) Ook moest Miro op wiggen komen te staan om de pees wat verlichting te geven en omdat de verzenen wat langer moesten groeien. Op 11 April 2002 zijn we toch voor een peesscan naar Utrecht geweest want ik wou weten wat er van binnen niet goed zat. Het bleek een forse beschadiging aan de tussenpees en wel zo erg dat er bijna een gat in zat, de veearts die ons hielp gaf Miro zelfs maar 50-50 kans dat het goed zou komen. We moesten stappen aan de hand en na 3 maanden terug komen. De 1ste mnd 2x5 min p.d, 2de mnd 2x10 min p.d, de 3de mnd 2x15 min. pd. Toen 4 Juli weer naar Utrecht en toen kregen we daar weer een andere veearts, een meisje dit keer. Op de echo konden we zien dat de situatie duidelijk verbeterd was en we mochten wat langer stappen en ook onder het zadel. 2x p.d 30 minuten en dit voor 3 maanden. 3 Oktober weer naar Utrecht en kregen we WEER
een andere veearts. Dit keer had ik er de pest helemaal in want de pees was niet beter dan de vorige keer en hij gaf me het gevoel dat ik maar een dom blondje was en dat Miro nooit meer goed zou komen. We moesten van hem op dezelfde voet verder met stappen maar ik vertrouwde het niet zo.
Ik ben voor een second opinion op 31 Oktober 2002 naar Emmeloord geweest. Hadden we dat maar gelijk gedaan zeg....
Wat een verschil met ALLES! Ik had het id van: "nou als ze hier hetzelfde zeggen dan maakt het niet uit of ik hierheen ga of naar Utrecht" maar het plaatje eromheen was al 10xbeter. In Utrecht moet je je paard in een stand zetten waar de mest van de vorige patient nog ligt en ook het monsteren moet je daar in een hal doen waar nog 5 mensen met paarden rennen...leuk zo'n stuiterende Miro naast me
In Emmeloord leven de mensen met je mee en stellen je gerust. De pees zag er inderdaad nog slecht uit maar we konden toch heel voorzichtig met draven beginnen omdat het met stappen nu niet meer beter zou worden. Miro stond lekker in een box met 30cm schoon mot en op het terrein van Emmeloord heerst rust.....veel rust. We moesten op de verharde weg blijven stappen en dan steeds hele kleine stukjes draven (ongeveer 40 meter en dan weer stappen en zo een aantal keer). 18 December gingen we weer naar Emmeloord en nu was er een heel duidelijke vooruitgang
We mochten nu 15 minuten draven en 1 uur stappen p.d. 4 Februari terug naar Emmeloord en opbouwen naar 30 minuten draven. 2 April-Emmeloord en nu was de pees ietsjes slechter dan de scan van 4 Feb dus moesten we terug naar 15 min. draf. 20 Mei-Emmeloord: De pees is weer stukken beter en vergelijkbaar met de echo van 18 Dec. Miro mag eindelijk het land in na ruim een jaar niet losgelopen te hebben en moeten we gewoon 15 min. p.d blijven draven. Uiteindelijk heb ik hem niet het land in gedaan omdat hij eruit getrapt werd door 1 van de paarden en staat hij nu 2u. p.d in de paddock. Aangezien hij niet het land in gaat ben ik hem na 1 maand weer iets meer gaan draven en nu moeten we 5 Augustus voor de 9de! keer naar Emmeloord en ik ben reuze benieuwd naar het resultaat
Ik durf me nergens meer op te verheugen maar als de pees nog heel is na al dat geren in het land,springen uit het land en over de afrastering van de paddcok van 1.60m, dan kan hij volgens mij niet meer stuk. Is hij verbeterd dan ga ik in Oktober de endurance rit in Katwijk rijden Het is een lang verhaal maar hiermee wil ik laten zien dat je het nooit te snel moet opgeven! Astrid Bos (zij doet de echografie en de röntgen afdeling op Emmeloord) zegt ook dat er maar weinig mensen zijn die het zo nauwkeurig en met zoveel geduld aanpakken en dat de meeste mensen het allang hadden opgegeven en ik krijg elke keer weer een compliment en ze steek een hart onder de riem en dat is wat in Utrecht dus niet zal gebeuren... Miro wordt wel weer beter en straks met de schoenen zal hij waarschijnlijk alleen maar sneller genezen
Dus als je paard een peesblessure krijgt, GEDULD heel veel GEDULD en hou je aan het bewegingsprotcol zoals je die van de kliniek krijgt en doe niet teveel. Ik denk ook vaak dat ik wel graag een keer een galopje wil maken (nu mag het ook als Miro maar rustig galloppeerd) maar ik heb me er altijd van weerhouden...ik wil hem niet kwijt en wat is nou 2 jaar op een heel paardenleven?? Hij is pas 9!-X- Anja
Van de Larense Manege right?
Nu eerst volgende week maar weer een echotje laten maken
vooral omdat 't beestje de godganse dag binnenstaat voornamelijk, en dat met deze prachtige zomer, he-le-maal niet hoe ik me zijn leventje had voorgesteld