Medio maart dit jaar haald ik mijn paard uit stal met een ietwat dikke kogel. Bij nader onderzoek bleek hij wonden te hebben rondom spronggewricht. Voorzijde van het been, binnenkant en buitenzijde van het gebied rondom de sprong. Alsof hij met zijn been in een put was gezakt.
Been schoongemaakt, betadine etc. Kortom, goed behandeld. Been werd in het weekend wat voller en wonden leken ernstiger te worden. Maandag meteen DA erbij. Huid bleek flink ontstoken te zijn door de wonden. Antibiotica gekregen intraveneus, voor 6 dagen antibiotica pasta's, hydrocortiderm zalf voor op de wonden en dagelijks wassen, afdrogen en smeren. Goed, ik ging aan de slag.
Been leek niet op te knappen gedurende die week, dus op vrijdag nogmaals de DA laten komen. Nogmaals voor 3 dagen antibiotica erbij en ik heb aangedrongen op schraapsels, hoewel de DA het zeer onaannemelijk vond dat het hier om mijt zou gaan. Uitslag daarvan kreeg ik nog diezelfde dag: geen enge beestjes aangetroffen.
De ontsteking van de huid ging over. De wonden genazen en er groeide weer haar overheen. Het been is niet meer dik geworden etc. Maar toch blijft het daar rommelen. Nog steeds heeft mijn paard korstjes op zijn benen. Ik was zijn benen 1 a 2x/week met betadine, ik voel dan een soort ‘pukkeltjes, bultjes, korstjes’ hoe je het ook moet noemen en na wassen met zachte borstel, is het meeste weg.
2 weken voordat ik de wonden ontdekte, heb ik mijn paard zijn benen opgeschoren. De (logische) conclusie van DA 1 was dat paard verminderde weerstand moet hebben gehad (logisch, wisseling der seizoenen), wondjes van het opscheren zijn gaan ontsteken et voila. Paard is door het hele gebeuren aan de benen ook best vermagerd. At gewoon goed en bleef alert. Temperatuur was al die tijd niet verhoogd, eerder te laag. Regelmatig 36-nog-wat. Momenteel weer keurig in de 37.
In mei is mijn paard behandeld door chiropractor. Zoals je weet, is een chiropractor ook een DA. Mijn hele verhaal weer gedaan en ook zij wist het niet. Wist nog iets van een seminar. Een huidaandoening die opspeelt door zonlicht. Zou best kunnen. Zonnetje schijnt geregeld en paard staat hele dagen op het land inmiddels. Om dat te voorkomen, zou je het been moeten inpakken. Nou, dat is geen doen natuurlijk.
De derde DA is er vrijdag bij geweest (paard kreeg gebitsbehandeling) en ook hij vond het een vreemd gebeuren en zou niet weten wat er aan de hand is. Optie is om puur te behandelen met hormonen zalf, hetgeen niet (legaal) beschikbaar is voor paarden.
Mok/mijt/een schimmel is het allemaal niet.
Ook deze DA adviseerde om er geen halszaak van te maken zo lang het niet onstoken is.
Ik raak er niet over in paniek maar ben wel erg benieuwd of iemand het verhaal met foto's herkent of tips heeft in welke hoek ik nog moet zoeken want ik ben een beetje "uitgedokterd" om eerlijk te zijn en wellicht denk ikzelf niet genoeg meer out the box...
Foto's op 17 maart (dag na ontdekken van wondjes):



Foto 18 maart:

21 maart: de kale plekken kropen steeds meer omhoog:

22 maart:

3 april:

En meer foto's heb ik niet geupload, van na die tijd. Het genezingsproces is toen wel begonnen trouwens. Op verzoek kan ik ze uploaden natuurlijk.