Nu, om een lang verhaal kort te maken: versleten knieën dus. Zat wat vocht in maar omdat hij niet kreupel liep moest ik mij er geen zorgen om maken. Hij heeft heel z'n leven nog niet kreupel gelopen, heeft wel een eigen manier van lopen maar buiten dat merk je er dus niks aan (en die eigen manier van lopen merk je ook alleen als je er echt op gaat letten). DA zei ook dat ik er dus eigenlijk niks aan moest doen, moest hij toch last krijgen kon er een inspuiting gebeuren, verder waren er niet meteen opties dacht ik. Wel is hij nu op een bepaalde manier (binnendoor) bekapt en heeft hij ijzers (die had hij al omdat hij vooral buiten loopt en zijn hoeven te hard afsleten).
De pony in kwestie is altijd enorm nukkig geweest, wilde nooit echt lopen en als je hem dan dwong dan liep hij wel, maar kwaad en het duurde nooit lang. Kreeg altijd te horen van "hij is gewoon zo" (op het nukkige) en dat hij lui was etc. etc. Maar ik begin mij steeds meer af te vragen of dat wel zo is ... Ik heb, sinds hij van mij is, nooit echt intensief met hem gereden. Wel bezig geweest (grondwerk en dergelijke) maar nooit enorm intensief, omdat hij dan gewoon zo boos werd.
Nu ben ik recent nog meer gaan nadenken (nadat we weer in een echte dip waren terechtgekomen, heb ik toen ook een topic over gehad) en de laatste dagen zag ik ineens het licht .. Ik heb dit nu 2 dagen uitgetest en het blijkt ook nog te kloppen. Kort samengevat: volgens mij heeft hij gewoon last van zijn knieën .. En als je hem dan vraagt om te lopen en allerlei dingen te doen dan vindt hij dat gewoon niet leuk en gaat dan nukkig doen en allerlei andere toestanden.
Wanneer je hem zelf laat warmlopen dan verandert alles, dan gaat hij ineens uit zichzelf veel vlotter en ruimer stappen, en dan gaat hij ook gewoon draven wanneer je dat vraagt, zonder nukkig te doen. Dan loopt hij ineens op je gedachten, en is er van een luie pony helemaal geen sprake. Maar dan moet hij wel warmgelopen zijn, en dat wil zeggen een half uur op een tempo waarbij zelfs slakken je voorbij steken


En dan ga je toch denken ... is een behandeling misschien toch niet interessant? Zou het hem niet helpen? Misschien helpt het zelfs wel voor zijn gedrag in de weide, misschien gedraagt hij zich dan wel niet zo boos tegen alle andere viervoeters .. Is misschien vergezocht, maar is iets wat mijn gevoel zegt .. Maar langs de andere kant: heeft het nog zin om een 17-jarige te behandelen? Kan ik niet beter gewoon wat stapwandelingen met hem maken en hem de rest van de tijd zijn gang laten gaan. Werkt zo'n behandeling überhaupt wel? Iets inspuiten .. en dan op zo'n leeftijd en het feit dat hij er zolang mee rondloopt ...
Wat is wijsheid?
Kan natuurlijk nog met de DA overleggen maar was eens nieuwsgierig wat bokt zou doen, hier zitten vast wel mensen met ervaringen
