odje schreef:En als het plekje nog niet goed genezen is is het na de rit vele malen erger en mag je een tijdje niet meer rijden.
Dat is dus het punt, ik heb al weer flink wat gereden (heb het steeds goed in de gaten gehouden) en het is dus niet erger geworden. Kijk, het houd op als het ophoud. Zo simpel is het. Maar ik heb zelf het idee dat het wel kan, en als het dan ophoud bij de voorkeuring omdat de vets het niet met me eens zijn, is dat jammer. Maar ik probeer een beeld te krijgen van 1) hoe ernstig dit is, en 2) hoe er bij de voorkeuring naar dit soort plekken word gekeken. Is het een kwestie van 'niet zadelen en naar huis' of word er steeds gekeken en gevoelt naar hoe het erbij staat?
Als het echt zo erg was had ik helemaal nooit kunnen trainen, want dan was die plek onderhand veel erger geweest, en dat is 'ie niet.