COPD ontstaat vanuit astma of chronische bronchitis.
Wanneer er een permanent afwijkende longfunctie is, is er sprake van COPD.
Door vernauwing van de bronchi wordt ademhalen bemoeilijkt.
Er kan er ventielwerking optreden. De bronchi kunnen bij inspiratie verder geopend worden dan bij expiratie, hierdoor kan niet alle ingeademde lucht ook weer uitgeademd worden, waardoor lucht in de alveoli "vast" komt te zitten. Omdat er wel steeds lucht bij komt maar het er niet weer uit kan zullen de alveoli verscheuren waardoor er emfyseem ontstaat.
De oorzaak van het vernauwen van de bronchi ligt dus bij de chronische bronchitis of bij de astma. Pas wanneer er blijvende (bij humaan zelfs langer dan 3 maanden) een afwijkende longfunctie is (door beschadiging) is er sprake van COPD.
Nu in termen van Ventilatie, diffusie en perfusie:
Ventilatie:
Bij in- en expiratie spelen een aantal weerstanden een rol (moeten overwonnen worden):
- stromingsweerstand van de lucht
- vervormingsweerstand van longen en thoraxwand
- elasticiteit van het longweefsel.
Normaal is het geen probleem deze weerstanden te overwinnen.
Bij COPD zijn er echter een aantal veranderingen in het longweefsel opgetreden die deze weerstanden een stuk hoger maken. En dan vooral de stromingsweerstand (de luchtinlaat (bronchi) is versmalt) en de elasticiteit van het longweefsel (is een stuk minder geworden, kan dan minder goed ontplooien om lucht in te laten). Deze weerstanden kunnen dan veel minder goed overwonnen worden,
dus zal de ventilatie afnemen.
Diffusie:
De diffusiesnelheid is afhankelijk van het diffusie-oppervlak, de oplosbaarheid van het gas, de afstand tussen alveolen en erythrocyten, moleculairgewicht van het gas en drukverschil tussen alveoli en bloed.
Bij emfyseem (wat dus ontstaat bij COPD) is de diffusieafstand vergroot (door verscheuring van de alveoli is er meer stilstaande lucht tussen ery's en verse lucht) en ook kan het diffusie-oppervlak verkleind zijn (door evt afsluiting van longdelen)
Dit maakt dan dat de diffusiesnelheid afneemt, de gaswisseling wordt dus minder.
Perfusie:
Door het ontstane emfyseem is er (lokale) alveolaire hypoxie (oftewel minder zuurstofvoorziening). Dit heeft vasoconstrictie tot gevolg waardoor de doorbloeding van de alveolaire capillairen dus een stuk minder wordt (zitten immers allemaal dicht).
De circulatie in de longen wordt dan opnieuw verdeeld, het zal van de uitgebreidheid van de aandoening afhangen of de totale perfusie ook daalt.
In het begin is dat dus alleen lokaal.
Het lichaam zal alles doen om de ventilatie/perfusie verhouding normaal te laten zijn.
Ik hoop dat het zo wat duidelijker is.
The universe is a big place. But it's okay - you'll grow into it.
-Carl Munson-
