Graag had ik een beetje raad en advies gekregen rond de blessure van mijn paard. Als eerst de DA komt vanavond, maar ik wil een beetje voorbereid zijn op wat er nu nog kan te wachten staan.
Het is een lang verhaal, bedankt voor wie het wil lezen en raad kan geven.
Mijn paard is 20 jaar, en begon uit het niets te manken in juni 2016. Hij stond plots op drie benen in de wei, zonder dat hij de dag ervoor gereden was. Direct DA gebeld die dacht aan een hoefzweer maar er was niets te vinden dus ontstekingsremmers geven en even afwachten. Op het einde van de week liep hij beter, nog een weekje afwachten en dan terug lichtjes opgebouwd met rijden.
Maandje later terug hetzelfde, paard mank. Niet direct iets te vinden (niet warm, niet dik). Terug ontstekingsremmers en afwachten, hierna heeft hij ongeveer een maand rust gehad (op de weide) omdat ik het niet vertrouwde.
Daarna heb ik er ongeveer een maand of 2 terug mee gereden maar wel heel rustig aan.
In oktober stond hij weer mank. Ik heb toen besloten toch een ander DA te laten komen aangezien ik niet het niet vertrouwde. Er zijn toen röntgenfoto's en een echo gemaakt. Conclusie: kleine scheuren in de pees en peesschedeontsteking.
Hij kreeg toen ontstekingsremmers en heeft 4 weken op stal gestaan. Daarna nog ongeveer 2 maanden op een klein stukje weide. In januari is hij nog eens nagekeken door de DA, de zwelling was veel minder dus mocht er terug opgebouwd worden. Eerst 2 maanden stappen daarna heb ik lichtjes opgebouwd in draf (echt per minuut).
Ik werd lichtjes hoopvol en dacht dat hij er nu toch echt door was...
Gisteren vond ik hem mank op de weide, been dik en pijnlijk.. Eergisteren niet gereden dus moet in de wei ergens zich bezeerd hebben.
Ik wil nu een beetje weten waaraan ik me kan verwachten.
Gaat deze blessure nog permanent over? Wat zijn nog opties?
Alvast enorm bedankt!
