Geplaatst Driekwart jaar geleden kreeg mijn allerliefste vriendin Famke een peesblessure nadat ze verkeerd van de trailer was gestapt. De blessure was aan haar oppervlakkige buiger, bij de kogelringband, aan haar linker achterbeen. Door de kogelringband die er strak omheen zat kon het niet vanzelf herstellen, dus zijn we bij de kliniek geweest en is het ingespoten. Na een revalidatieperiode en rustig aan opbouwen was alles weer helemaal goed. Ontzettend fijn, we konden alles weer! Ik hield het goed in de gaten, voor en na het rijden voelde ik rond de kogel. Nooit meer iets van gemerkt.
Vorige week wilde ik na 2 weken niet te hebben gereden omdat ik zelf ziek was geweest, weer even gaan rijden. En toen merkte ik dat ze in draf echt flink kreupel was. Zelfde been. Het voelde ook dik en warm bij de kogel. oliebol, dacht ik. Weer hetzelfde liedje! Ik maakte een afspraak bij de kliniek en oriënteerde mij al op een operatie om de kogelringband eventueel door te snijden. Een hele flinke domper en ook heel apart, omdat ze 2 weken praktisch stil had gestaan. Het enige wat ik mij kon bedenken was dat de staleigenaar geulen in de weide opnieuw had uitgegraven voor de afvoer van het regenwater. Misschien was ze daar in verstapt en was het daardoor terug..?
Vandaag gingen we naar de kliniek (Hollands Kroon, VCNH). De veearts voelde en keek eerst even. Inderdaad dik en warm, maar niet 'hard'. Hij twijfelde of het niet gewoon een kneuzing was door verstappen of iets. En vroeg mij of ze nog echt kreupel liep nu. Ik zei dat ze in draf inderdaad flink kreupel liep. Dus hij ging even kijken hoe ze liep op het rechte stuk. Heen en weer in stap. Niets te zien. Liep prima. Toen een stukje draf. Stokkreupel. Stop maar, stap maar weer hierheen, zei hij meteen.
Dus toch maar een echo van de pees gemaakt. En wat bleek... De pees was helemaal goed. Nog veel beter dan bij de vorige echo, na de revalidatie. Ook de banden waren goed. Huh... Hoe dan? We waren er bijna blij mee, maar de veearts vertrouwde het niet. Ze liep te kreupel voor gewoon een kneuzingtje..
Dus werd er een röntgenfoto gemaakt. Ik had Famke vast, maar de assistent vroeg al gauw of zij het over moest nemen, dan kon ik de foto even bekijken, want er was iets te zien.. Mijn hart begon overtoeren te maken. Het zou toch niet iets ergs zijn?
De veearts liet de foto zien. En dat was een schok. Dat zag er zeker niet uit hoe ik mij 'gezonde' kogelgewrichten herinnerde. Het bot was gebroken. Helemaal eraf. Ik werd er letterlijk naar van.
Er is dus een stuk van het sesambeentje afgebroken. Waar de pees aanhecht. Het kan niet geopereerd worden. Eigenlijk kunnen ze niets.. Het lichaam heeft nu een ontstekingsreactie ivm de breuk. Dat is goed. Dan kan het vast gaan groeien op die plek. En kan het zijn dat ze er geen pijn meer aan heeft straks.
Famke moet nu 3 weken op totale rust. Daarna moet het al wat beter zijn. Na die 3 weken moeten we terug naar de kliniek. Daar wordt ze dan ingespoten. En dan moet het véél beter zijn. Als haar lichaam het zelf oplost binnen die weken (doordat het vastgroeit), kunnen we misschien zelfs later weer rijden. Mocht dat niet het geval zijn.... Wordt het nooit meer beter..
Dan blijft ze voor altijd met pijn rondlopen.. En dan is het dus einde verhaal.... 
De veearts noemde het een dubbeltje op zijn kant... Het wordt erop of eronder.. Pff... Ik heb wat afgehuild vandaag zeg.. Dit hadden we geen van allen verwacht.
Met dit topic wil ik het graag van mij afschrijven. Maar ik wil ook vragen of er mensen zijn die hier ervaring mee hebben. Die zou ik graag willen horen!
M'n knappe meisje is nog veel te jong om naar de eeuwige groene weides te gaan...
Toevoeging op verzoek van ts: de röntgenfoto. Staat ook verderop in het topic.
Heb er geen ervaring mee, maar dat er een onstekingsreactie is is al goed nieuws dat het lichaam zichzelf probeert te genezen. Ik ga voor jullie duimen komende weken! 
