Moderators: Essie73, Coby, balance, Firelight, Dyonne, NadjaNadja, Neonlight, Sica, C_arola
Hilary schreef:In het bos is waarschijnlijk een rustigere omgeving; de prikkels zijn natuurlijker (boom, struik, gras, en dat was het wel zo'n beetje), en de kleur is ook ongeveer hetzelfde: paarden zien groen in grijstinten. Daar kan ook gelijk het verschil met de bak in zitten; andere dingen in de omgeving in waarschijnlijk fellere kleuren.
Behalve dat kan er ook een verschil zitten in je eigen mentaliteit bij bos (ontspannen ritje?) vs bak (serieus aan het werk).
Ik zou vooral korte sessies trainen, niet te lang, zodat hij niet overprikkeld raakt. Wel geprikkeld, maar niet overprikkeld.
Verder zou je hem kunnen ondersteunen met Strezz van Phytonics. Druppels die je twee keer per dag op een stukje brood geeft en die helpen bij het verwerken van prikkels. Mijn merrie (enthousiaste brave pony in het bos, veel nerveuzer in een "mensenomgeving") helpt dit geweldig bij veranderingen.
Edit: ik kan me zo voorstellen dat dit paard, hoe graag je ook wil, wellicht niet geschikt is voor wedstrijden. Of alleen voor kleinschaligere wedstrijden op vaak dezelfde locatie.
Jennyj01 schreef:Ik heb meerdere van deze types gehad. Want ik hou er wel van. De gouden tip die ik ooit kreeg was; werk met dat wat het paard die dag aanbied. En waar je aan kunt komen in het werk. Dus wil hij verruimen zonder te ontploffen? Dan kan dat vandaag. Morgen misschien niet. Elke dag zonder verwachting opstappen.
Verder denk ik dat de opmerking over hem de baas zijn niet op z'n plaats is. Het is, in mijn opinie, meer een kwestie van zelf handig en snel zijn gecombineerd met een goeie focus en innerlijke rust. Ik heb er een gehad die mij 100% liet zandhappen als de focus niet optimaal was. Wat ook goed kan helpen is veel routine. Op dezelfde momenten rijden. Het zelfde hoekje opstappen. Dezelfde opbouw. Dat kan rust geven.
gelukkig ben ik wel helemaal gek van hem. Wat jij zegt (wat biedt hij aan) neem ik inderdaad veel mee in mijn trainingen, dit krijg ik ook mee van de begeleiding die ik krijg. Ook check ik vaak mezelf, dus: er gaat iets mis, hij reageert, wat doe ik fout, ik zor er dus voor dat ok heel erg bij mezelf blijf. Het de baas zijn is iets waar ik zelf niet echt last van heb, ik heb ook met hengsten gewerkt dus ik weet hoe te handelen, hij respecteert mij en ziet mij als zijn baas en leider. Hij is heel erg op mij gericht en het is daarom moeilijk als andere met hem werken (denk aan een bijrijder of iemand die hem buitenzet voor mij) hij kan dan heel erg vervelend zijn in de omgang, van bijten, tot een stukje omhoog komen en schudden met zijn hoofd. Ik corrigeer dit altijd streng en bij mij vertoont hij dit gedrag ook niet maar voor mensen om mij heen is het lastig om met hem om te gaan. Hierom heb ik ook geen bijrijder meer en probeer ik zoveel mogelijk zelf met hem te doen. Hij reageert heel sterk op wat jij uitstraalt.
. Iets meer ruimte om de extra energie af te laten vloeien heeft bij ons altijd goed geholpen. Maar het is ook vooral veel zoeken naar wat voor jullie werkt. Jennyj01 schreef:Ik gebruik met buitenzetten altijd een longeerlijn. Net iets meer ruimte. Hoofdschudden en een net iets te goed humeur maakt mij niet uit. Zolang ze maar naast me blijven. Gaat natuurlijk wel eens mis maar daar heb je die extra meters voor aan de lijn. Iets meer ruimte om de extra energie af te laten vloeien heeft bij ons altijd goed geholpen. Maar het is ook vooral veel zoeken naar wat voor jullie werkt.
. Heel kort pakken worden ze alleen maar wilder van en gewoon doorlopen werkt dan meestal t beste omdat er toch al geen geduld is, zolang ik er geen last van heb vindt ik t niet zo erg.
Koper schreef:Vuurtype. Extreem gevoelig en de concentratieboog van een goudvis. En gevoelig voor complimentjes en aandacht. Als je 'm voor je weet te winnen wordt 't zo'n paard wat extra z'n best doet in de ring.
Ik heb er ook zo eentje (eigenlijk twee, maar bij de ene merk je 't meer). Zijn vuur-energieën heb ik wat beter in balans gekregen dmv acupressuur. Hij is in z'n gedrag erg veranderd. Geduldiger en minder snel overprikkeld. Met nog wel de fijne, positieve kanten van een vuurpaard
, ook vaak klopjes en motivaties tijdens het rijden. Probeer ook zoveel mogelijk slecht gedrag te negeren en goed gedrag te belonen (tenzij hij iemand pijndoet door bijvoorbeeld bijten) Is acupressuur iets wat je zelf kunt? Of zijn er mensen die dit voor je doen? Vuurtype ga ik is op zoeken, het klinkt namelijk precies als mijn paard!
Het is niet moeilijk (wel veeeel... maar je kunt het zo ingewikkeld maken als je wil. Met acupressuur kun je ook paarden genezen. Maar voor dit soort dingetjes werkt bij mijn ruin wat simpel werk al prima). Mocht je meer informatie willen dan stuur maar een PB