Moderators: Coby, balance, Firelight, Dyonne, Neonlight, Sica, NadjaNadja, C_arola, Essie73

daffodil schreef:Ik heb er slechte ervaringen mee, beschadiging in halszenuwen hebben uiteindelijk geleid tot inslapen. We zijn jaren gewoon aan het rijden geweest, maar niets ging ooit vanzelf. Uiteindelijk kwam hij niet overeind in stal en zijn we gaan dokteren. Daar bleek al snel dat het foute boel was. Nog twee jaar heeft ie gepensioneerd rondgelopen en toen was het klaar.
Ik zou hier nog een second opinion bijhalen, want een atactisch paard kan gevaarlijk zijn, juist omdat ie geen controle heeft over wat ie soms doet.
Marieke_K schreef:Helemaal mee eens. Een atactisch paard kan heel gevaarlijk worden en ik vind het knap dat een osteo zo'n diagnose kan stellen terwijl de meeste dierenartsen ataxie niet eens direct herkennen (en vaak ook niet na onderzoek). Dit omdat de afwijking soms zo minimaal is dat het met het blote oog bijna niet te zien is, maar je er met rijden wel degelijk last van kan hebben. In Gent kunnen ze inderdaad de mate van ataxie vaststellen middels een onderzoek.
Citaat:Ataxie gaat nooit over en wat ik gezien heb wordt het eigenlijk alleen maar slechter en slechter, dit kan soms erg snel achteruit gaan met als resultaat inslapen. Ik heb nog nooit een atactisch paard gezien wat na de diagnose gewoon nog jaren doorhobbelde.
Maar als ik TS haar verhaal goed lees heeft ze niet een zo heel erg zwaar atactisch paard. En die van mij zwalkt inmiddels gelukkig niet meer maar wanneer je naar het neerzetten van de hoeven luistert kun je horen dat het in stap nog geen zuivere 4 takt is.
Als het geldboompje op mijn rug nou eens groeien ging
dan zou ik de hele wereld voor hem over gaan Katja schreef:Ik vind het eerlijk gezegd dat een osteopaat zo op eigen houtje gaat handelen en je niet naar een goede kliniek doorstuurt.
Kun je niet gaan mennen met het paard? Dan hoeft hij geen gewicht op zijn rug te dragen.
Verhaal klinkt bekend en verschrikkelijk dat het de tweede is die je zo tegen komt..
[/quote]
. Was alleen benieuwd, omdat je het vaak over alleen de achterkant hoort. Bedankt! Evelyntje schreef:Een van de mogelijkheden is een MEP-test laten doen. Dit doen ze inderdaad op de faculteit in Gent (maar wie weet ook ergens in Nederland?). Bij deze test worden via een magnetisch veld pulsen doorgegeven aan de hersenen, en via electroden wordt de reactie van de spieren gemeten. Door de reactie op de vier benen op standaard bepaalde punten na te gaan, is het mogelijk het letsel ONGEVEER te lokaliseren, zo ook de graad van afwijking. Door deze test na een tijdspanne van een half jaar opnieuw te doen, en in dit half jaar bijvoorbeeld aangepaste training, of net weidegang te geven, is het mogelijk na te gaan of eventuele verbetering mogelijk is.
De diagnose 'ataxie' is inderdaad zeer wijdomvattend, en het is lastig letsels te vinden en de grootte hiervan na te gaan. Een röntgenopname van de hals is nog mogelijk, maar als je verder naar he thoracale/ lumbale ruggemerg wil kijken wordt het helemaal moeilijk.
Afahankelijk van je plannen met je paard, is het toch raadzaam even verder te kijken.
.