Misschien is er nog iemand wakker, misschien ook niet. Maar dan kan ik het verhaal in ieder geval even van me afschrijven.
Vanochtend om 09:00 kwam ik onverwachts even langs bij mijn pony's, ze staan bij mij in het dorp maar worden altijd voor mij gevoerd. Ik ga normaal 's middags/'s avonds, vandaag was ik vrij. Ik kon mijn grote pony Otje (haflinger kruising) niet direct zien staan, en tot mijn schrik lag ze achterin de wei. Even geroepen en gelukkig stond ze op, helemaal doorweekt (zelfs haar waterdichte deken, ze had dus al even gelegen). Voor mij direct alarmsignalen van koliek, wat mijn andere pony (shetlander) een aantal keer heeft gehad. Ben even gaan wandelen met Otje en ze was vrij alert. Had haar op stal gezet met enkel water en een handje hooi om te kijken of ze wat zou gaan eten. Ben weer naar huis gegaan.
Om 10:00 even terug kijken, situatie onveranderd.. Niet ernstig maar ook niet goed. Twijfel of ik de dierenarts zou bellen, want ik weet dat een visite voor koliek 120 euro kost. Otje gaat me natuurlijk boven alles maar ze heeft nooit koliek gehad en had recent een zand-weg kuur gehad van pharmahorse. Verder krijgt ze elke dag een scheut olie door haar voer dus ik zag geen direct risico. Ik besloot even wat klusjes op stal te gaan doen om haar zo goed in de gaten te houden.
Rond half 11-11 uur mestte ze wat waterdunne diarree en begon ze te rollen. Niet oké! Maar wel goed dat er wat uit kwam. Ben weer even gaan lopen en even overlegd met mijn ouders over het inschakelen van de dierenarts. Meteen de dierenarts gebeld, deze kwam eraan.
11 uur, rollen werd opeens erg heftig. Otje kreeg erge krampaanvallen waarbij ze niet wist waar ze het moest zoeken, ze liep echt met haar hoofd tegen de staltralies aan en bleef pogingen doen om te gaan rollen. Ik kon haar niet houden dus probeerde haar vanaf de stalopening rechtop te houden. De dierenarts kwam gelukkig en heeft haar een zware pijnstiller gegeven. Hij vermoedde toch zandkoliek.
12 uur, Otje staat rustig op stal, is alerter. Bij mijn shetlander heeft de injectie alle keren een positief resultaat gegeven dus ik had er vertrouwen in. Even in de wei gezet om te kijken of ze wat wilde eten, niet echt. Maar ook niet rollen. Een snoepje wilde ze graag hebben en ook wandelde ze braaf mee. Otje leek weer op te knappen.
15 uur, Otje is extreem rustig. Staat te slapen, al kom ik binnenlopen. Voelt voor mij niet helemaal goed maar het is te verklaren. Ze heeft misschien wel een hele zware nacht gehad en rust uit. Wel wil ze niets meer van eten van mij aannemen en heeft ze nogsteeds niks gemest. Wel geplast, erg geel. Ik loop een rondje met haar en dit gaat redelijk. Even aankijken.
17 uur, Het bevalt me toch niet hoe suf Otje erbij staat. Dit is echt niks voor haar.. ik heb haar al 8 jaar en ze heeft nooit iets gehad. Al ligt het zadel niet goed, ze geeft geen krimp. Al zit haar rug vast (osteo zei dat een keer, is nu opgelost), ze loopt braaf door. Nu stond ze er erg zielig bij terwijl ze een zware pijnstiller in haar lichaam had.. Even overlegd met een vriendin en gegoogled (heb de nodige topics al doorgelezen over zandkoliek, haha) en toen toch maar weer de dierenarts gebeld.
18 uur, even gegeten en de dierenarts is er. 1,5x de hoeveelheid van vanmiddag aan pijnstiller + een zware dosis darmverslapper erin. De dierenarts is wat onzeker over haar ziektebeeld, inderdaad raar dat ze zo snel over de sterke pijnstiller heen was + slecht dat ze niet mest. Pols was nog wel redelijk goed. Als ze om half 11 niet had gemest terugbellen om te gaan spoelen met paraffine. Dit wilde hij om 18 uur nog niet doen omdat er groot risico was op een bloedneus (Otje vond een injectie krijgen al een hell), en het zou op korte termijn toch geen verschil uitmaken. Zoiets werkt pas na 12-24 uur.
20 uur, Otje blijft erg suf. De opleving die ze had na de pijnstillers duurde helaas maar 10-20 minuten. Ze staat weer suf op stal en wil niks... draait van mij weg met haar hoofd in de hoek en staat op rust. Geen scheet, geen drol, niks.. darmverslappers lijken dus ook nog niet echt te helpen

21 uur, ik vertrouw het niet.. Maak me zorgen. Maar wacht nog eventjes een uurtje af, geef de medicatie de tijd om zijn werk te gaan doen.
22:30 uur, de dierenarts is er. Ik heb hem gebeld en gezegd dat er geen vooruitgang was, hierop kwam hij dus voor de neussonde. Aan de telefoon zei hij dat ik moest nadenken over de kliniek maar dat dit een aardig kostenplaatje ging worden van minimaal 2500-3000 euro.. en dat voor mijn pony van 18. Nouja, alles voor Otje natuurlijk zolang het ook waardig blijft voor haar. De maanden revalidatie van zo'n operatie wil ik haar niet aandoen in de winter denk ik. Ze staat 24/7 buiten en houdt niet van op stal staan, laat staan zo'n lange tijd. Maar eerst maar eens de dierenarts afwachten.
22:45, ik sta redelijk hopeloos te wachten tot Otje begint te draaien en MEST!



22:50, De dierenarts is er. Hij schrikt van het zand.. zegt dat hij dit nog nooit in deze mate heeft gezien. Er is een kans dat ze helemaal vol zit. Door mijn hoofd gaat de vraag HOE. Ik ben hier juist preventief en bewust mee bezig! Maar nu eerst Otje. Dat ze beter moet worden.. We gaan de paraffine toedienen maar de neussonde vind Otje geen goed plan. Met praam lukt het uiteindelijk maar een bloeding is niet te voorkomen. 2 liter paraffine in de maag en misschien ook wel 2 liter bloed op de grond later staat ze weer op stal.. zielig en suf. Hopen dat het werkt, want deze nacht kan de dierenarts niks meer voor haar doen. Ze zit al boven de maximale dosis pijnstiller + darmverslapper en in de kliniek zouden ze nu ook niks meer kunnen doen op opereren na. Morgenochtend verder kijken tenzij er een grote verandering is vannacht..
De dierenarts was wat tegenstrijdig. Aan de ene kant zei hij dat het wel goed kon komen omdat dat meestal zo is bij zandkoliek, aan de andere kant zei hij dat hij nog nooit zoveel zand in mest heeft gezien + het erg vreemd vind dat een paard nog zoveel pijnklachten blijft geven bij deze dosering aan pijnstillers.
Ik ben een beetje ten einde raad. Hou mijn lieve Otje goed in de gaten vannacht, lees 1000 verhalen over wat te doen bij zandkoliek en stress m echt. Otje is echt mijn soulmate en ik heb haar al sinds mijn 12e als verzorgpony en sinds mijn 14e als eigen pony. Ik kan echt niet zonder haar dus ze MOET er overheen komen



Iemand tips, ervaringen, hoop?
