Geplaatst: 13-09-14 10:14 Momenteel is mijn paard herstellende, van een behoorlijk heftige operatie en daar wil ik graag iets over vertellen of eigenlijk wil ik mensen attent maken en waarschuwen.
Iedereen kent het wel "droes". Soms gaat dit met een kuchje of een kleine verkoudheid, aan ons geliefde paard voorbij maar soms krijg je te maken met een heftige droes besmetting, inclusief abseccen en flinke koorts.
Het overkwam ons verleden jaar oktober.
Een doodziek paard, een flink abces, hoge koorts. Kon niet meer goed slikken en ze stond er als een dood vogeltje bij. Het ging als een lopend vuurtje de stal door en de gehele stal moest in quarantaine. En de stal ging 'op slot'
Gepaard met oud en nieuw begon onze 2014 met vrijstelling. Alle paarden hadden het achter de rug en waren weer fit, fris en gezond!!
We konden weer gaan beginnen aan het opbouwen van kracht en conditie. Alles heeft zo een klap gekregen, daar gaat wel even overheen. Ik merkte al, dat het mijn paard niet zo makkelijk afging. Ze stond vaak al snel met grote neusgaten en het herstel duurde lang. Veel te lang. De dierenarts is toen geweest en heeft haar ventipulmin voorgescheven en nog een spuit gegeven voor het een of ander.
We zijn rustig aan weer gaan opbouwen. Het ging goed, heel goed! Ze liep beter dan ooit.
Enkel vond ik haar soms nog steeds lang na pompen. Zo ging het 3 weken weer heel goed. Tot ik op een dag ging rijden en haar klieren toch wel vrij gezwollen waren en ze behoorlijk benauwd klonk en was. Dus dierenarts er weer bij. Die kon eigenlijk niets raars ontdekken
Longen klonken schoon, geen koorts, goed eten en een blinkend paard.
Maanden gingen zo voorbij. Dagen en weken ging het goed en dan ineens weer benauwd en pompen. Soms een dagje soms een weekje om vervolgens weer weken nils te merken. In die maanden heb ik meerdere malen, de dierenarts laten komen omdat het me niet lekker zat. Maar elke keer kreeg ik te horen dat ik een ontzettend gezond paard had. Ik moest gewoon lekker doortrainen en als ik merkte dat ze het zwaar had, mijn training daarop aanpassen of stoppen. (Vanzelfsprekend voor mij) de dierenarts had ook gelijk hoor. Mijn merrie zag er fantastiscj goed uit, glom je tegemoed, goed gemutst en hartstikke fit op de dagen dat ze niet benauwd was. Mooie meid!
Ongeveer 6 maanden geleden, ben ik verhuisd van stal. Een heeeerlijke plek!
Ik trainde door maar we hadden nog steeds van die dagen. En die dagen, kwamen eigenlijk steeds vaker. Ook hadden we erg wisselende trainingen. Ze wilde soms niet goed door de kaak en niet buigen. Heel soms tijdens, of na de training, kreeg ze last van snotneuzen. En dan was ze ook weer benauwd.
Weer meerdere malen de veearts erbij maar telkens was er dan niets te horen of te zien. En mijn paard zag er wederom hartstikke gezond uit! Ik heb toen maar foto's laten zien van de snotneuzen, van na het rijden en de dierenarts was het toch met me eens, dat er dan iets niet goed zat. Ze gaf me slijmoplossers en antibiotica.
Deze hielpen niets. Weer andere slijmoplossers en antibiotica. Weer geen resultaat. Inmiddels was ze elke training benauwd en snotterig maar verder... merkte je er niets aan. Vrolijk, fit, blinken en goed eten.
Ik had al sinds de droes een gevoel dat er iets gewoon niet klopte. Toen we voor de derde keer antibiotica kregen en slijmoplossers is er ook nog even overlegd met andere dierenartsen. Mijn merrie is namelijk drachtig en we willen er niet vanalles in blijven stoppen. Als deze kuur niet aanslaat moeten we toch maar eens naar de kliniek komen voor een endoscopisch onderzoek, was het antwoord. Want ergens moet een oorzaak zijn, voor dit onduidelijke probleem.
Wederom sloeg de medicatie niet aan. Paard stond inmiddels ook al op vlas en kreeg geweekt hooi.
Dit brengt ons naar 3 weken geleden.
We laden mijn paard op naar de kliniek. Dit moest écht eens ten einde komen, duurde veel te lang zo. Ik verwachte, dat ik haar met een uurtje wel weer mocht opladen met een antibiotica op zak die wél aan zou slaan. Of een diagnose als een allergie of iets dergelijks.
Daar dachten ze in eerste instantie ook aan. Tijdens het longeren kwam er namelijk geen extreme benauwdheid tevoorschijn en al helemaal geen snotneus.. ( Ik was overigens al een poosje gestopt met rijden) Ze briesde wel een aantal keer en omdat we verhuisd zijn naar een plekje in het "bos", dachten ze dus aan een allergie voor een boomsoort. Op dat moment dacht ik "oliebol, kan ik dadelijk weer verhuizen en ik sta er zo fijn en waar moet ik dan weer naartoe..???"
Na dit onderzoek zijn ze ook nog gaan scopen. We moesten toch ook de plek vinden, waar het snot nu vandaan kwam want we hadden een kweek nodig, zodat ze konden zien om welke bacterie het ging, aangezien de verschillende antibiotica niet aanslaan.
