Bokt.nl

Zinzi_jewel schreef:

Een gewetensvraag idd.
Ik bijvoorbeeld heb de dochter staan van mijn merrie .
En als ik wijs was zocht ik een ander baasje met meer tijd voor haar . Want veel tijd en energie gaat in mijn zorgen paard Zinti . Aan de andere kant ben ik egoïstisch want Zinti leeft al 3 jaar in extra tijd ( zie verhaal in profiel ) .
En houdt ik Finesse omdat ik iets van Zinti wil hebben als het wel fout gaat .
Kom er nu wel achter dat ik te weinig tijd heb voor Finesse die deze maand 3 jaar wordt .
Heb mijn oude bijrijder gevraagd of zij interesse heeft om Finesse te leasen bij mij op lokatie .

Een volgend paard , als ik van te voren weet dat ik door datzelfde traject moet ...... Nee dan begin ik er niet aan .
Ik ben van mening dat een paard niet zomaar op je pad komt . Zinti heeft mjn kennis zoveel groter gemaakt en geleerd verder kijken als je neus lang is .
Maar nee dezelfde speurtocht liever niet .

Jannepauli schreef:

Of ik bewust weer een paard met een aandoening zou nemen? Dat ligt eraan: hoe leuk ik het paard vind en welke mogelijkheden ik erin zie. Ik zie 'ziekte' overigens niet als 'gedoe'- ik vind het juist een uitdaging en ik heb door mijn paarden veel geleerd. Ik vind dat waardevol en een verrijking.
En ja, gezond of ziek.. het verdriet komt toch wel, in de meeste gevallen overleef je je paard en ooit komt er een afscheid.

dookia schreef:

Als mijn volgend paardje cushing zou krijgen zou ik het meteen opnieuw behandelen. Maar ik zou niet bewust een paardje kopen met cushing. Nu ga ik ervan uit de heeel veeel paarden cushing krijgen dat dat het heel goed mogelik dat mijn volgend paardje het ook krijgt op termijn

Zinzi_jewel schreef:

Als een volgend paard het krijgt behandel ik ook . Met het paard goed in de gaten houdende.
Maar zal niet bewust kiezen voor een paard wat het heeft .
Mijn merrie blijft haar leven lang bij mij dat is duidelijk

Nammie schreef:

Ja , de energie , het verdriet , de dilema's , het je in allerlei bochten wringen om het je paard zo goed mogelijk te laten hebben...

Nammie schreef:

Hallo , ik vrees dat ik mij ook even moet melden in dit topic.
Kreeg net de bloeduitslagen binnen van mijn kwpn ruin van 10 jaar en het lijkt erop dat hij cushing heeft.
Hij heeft verder geen verschijnselen , is alleen tot nu toe 3 keer met insultachtig beeld aangetroffen.
Zo , nu kan ik dit topic tenminste terug vinden , en ik heb heel wat te lezen!

urselin schreef:

Bedankt voor jullie begrip
Ik zie het niet zo zitten om supplementen te geven en lijnzaadolie voer ik ook al jaren, maar ik zie geen verschil (zie juist dat het elk jaar moeilijker gaat).
Ik voel me ook niet zo serieus genomen omdat anderen de symptomen niet zien zoals ik.
Meer drinken, meer plassen, dikke harde manenkam, laatste vier jaar moeilijker verharen en dit jaar is de vachtstructuur heel anders: plukkerig, bij zweten en regen komt er een krul/slag in en nu plaatselijk een slag zonder regen of zweet.

Nammie, bedoel je als je paard overleden is en er komt dan weer een paard op je pad met soortgelijke symptomen?

Nammie schreef:

Ik heb een vraagje , en misschien dat het ergens beschreven staat , maar heb nog niet alles doorgelezen.
Houden jullie ook rekening met de seizoensgebonden schommeling van het acth gehalte?
Geven jullie van augustus tot oktober minder pergolide? en van november tot juli meer?
Tenminste dat is de seizoensschommeling die op mijn labuitslagen staan...

En het heet geen pergolide meer maar...ik kan die naam niet onthouden sorry....

Stel , er komt weer zoon paardje op jullie pad , zouden jullie zonder pardon hetzelfde traject weer in gaan?
Dit is een gewetensvraag , ik worstel daar nu ontzettend mee namelijk.

fargo schreef:

Waarom zie je het niet zo zitten om supplementen te geven? Paarden met cushings zijn namelijk met name gevoelig/kwetsbaar voor ontstekingen e.d. omdat ze weerstandsproblemen hebben, die vang je voor een deel op met het aanvullen van hun weerstand met bijvoorbeeld MSM of echanicea en magnesium is bijvoorbeeld een heeel belangrijke hulp tegen bevangenheid, hulp bij de suikerhuishouding en enorme hulp bij vetverdeling maar ook bij de mentale stress en fysieke spanning die ze voelen door de overproductie van cortisol (stresshormoon).