Geplaatst: 02-11-12 19:52 
Veel paarden hebben inderdaad weinig vrijheden. Helaas. Ik heb mijn paard juist altijd heel, heel veel vrijheid gegund. Op (een paar hectare) schraal land met hooi, deed hij het het beste, als ik niet aan gras ontkwam. Het verhaal van langer, minder gestresst gras gaat bij hem niet op. Daar wil ik hem echt niet meer op hebben, want dan gaat het binnen een paar uur fout (hoefbevangenheid). Nu ik schipper tussen beperkte weidegang en staan op zand en/of verharde ondergrond met hooi, gaat het helemaal goed met hem. Wat ik bedoel met 'vrijheid' is de mogelijkheid om het grootste gedeelte van de dag lekker paard te zijn in een kudde. Dan valt mijn dagelijkse aanwezigheid en de training toch wel in het niet.
Pensionstalling is niets voor mij, altijd al gedacht, maar nu ben ik daar zeer zeker achter. En het lijkt me ook niet altijd optimaal met een paard met graasmasker, eerlijk gezegd. Als ik zie hoe er op diverse stallingen gerommeld wordt met de samenstelling van de groep (doen ze niet overal, maar zie het wel regelmatig), moet je met een graasmasker bv ook weer oppassen of een paard zich wel goed kan verdedigen.
Ik heb jarenlang gestaan bij oude paardenboeren, die ook nog steeds denken dat paarden alleen bevangen kunnen worden van het eiwitrijke gras in het voorjaar. De mijne heeft het eens gepresteerd om bevangen te worden op minstens 15 cm sneeuw, geen grasspriet te zien, maar wel onbeperkt hooi.
Dat was gelukkig de enige keer, dat hem dat overkomen is, bevangen worden, maar ik herken de symptomen zo snel nu, dat het gelukkig nooit meer zo ver komt. Ik rij er zelfs een paar keer per dag voor naar mijn paard, als ik ook maar een vermoeden heb. Ik ben er uiteindelijk vertrokken, maar niet eens zozeer om die reden. Al speelde het wel mee in mijn overwegingen. Nu ga ik bij een oudere vrouw staan (particulier dus), die ook al tig jaren in de paarden zit, maar zich wel in de loop der jaren verdiept heeft in de vele nieuwe inzichten. Wat een wereld van verschil! Iemand die het snapt en meedenkt in paardvriendelijke oplossingen.
Perfectie bestaat inderdaad niet, de ideale plek bestaat misschien niet, maar ik merk aan mijn paard dat hij zijn 'vrijheid' (en daarmee bedoel ik het vrije leven op een grote ruimte met andere paarden, zonder teveel poespas aan zijn lijf, als in dekens, halsters, graasmaskers, stallen, e.d.) enorm waardeert. Regen an sich maakt hij zich niet druk over, tenzij het wekenlang alleen maar regent en guur is (en dat heb ik jaar in, jaar uit meegemaakt in bv de beruchte novembermaanden). Dan is 'even droogstaan op stal' best lekker en straks met schuilstal kan hij echt zelf kiezen. (Extreme) Kou trekt hij een stuk beter dan ik doe, zeker met lekker ruwvoer.
Dus objectief ben ik zeker op mijn manier, anders had ik hem vast nooit zo gehouden (24/7 buiten in weer en wind jarenlang zonder dekens). Al vind ik wel dat je naar een paard moet blijven kijken, want ik ken ook wel paarden, die het wel koud kunnen hebben.
Maar gedoe aan zijn hoofd, neeeeee........ Hij haat dat en hij speelt ook graag met riet of een tak, hij onderzoekt graag alles met zijn mond. Is het dan raar dat ik hem dat niet af wil nemen? Dat ik het dus verderop zoek in het zoeken naar een andere (betere) bodem (desnoods diverse bodems, eentje met gras, eentje met zand met gedeeltelijke verharding e.d.) waar hij het wel goed op doet en de fysieke problemen buiten de deur blijven?
Lastig te vinden, maar door te zoeken en te zoeken en mijn hele netwerk in te schakelen toch gevonden. En ik zeg alleen maar dat eigenlijk meer pensionstallingen die mogelijkheden zouden moeten bieden. Juist omdat er zoveel paarden met deze problemen rondlopen.
ja het zijn echt graasmaskers! (van Agradi)
