) mijn vraag aan bokkend nederland:Hebben jullie dit ook voor handen gehad, zo'n heel licht spierbevangen paard? En hoe ging dat bij jullie? Moet ik nog iets doen qua supplementen? Dit ga ik ook nog navragen bij de DA, maar benieuwd wat jullie ervaringen hierin zijn.
Edit: Kleine toevoeging, ze staat wel vaker een aantal dagen/week stil en dan bouw ik altijd rustig op en dus nog nooit problemen gehad..
