Geplaatst Ik wil graag een verhaal met jullie delen, en hoor graag jullie mening/ervaring etc.
3mnd geleden was ik een actieve ruiter, ik deed vanalles met mijn haflinger van 10jr, springen, buitenritten en reed dressuurwedstrijd in de klasse L1. Kortom super & geen vuiltje aan de lucht.
TOen ontdekte ik een plekje onderaan zijn buik, dit bleek een sarcoid te zijn. Deze moest weggehaald worden want hij groeide en zat op de plek vd singel. Een heel vervelende plek.
Mijn haf ging naar de kliniek om de sarcoid weg te laten halen, hierbij moest hij volledig onder narcose omdat hij op zijn rug op de operartietafel moest om het goed te laten weghalen.
Operatie was goed gelukt en twee dagen later mocht hij naar huis....toen ik hem op ging halen bleek hij niet in orde. Hij kon amper lopen en stond heel versuft. De DA zei dat dit nog vd narcose was en dat hij in goede toestand verkeerde. Het was een drama om hem op de trailer te krijgen, ik ben nogmaals binnen gegaan in de kliniek om er iemand bij te halen. Er kwam dus niemand!! Uiteindelijk heeft een man ons geholpen die zijn paard kwam ophalen bij de kliniek.
De twee dagen erna ging het alleen maar slechter en heb ik mijn DA erbij gehaald. Die verklaarde dat hij spier en hoefbevangen was
Hij kreeg medicijnen voorgeschreven en hierbij ging het beter met hem, maar nog geen grote verbetering. Uiteindelijk een andere DA laten komen, toen kreeg hij butagran. Dit sloeg beter aan, maar de ene dag is de andere niet. A.s vrijdag worden er fotos gemaakt van zijn hoeven. We zijn echt al lang aan de gang, en ik vraag mij af hoe en wat in de toekomst. Wat een verschrikkelijke ziekte is hoefbevangenheid... Graag hoor ik jullie ervaringen!
Liefs femke
