Geplaatst Mijn Fjordenmerrie van 21 jaar waarmee ik TREC wedstrijden en aangespannen rijd heeft al jaren een 'zwak' linker achterbeen. Deze heeft bijvoorbeeld ook een kleiner hoefje dan de andere drie, maar dat ter illustratie. Het been is soms wat stijf, soms echt een beetje kreupel, soms is er niks aan de hand. Megan vertoont wel érg veel werklust en wil nog heel graag lopen.
Jaren geleden heb ik haar laten onderzoeken door een DA en deze vermoedde (zonder foto's) artrose in de heup of de knie. Veel beweging geven was het advies, dit hebben we gedaan en het lijkt altijd goed te helpen. Ze gedraagt zich ook als een artrosepaard: in het begin stijf, hoe langer in beweging hoe soepeler.
Nu is afgelopen week een (echt) kreupelheidsonderzoek uitgevoerd in Utrecht, waarbij ze een duidelijke positief toonde op de spatproef. Aan de hand van dit gegeven zijn foto's gemaakt van beide sprongen, omdat spat werd vermoed (dus geen heup of knie!).
Hier de foto van de tarsus van het 'slechte' been:
Geen artrose te zien! Waarschijnlijk zit er dus ook geen artrose in de knie of heup, of waar dan ook.
Nu weet ik dat ik een vollegig onderzoek moet doen om er achter te komen wat er precies mis is (het zgn. opspuiten), maar vooralsnog heb ik dit niet gedaan. Ik wil eerst ervaringen (uit de eerste hand) horen van mensen die hetzelfde hebben gehad. Ik wil haar liever niet het maandenlange 'rust en langzaam opbouwen' traject in, dit lijkt me niet goed voor de rest van mijn oudje. Nu al op pensioen is geen optie, de werklust is nog te groot (ze doet haar stinkende best met lessen, wil almaar doorgaan in het bos en ze kan úren lopen met de oren naar voren) en als ik haar stilzet zou ze alleen maar wegkwijnen.
Rust maakt het alleen maar erger, beweging maakt het los.
Kan ik met bijvoorbeeld voedingssupplementen de boel iets verlichten? Wie heeft nog een andere tip?
Bedankt voor het meedenken!
