Geplaatst Het verhaal wat ik hieronder geschreven heb is best lang geworden en mede daardoor zal het verhaal niet compleet zijn. Als jullie vragen hebben stel ze gerust!
__________________________________________________
Om bij het begin te beginnen....
Eind september heeft mijn paard zichzelf voor de wagen op het linkerachterbeen aangetikt en hier een klein wondje aan overgehouden. De wond hebben we schoon gemaakt en hier verder niet veel aandacht aan geschonken. De wond leek netjes te genezen TOT twee weken later het weideseizoen afgerond werd en mijn paard weer op stal kwam te staan. Ze had best wat last van de overgang en stond de volgende dag met 4 dikke benen op stal. In de loop van de week haakten de voorbenen af en aan het eind van de week bleef het linkerachterbeen als enige dikkerd over.
Toen dit beeld aan bleef houden heb ik het linkerachterbeen kaal geschoren om het wond/korstje beter te kunnen bekijken en behandelen. Gezien mijn paard er zelf geen last van leek te hebben trainden wij rustig verder, inmiddels wel met beenbeschermers
Nietsvermoedend spanden we haar dan ook weer in voor een ritje, toen bij terugkomst bleek dat de kogelbeschermer haar huidje kapot had geschuurd. De volgende dag is de dierenarts bij ons langs geweest en zijn we een korte antibioticakuur gestart met daarbij ook ontstekingsremmers, hydrocortiderm en propoliszalf.
Bovenstaande foto laat zien hoe haar been er toen uitzag.
Met behulp van de medicatie leek haar been weer de goede kant op te gaan, maar hij bleef toch een beetje sukkelen. Haar been werd langzaam aan weer wat dikker en het gebied leek zich eigenlijk toch ook wel uit te breiden. Om het verschil beter te kunnen zien ben ik vanaf dat moment een fotoverslag bij gaan houden. Haar been werd inmiddels zo dik dat het wondvocht door de huid heen gedrukt werd en zo haar huid aantastte waardoor deze kaal werd.
Uiteraard de dierenarts weer gebeld en we konden direct weer medicijnen op komen halen.
Bovenstaande foto laat zien hoe haar been er op dat moment uit zag.
De medicijnen gaven wederom weer wat verbetering, maar de dierenarts vond het niet snel genoeg opknappen. Een week later stonden we op de kliniek om wat plaatjes te schieten en een echo te maken. Op de foto was een klein botsplintertje te zien, maar die kon eigenlijk de boosdoener niet zijn en de echo was, op wat vocht onder de huid na, helemaal in orde.
We besluiten de kuur door te zetten en te wachten tot haar been volledig genezen is. Van de dierenarts mocht ik rustig doortrainen, maar voor mij voelde dit niet goed, dus ben ik over gegaan op staptherapie met af en toe wat extra beweging in de longeerring.
Op de kliniek hebben ze haar been weer kaal geschoren en toen viel ineens op hoe groot het aangedane gebied was!
Na 5 weken aan de medicatie wilde de dierenarts een poging wagen om deze te stoppen. Over heel haar been groeide weer haar, haar been was door de medicatie mooi slank en op 3 minuscule korstjes na korstvrij! In eerste instantie alleen de antibiotica gestopt en na 4 dagen ook de ontstekingsremmers beëindigd.
Zo zag haar been eruit voordat we stopten.
Na 4 dagen leek haar been helaas weer op te zwellen, dus snel de dierenarts opgebeld (vrijdagmiddag natuurlijk!) en gevraagd of ik wat ontstekingsremmers op kon halen om in ieder geval het weekend te kunnen overbruggen. Haar been bleef echter 'stabiel dik', dus ik heb nog even met de medicijnen gewacht. Op woensdagavond werd het been ineens een tandje dikker en ben ik toch maar met de ontstekingsremmers gestart.
In de tussentijd heb ik het e.e.a. over de Equicrown Active compressiekousen en de Equicrown SkinRelief gelezen en deze besteld. Dit is iets wat ik nog wil proberen voor ik een CT-scan van haar been laat maken op aanraden van de dierenarts. Deze zijn afgelopen week binnen gekomen en lijken tot nu toe aardig hun werk te doen. Haar been is nog wel iets dik, maar niet 'olifanten'dik en slankt na stappen nu sneller af. Vandaag heb ik voor het eerst de gel gebruikt en het grootste deel van korsten is er al af. Ik hoop dat door het herstellen van haar huid straks ook de zwelling weg zal blijven en een operatie ons bespaard zal blijven.
Over het verdere verloop zal ik jullie uiteraard op de hoogte houden.
De korsten die na de antibioticakuur nog overgebleven waren zijn helaas ook in volume toegenomen. Dit is hoe zij er afgelopen week uitzagen. Een foto van hoe het na de gel geworden is zal later volgen.
nu de korsten eraf zijn valt het me pas op hoe groot het aangedane stuk alweer geworden is. 