Geplaatst 
Hoe te beginnen....in december trof ik mijn tinker Ballyheigue kreupel op de wei.
Ik heb hem een week op rust gezet, toen leek hij weer opgeknapt.
Mijn lieve bijrijder mocht hem weer rijden van me.
Toen ik echter later die week zelf weer ging rijden voelde hij weer niet recht.
Ik heb toen de hoefsmid eerst laten komen om een hoefzweer uit te sluiten, die werd niet gevonden, maar toch een week in de soda en biotex om het zekere voor het onzekere te nemen.
Zoals jullie wel verwachten was het niet opgelost en heb ik de dierenarts laten komen.
Hij was echt om te huilen
zo kreupel, wel 4 uit 5 op de harde volte.Ik had zo'n ontzettend medelijden met mijn lieve paard.
Op advies van de dierenarts op novacam en nog 3 weken stalrust.
Zo gezegd zo gedaan, na die 3 weken nog geen verbetering.
Dierenarts weer op visite en laten uitverdoven, het leek in het onderste deel van zijn been te zitten.
dat wilden we graag op beeld hebben, dus hebben we Ballyheigue op de trailer gezet en zijn naar de kliniek in Moergestel gereden. Daar hebben ze foto's gemaakt, waar helaas niks op te zien was.
Behalve een wat dunne zool.
Op het feit van de dunne zool hebben we verder geborduurd en hebben hem op orthopedisch beslag laten zetten. Hoefijzers met zooltjes en opgevuld met kit voor extra demping.
Na een wenperiode van een week zou hij dan een heel stuk beter moeten lopen.
Helaas was na die week nog weinig verbetering te zien en ik heb wederom de dierenarts laten komen om zijn gewricht uit te verdoven om te kijken of het dan wellicht daarin zou zitten.
Na een flink gevecht met Ballyheigue wat verdovingen kunnen zetten die weer geen enkele verbetering lieten zien.
Mijn dierenartsen raadden aan om hem nog een poos op rust te zetten.
Dit voelde voor mij echter niet goed, ik wilde wel eens echt weten wat er met mijn lieve paard aan de hand was.
Dus heb ik een afspraak gemaakt bij de kliniek in Utrecht, daar zitten namelijk alle specialisten bij elkaar.
Ballyheigue echter, was al het gefriemel en geprik aan en in zijn lijf beu en liet zien dat een tinker een HEEL STERK beest is.
Na het onderzoek en geleidingsanesthesie waar ze een pijnregio hebben vastgesteld ze röntgenfoto’s genomen van deze regio (de hoef).
Gelukkig was hier wel wat op te zien, en het was osteitis.
Osteitis is een ontsteking aan/in het bot. Bij Ballyheigue was hierdoor een deel van het hoefbeen weggevreten, en dat is ontzettend pijnlijk. Dat verklaart ook waarom de uitverdoving niet werkte, want bot kan je niet verdoven.
Voor ons aan de rechterzijde van de foto en aan de onderzijde zitten twee gedeeltes waar een deuk en een diffuusgedeelte in het hoefbeen, dat is het geïnfecteerde deel
Er was slechts 1 behandeling mogelijk, en die hebben we uiteraard meteen ingezet. 10 dagen lang infuus met Tildren, een heftig goedje dat de afbraak van het bot zou moeten stoppen, de kans dat het zou stoppen was 50%.
Als het proces zou stoppen had Ballyheigue nog 80% kans om 100% goed te worden, als het proces niet gestopt zou zijn, was het over. Dan zouden we hem moeten laten gaan om hem onnodig lijden te besparen.
Hier volgden nog 3 zware maanden van onzekerheid niet wetend of het hielp of niet, want ik mocht hem niet laten draven, en ik durfde dat ook niet uit angst van wat ik mogelijkerwijs te zien zou krijgen, en de conclusie die daar dan mee gepaard zou gaan.
23 mei was het dan zo ver en mocht Ballyheigue op controle komen.
opnieuw mochten we hem laten stappen en draven op de harde lijn en op de harde volte. Dat zag er allemaal heel goed uit! De röntgenfoto’s zouden de definitieve uitslag geven.
Wij werden bij de arts geroepen en hij vertelde ons het heuglijke nieuws dat het proces was gestopt!!we hebben samen de beelden bekeken en een paar heb ik er hieronder geplaatst.
De zool van de hoef is inmiddels een heel stuk dikker geworden. (advies van de arts is om niet te veel van de zool af te halen door de smid zodat een extra beschermende laag voor het hoefbeen blijft bestaan)
Het diffuse beeld dat te zien was op de eerste foto's is nu scherper afgebakend, dit betekent dat het proces van afbraak gestopt is.
Hier is duidelijk te zien waar de osteitis de schade heeft toegebracht (aan de onderkant en rechterkant van het hoefbeen)
We mogen hem weer heel langzaamaan gaan oppakken. Het zal nog ergens tussen een halfjaar en een jaar duren voor hij weer helemaal op conditie is, maar hij blijft!!!
Mijn beste maatje en vriend heeft zich er doorheen geslagen!! Iedereen die mij de afgelopen periode heeft gesteund op welke manier dan ook, zonder jullie was alles nog ondraaglijker geweest. Bedankt allemaal!
