Moderators: Coby, balance, Dyonne, Sica, C_arola, Neonlight, Firelight
Imago01 schreef:Ik betaal bij de DA in Gelderland 99 euro voor 60 stuks = 1,65 per pil.
Ik betaalde hier in Noord-Holland 115 euro voor 60 stuks = 1,92 per pil.
Stelletje laaielichters zijn het! En nee, dat is niet BI, maar dat zijn de DA's die er maar gewoon een winstmarge overheen gooien.
Imago01 schreef:Nammie, waarom zou je daarmee zitten, dat je emoties je aangrijpen? Dat is logisch, dat hoort erbij en dat maakt je tot wie je bent. Jouw persoonlijkheid.
Ik neem aan, dat zodra je ziet dat je paard niet gelukkig is of zelfs pijn heeft, dat je weet wat je te doen staat? Als je dat punt goed doorhebt, dan mogen emoties gerust de grootste rol spelen.
Als ik afgelopen tijd niet al mijn beslissingen had genomen vanuit emotioneel oogpunt, had Imago er niet meer geweest. Want dan baseer je kritisch en vanuit bv. financieel oogpunt.
Hak pas knopen door als je echt nagenoeg zeker bent van je zaak en probeer evengoed wel rationeel te blijven denken en te bedenken wat het beste is voor je paard.
Ik heb bij mijn laatste beslissing puur gekeken naar wat de beste optie zou zijn voor mijn paard en dat heb ik gedaan.
IMJ schreef:Nammie schreef:Ja , de energie , het verdriet , de dilema's , het je in allerlei bochten wringen om het je paard zo goed mogelijk te laten hebben...
Mijn paard is er nu 2 maanden niet meer Nammie, ik was er voor hem, ik heb veel voor hem gelaten, 'als hij het maar goed had', geregeld 3x per dag op stal, weet nieuwe poeders/ander voer etc. en god wat deed ik het graag voor hem, wat hield ik van hem.. Ik mis de zorg die ik voor hem had, de verantwoordelijkheid en als ik hem ermee terug zou krijgen, ja dan zou ik het zo weer doen! Daast hoef ik geen seconde over na te denken, maar voor een ander paard? Zoals ik er nu over denk niet. Voorlopig voor mij geen paard meer.. Wie weet loop ik ooit ergens tegen aan en voel ik het anders hoor, maar nu niet.
fargo schreef:Nammie schreef:Hallo , ik vrees dat ik mij ook even moet melden in dit topic.
Kreeg net de bloeduitslagen binnen van mijn kwpn ruin van 10 jaar en het lijkt erop dat hij cushing heeft.
Hij heeft verder geen verschijnselen , is alleen tot nu toe 3 keer met insultachtig beeld aangetroffen.
Zo , nu kan ik dit topic tenminste terug vinden , en ik heb heel wat te lezen!
Dus toch, ik dacht het al zoals ik al in je topic aangaf. Goed dat je hem toch hebt laten testen.
Welkom hier, al is het altijd dubbel, maar nu kun je in ieder geval wat er speelt en wat je er eventueel aan kunt gaan doen.
Zoals al eerder vermeld, ik zou in ieder geval magnesium gaan geven omdat dit ook ervoorzorgt dat hij in ieder geval minder stress ervaart en daardoor kun je al aanvallen voorkomen, naast natuurlijk behandeling met medicijne en/of supplementen als provarium breeding.
Sterkte meis!!
fargo schreef:En nee, ik zou niet de dosis tijdelijk verlagen in bepaalde seizoenen, als je eenmaal een goede balans hebt zou ik dat niet willen riskeren. Tenzij je zo hoog hebt ingezet dat je naar beneden wilt, maar zoals je misschien al begrepen hebt wil je eigenlijk met een zo laag mogelijke dosis een stabiele situatie bereiken. We hebben wel eens verlaagd, maar zijn daar eigenlijk vaak weer van teruggekomen, een paard moet een zo stabiel mogelijke omgeving maar ook medicatie hebben..
Nammie schreef:IMJ schreef:Mijn paard is er nu 2 maanden niet meer Nammie, ik was er voor hem, ik heb veel voor hem gelaten, 'als hij het maar goed had', geregeld 3x per dag op stal, weet nieuwe poeders/ander voer etc. en god wat deed ik het graag voor hem, wat hield ik van hem.. Ik mis de zorg die ik voor hem had, de verantwoordelijkheid en als ik hem ermee terug zou krijgen, ja dan zou ik het zo weer doen! Daast hoef ik geen seconde over na te denken, maar voor een ander paard? Zoals ik er nu over denk niet. Voorlopig voor mij geen paard meer.. Wie weet loop ik ooit ergens tegen aan en voel ik het anders hoor, maar nu niet.
Die pauze , die zou ik ook graag willen hebben nu.
Das me niet gegund , en ik ben wel zo dat ik niet wil weglopen voor mijn verantwoordelijkheid. Ik ga geen paard wegdoen die zomaar omvalt.
Terwijl het paard hier stond om te kijken of het een goede match zou kunnen worden , en zoniet dan zou hij gewoon doorgeplaatst worden.
Genoeg mensen voor een mooie grote dressuurknol.
Maar het loopt nu helemaal anders.
En owww , wat kan ik me goed inleven in je verhaal. Ik voel precies hetzelfde voor Maike , mijn knollie.....
Citaat:Magnesium zat op de bovengrens [0.9mmol/l ], wel gaan geven dan?
Hij is zo moeilijk met medicatie...hij weet precies waneer er iets door zijn eten zit , en weigert gewoon. En een paard van 180 cm douw je niet even een spuit in de bek.
Heb ik geprobeerd , maar dat verlies ik met mijn 190 cm....helaas.
Als hij zich vergist en tch een hap neemt , en hij proeft dan iets wat hem niet aanstaat , dat tuft hij het uit en smeert zijn lippen af aan alles waar hij zijn lippen aan af kan smeren.
Dat wordt nog wat als hij tabletten moet gaan krijgen..
Jasia schreef:Mijn paard at het eerst met geen mogelijkheid. Gaf het in het begin door een beetje (suikervrije) slobber uit mijn hand. Daarna door haar 'luzerne' en nu eet ze de pil zo los uit mijn hand, gek beest..
Ik heb wel goed nieuws gekregen. De bloeduitslag is al binnen en ze zit binnen de normaalwaardes! Ik mag nu proberen om de Prascend weer te halveren en dan gaan we over een tijdje weer testen..