Ze is altijd intensief aan het werk geweest vanaf haar 3,5 jaar opgebouwd naar wvur dressuur wedstrijden niveau 1 en endurance 80km reeksen.
Sinds vorige winter ook het springen opgestart met haar (ze is springgefokt).
Onlangs bij de kliniek rondom op foto's laten zetten, echo en scan.
Wou weten nu ze 9 is, hoe het daarbinnen eraan toe is.
Bleek qua pezen, artrose in de gewrichten, spat, verkalking enz helemaal zuiver, precies een veulentje was de opmerking. Beter kon dus niet...
Ware het niet dat ze helaas rechtsvoor wel met een botfragmentje zit in de kogel (vooraan).
Links kwamen er 2 fragmentjes aan het licht, vooraan en opzij van de kogel.
Aangezien ze zo netjes is en ik haar wil blijven inzetten, besloten geen eventuele schade af te wachten maar onmiddellijk te laten opereren om die fragmentjes uit te halen.
Want vroeg of laat veroorzaken die schade en dan is dezelfde operatie nodig, maar krijgt men de opgelopen schade nooit meer ongedaan, dus dat risico wou ik niet lopen.
Vanavond moet ik ze inchecken in de kliniek en morgen wordt ze geopereerd.
Woensdagavond of ten laatste donderdag mag ze dan terug mee naar huis.
Als ik eraan denk hoe ze haar helemaal onder zeil gaan brengen, ondanks dat het in een echte verkoeverkamer is met kussens en matrassen ingericht en ze geassisteerd in slaap gaat en geassisteerd terug wakker wordt en er elke seconde iemand bij haar blijft tot ze volledig wakker is, keert mijn maag om en zeker als ik denk hoe ze haar vervolgens gaan takelen aan allevier de benen via de kraan om haar op de tafel en terug in de ontwaakkamer te transporteren...
Ik werk nachtdiensten, dus ben vannacht gaan werken en ga maandagnacht nog werken en dan heb ik de rest van de week vrijaf genomen om er te zijn voor mijn paard.
Ze moet de eerste 2 weken boxrust krijgen maar ik heb reeds een stukje land afgemaakt ter grootte van een box zodat ze wel buiten kan en kan grazen.
Daarna start haar revalidatieschema met veel stappen op rechte lijnen (aan de hand) op stabiele bodem.
Prognose is 100% gunstig met volledig herstel en terugkomst op vol niveau in de sport.
Maar dat maakt me niet zoveel uit, zolang ze maar terug naar huis komt en gelukkig is elke dag, is voor mij het enige wat telt.
Ik weet niet wat ik hiermee wou bereiken eigenlijk met dit topic, maar bij deze staat het er dus
