Geplaatst Vandaag was het dus de dag dat anton (abbafan op bokt) de paragnost bij mij langs kwam.
Na aanleiding van het verhaal van fasel,” ik, raak en de paragnost “ heb ik anton gebeld.
Ik heb nl 2 arabiertjes en had toch het gevoel dat er iets niet helemaal goed zat.
En ja als je hem voor de een laat komen waarom dan niet ook gelijk voor de ander he?
Beide paarden betekenen veel voor me.
Vond het wel eng om te bellen, maar heb het toch gedaan.
Ik had anton niets verteld van me paarden maar hij begon zelf dat hij angst voelde.
Inderdaad, mijn ene paardje is doodsbang in het verkeer.
Had ooit wel eens een ander paard die ook wat bang was, een jong beesje was dat, maar dat heb ik er wel uitgekregen. Hoe vaker de weg op des te beter het ging.
Maar met fadilah lukt het dus niet, ben nou al 1½ jaar bezig en ze blijft nog bang.
De ene keer heb ik zoiets van jippy het gaat beter, 5x later is het weer helemaal bij af.
Dan ga je je afvragen wat doe ik verkeerd, zou er iets gebeurd zijn?
Heb ook al een paar keer gedacht haar te koop te zetten en ze heeft dan ook een keer 2 weken te koop gestaan. Maar kan het niet over me hard verkrijgen om haar weg te doen.
Dus had haar weer terug getrokken van de verkoop.
Het is een heel lief beesje, super karakter.
Komt altijd hinnikend naar me toe.
Rijd fijn, eigenlijk is het in zijn geheel een heel fijn paardje, maar die angst he?
Weet er geen raad mee.
Toen aan de telefoon zei anton ook iets over een linker achterbeen en achter in de rug.
Nou die dag dat ik belde zakte me ander paard door zijn achterbeen en had een gevoelige rug.
Dus ik had wel even de koude rillingen hoor toen ik de telefoon neerlegde.
Nou moest toen nog 2 weekjes wachten voor hij zou komen, ik had het geluk dat hij vanmiddag ergens bij ons in de buurt moest zijn en dat hij deze ochtend nog vrij had.
Dus vanochtend kwam anton bij mij, en ik had de paarden vast gezet voor de stal en had ze een emmer voer gegeven.
Anton zei dat hij bij fadilah dus inderdaad angst voelde, ook haar rug was niet helemaal recht, en ik kon zelf ook voelen dat er achter in de rug een bobbeltje zat, een wervel die niet helemaal goed zat.
Anton heeft die weer een stukje rechter gezet, hij kreeg bij haar heel duidelijk door “een krant”
Wat hiermee precies aan de hand is geweest weten we niet, wij gebruiken nooit een krant.
Maar volgens anton is ze niet zachtzinnig ingereden en waarschijnlijk veel op der kop gehad als het niet goed ging.
Ik heb voor haar medicijnen gekregen en die moet ik nou geven de zondag.
Anton had wel het gevoel dat het goed zou komen, maar wel met langer termijn.
Want het schijnt heel erg diep te zitten bij haar.
Ook zei hij dat ze vanalles zag wat er niet was, ja ze kijkt inderdaad ( na thuis nog eens goed nagedacht te hebben) wel eens zo van der komt iets aan.
Zij hoort dan al een trekker of weet ik wat.
Ze heeft het wel naar haar zin bij ons en ik had er een goede band mee, zelf had ik dat iedee ook wel maar het is wel fijn om dat toch nog eens te horen.
Fadilah heeft de behandeling goed opgepakt, we merkten niet veel aan haar.
De komende weken ging ik pas iets merken zei anton, dus als ik iets merk laat ik het hier wel weten.
Nou toen was applause aan de beurt.
Anton zei dat ie in de nek een verdikking voelde, inderdaad daar op die plek was het hard.
Op die plek schuurt hij ook zijn manen. Maar we hebben niet het iedee dat het zomerexeem was en het was ook niet belangrijk want anton kreeg meer de rug door.
Ook zijn rug was gevoelig en dat stond dus in verband met zijn achterbeen .
Hij zei dat er een keer iets gedaan was bij hem wat meer fout dan goed gedaan had.
Inderdaad we hebben hem een keer laten helpen door een dierenarts en die heeft hem dus flink gekraakt.
Anton heeft hem ook medicijnen gegeven en met hem moet het helemaal goed komen.
Ook zei hij dat hij een dominant paard was, klopt echt helemaal. Heb echt veel afgezien met hem. Hij zei dat ik moest zorgen dat ik de baas over hem bleef.
En dat ik uh weet niet meer hoe hij het zei, maar het kwam erop neer dat ik niet te flauw met hem moest zijn.
Hij zei ook veel kilometers, wij wisten eerst niet precies wie hij ermee bedoelde, hijzelf ook niet want er waren 2 paarden, me man en ik en we stonden op terrein van andere mensen.
Maar we denken er uit te zijn, wij rijden veel kilometers met de auto en trailer, om naar de wedstrijden te gaan van de endurance.
En met het paard rijd ik ook veel kilometers.
Hij zei dat applause een heel goed paardje was, dat veel in zich heeft.
Ja hij heeft pas veel kilometers gelopen. 110 om precies te zijn.
Nl helemaal van prinsenbeek in noord- brabant naar koudekerke in zeeland.
En dat allemaal over de verharde weg in hetzelfde draftempo met 2 pauzes onderweg.
En dan wat mij betreft, had hem vorige week gemaild dat ik last had van pijn.
Wist niet hoe of wat hij zou doen en wanneer hij mail zou lezen.
Maar ik merkte ineens dat de stekende pijn weg was, heb hem hierna gevraagd en inderdaad hij had mij ook behandeld na mijn mailtje.
Vanaf die tijd slaap ik weer goed, heb geen stekende pijn meer gehad.
Ook heeft hij mijn onderbeen vast gehouden en ik voelde het branden, en me tenen gingen wat tintelen.
Ik ben benieuwd, zaterdag hoop ik geen last te krijgen van die kramp want dan moeten we dus 60 km gaan rijden.
Verder waren er nog wel een paar dingen die hij zei over andere mensen, en dat is toch wel raar hoor.
Ik moest hem op de hoogte houden hoe het ging met de paardjes en dat zal ik dan ook doen.
Ik vond het een hele mooie ervaring, kan nog niet veel zeggen over dat het geholpen heeft maar als ik daar meer over kan zeggen verschijnt er weer een berichtje van mij hier op bokt.
