Geplaatst Helaas spreek ik uit ervaring en omdat ik het gevoel heb dat sarcoïdes steeds vaker voorkomen, leek het mij een goed plan om een topic aan te maken over hoe de behandeling van mijn paard is geweest.
Puur informatief en om te voorkomen dat meer mensen verkeerde beslissingen nemen uit onwetendheid (geen idee of dit okay is, maar dan hoor ik het wel...).
Mijn paard had een wratje. Dacht ik. Kleine grijze bobbeltjes met een doorsnede van ongeveer 1 cm. Net achter haar oren, net achter het kopstuk van het hoofdstel. In de loop der jaren leken de bobbeltjes te groeien en om te voorkomen dat het hoofdstel niet meer om zou kunnen heb ik de dierenarts gebeld. Die dacht ook aan wratjes en sneed het weg.
Nog geen week later -de hechtingen zaten er nog in- was er binnen een dag een soort framboos ontstaan:
Ik schrok me een hoedje en heb op Bokt gevraagd wat dit kon zijn (en ook aan mijn DA natuurlijk, maar die dacht aan wildvlees en dat vertrouwde ik niet). Toen kwamen de eerste mensen die mij wezen op een sarcoide en de tip van Dr. Derek Knottenbelt van de universiteit in Liverpool gaven.
Ik ben gaan lezen op de site: http://www.liv.ac.uk/equine/staff/derekknottenbelt/ en heb contact gezocht. De site met informatie die ik heb doorgenomen: http://www.liv.ac.uk/sarcoids/
Foto's opgestuurd aan Dr. Knottenbelt, verhaal dierenarts erbij. Zijn conclusie:
Paard hád een Verucose sarcoïd voor het snijden en na het snijden kreeg ze een Fibroplastische sarcoïd.
Behandelingsplan opgesteld met speciaal gemaakte zalf voor mijn paard. Mocht alleen door DA (met bril & handschoenen) opgebracht worden. Aantal dagen na elkaar. Hieronder een fotoverslag van het verloop gedurende de maanden die volgden. Ik kon helaas niet rijden vanwege de plaats van de sarcoide. Normaal gesproken had dat wel gekund na een paar dagen.
Bij aanvang van de behandeling:
Na het smeren van de zalf. Je ziet dat de aderen in haar hals opzwellen als gevolg van de zalf die is opgebracht. Dit heb ik maandenlang gezien.
Enige weken later (zit wat stro bij), je ziet een zwelling ontstaan (dat was de bedoeling, want daarin zit de tumor).
Tijdens de behandeling met de zalf mocht het paard geen contact met andere paarden en ik moest echt met handschoenen aan poetsen. Na zoveel weken mocht Otje eindelijk weer samen met haar vriend lopen. Je ziet dat er nu een soort korst is ontstaan, waarin de tumor is 'opgenomen'.
Dit was de uiteindelijke grootte van de korst. Er kwam soms ook wat (wond)vocht uit. Inmiddels was de zwelling weg en konden we weer rijden doordat het hoofdstel om kon. Paard leek in dit stadium nergens meer last van te hebben.
De korst begint aan de buitenrand los te laten. Dit heeft echt maanden geduurd. Toen pas kon ik zien dat de onderkant van de korst taps toeliep en dus best 'diep' zat.
Gezien vanaf de andere kant van het paard:
Langzaamaan kon ik steeds iets verder met mijn vingertoppen onder de korst komen. Heb 'm alleen nooit eraf willen forceren. Ik moest echt wachten tot het ding er spontaan of iets minder spontaan af zou vallen. En dat gebeurde!
Ik in de stress. Zag nog steeds gekke dingetjes zitten en heb gelijk Dr. Knottenbelt gemaild (altijd binnen een paar uur antwoord!). Die zag direct dat het resultaat goed was. Wat ik gezien had, was de aanhechting van de korst. En inderdaad, dat is uiteindelijk helemaal weg gegaan.
Nu heb ik helaas geen goede foto van 'erna'. Dit hele proces heeft van ongeveer februari tot en met augustus 2011 geduurd. Onlangs had Otje haar hoofd gestoten en bloedde ze op de plek van het litteken. Ik heb toen een foto gemaakt. Je ziet dat op de plek van de tumor geen haar/manen meer groeien. Maar dat is alles!
Tot zover mijn verhaal. Ik hoop dat ik medeBokkers zo kan helpen en problemen kan voorkomen. Ga alsjeblieft goed advies inwinnen. Ofwel in Utrecht of in Liverpool.
Ik heb expres gekozen voor Liverpool, omdat ik een paard heb dat niet wil trailerladen. BCGinjecties halen was dus geen oplossing voor mij. En bovendien vond ik het een heftige maatregel omdat de injecties 'door het hele lijf gaan' en ik had gehoord dat ze ziek kon worden van die injecties. Daarnaast was de sarcoide maar een klein lokaal plekje en trok het me aan om dat alleen op die plek te behandelen.
Dr. Knottenbelt is verbonden aan de universiteit in Liverpool en een echte expert op dit gebied. Ik kon hem bij wijze van dag en nacht, door de week of in het weekend mailen en kreeg zeer snel antwoord. De begeleiding was echt super, ondanks de afstand.
Hij raadde aan om:
1) nooit te (laten) snijden voor je weet wat het is!
2) geen alternatieve kruidenmengsels of tandpasta's te gebruiken.
3) niet zelf te dokteren.
Gelukkig stond mijn Nederlandse DA open voor deze behandelmethode. Hij had zelf nog nooit een paard met een sarcoide behandeld, heeft zich ingelezen in de stukken die ik hem mailde en super mee geholpen tijdens de behandeling. Hij gaf aan de volgende keer wel 3 keer na te denken voordat hij een 'wratje' zou wegsnijden
.Mocht je vragen hebben nav mijn verhaal PB gerust!
Gelukkig is het goed genezen bij jouw paard 