Scoop erin.. alles zag er schoon uit.. Dan zakt de moed je ook in de schoenen hoor... tot ineens!! Jahoor, een heel klein sliertje slijm. Vlakbij haar rechter luchtzak. Dus de dierenarts besloot om dan die luchtzak maar even in te gaan.. Het ging niet gemakkelijk maar toen ze er eenmaal inschoot, was het wel duidelijk, waar dat het slijm dan toch vandaan kwam!! Het zat schrikbarend vol. En ik zag al aan haar gezicht dat dit niet 1,2,3 op te lossen was. Ze hebben haar gelijk gespoeld en we hebben wat slijm opgevangen. Ik kreeg al gauw te horen dat dat betekende, dat mijn meisje daar moest blijven. Ze zou meerdere malen gespoeld moeten worden en ze moest in quarantaine, omdat het slijm wel eens (nog steeds) droes kon zijn of een ander besmettelijk virus. Wat een domper om met een lege trailer naar huis te rijden. Dat is echt heel naar.
Er ging zo er een week voorbij van spoelen, spoelen en nog meer spoelen. Er zat een weekend tussen maar na 7 dagen was dan eindelijk de uitslag er, het was géén droes maar wel een andere bacterie, die bijna overal resistent voor was. Maar dit is wel ontstaan dóór de droes. Logisch dat de AB niet aansloeg, dacht ik nog. Maar toen kreeg ik te horen dat ze nog ander slecht nieuws had en dat daarom ook oa de AB niet aansloeg. Er zaten namelijk luchtzak stenen in! En die MOETEN eruit! Echter is een operatie waanzinnig risico vol en het is een zeldzame operatie, die niet vaak uitgevoerd word. Ze zegt me, dat ze die operatie dus ook liever niet uitvoeren. Het plan voor nu was, om een catheter aan te brengen met een ballonnetje in de luchtzak en dan meerdere malen intensief te spoelen. Door dat ballonnetje gaat de luchtzak ook wat open en hopenlijk krijgen ze die stenen er dan mee uitgespoeld.
Dit hebben ze nog een week gedaan.. zonder resultaat! Of althans.. het slijm was weg maar de stenen waren veel te groot en het was zoveel dat er nog inzat. Dat we geen andere optie meer hadden dan toch te opereren. Nou dan zak je wel door de grond hoor.. Er zijn nog niet eens cyfers bekend van die operatie over het slagingspercentage en dergelijke. Ik had een slecht onderbuik gevoel.. zou ik mijn meisje gaan verliezen????
Afgelopen woensdag was het zover... De operatie zou ochtends plaatsvinden en ze zouden me bellen, als het achter de rug was. De kliniek zit vast aan een hippisch centrum en toevallig was daar een internationaal spring concours aan de gang. Mijn bijrijdster en ik hebben daar dus gewacht, ondertussen een btje 'afleiding'.. Het duurde en het duurde... meerdere malen al in staat geweest, om zelf te bellen.. Toch maar weer niet.. en uiteindelijk om half 2 ging de telefoon... Met een trillend stemmetje en mijn hart in mijn keel opgenomen. Aan de lijn klonk de opgewekte chirurg. "Nou de operatie is geslaagd! Het was een moeilijke operatie en de luchtzak zat veel voller dan wij voor mogelijk hielden. Maar het is gelukt. Ze heeft wat lang moeten liggen maar ze is nu aan het ontwaken en als je wil kan je zo langskomen"
Een gat sprong ik in de lucht. Bibbers all over maar mijn paard is er goed doorheen gekomen dát is wat telt!
Inmiddels gaat het goed met haar. Gister is ze ook nog gescant en dr Beebz doet het ook goed. Mooie baarmoeder en het hartje klopte ook goed!
En ook nog het goede nieuws dat ze maandag alweer mee naar huis mag!! Het herstel zal vlot gaan. zo een 2 weekjes. Dus dat valt reuze mee. en hopenlijk kunnen we dan weer volledig gaan genieten. Rustig opbouwen en dan moet 2015 toch echt eens ONS jaar orden hoor!
Wat wil ik nu eigenlijk met dit topic?
Nou het volgende.
Er lopen zws, veel paarden rond, die een heftige droes infectie hebben gehad in het verleden en die zws ook wel luchtzak stenen hebben. Wij hadden de "mazzel" dat het zich ook uitte met de snotneuzen maar dit gebeurd dus niet bij elk paard. Vaak vinden ze het lastig om bij het kaak gebied te buigen of los te laten. Soms zijn ze wat minder fit en benauwd. Luister naar je paard en naar je gevoel als je denkt dat er wat aan scheelt.
Ik hoop dat mijn topic mensen inspireerd áltijd naar je gevoel te luisteren. Als je het idee hebt dat er iets mis is met je paard, is dat vaak ook zo.
Soms duurd het dus heel lang voordat je een oorzaak vind. Maar luister goed naar je paard! Sommige mensen horen hun paard nog niet schreeuwen maar probeer wel ten alle tijden, zelfs hun fluisteren te horen!
Respect voor het lezen van mijn hèle verhaal! Dat was nogal wat!
Eventueel kan ik nog foto's plaatsen, indien dit gewenst is maar dat zijn niet de meest fijne of prettige fotos. Ik hoor het graag!
En nogmaals mensen.... luister naar je gevoel, luister naar je paard!!
.
tjonge wat hebben wij in de rats gezeten...
