Bokt.nl

**Geplaatst**: 17-03-13 18:52

Geplaatst: 17-03-13 18:52

Jeetje imago :(:)

Ik zou ook gewoon niet iets weten als oplossing. Wellicht wat kalmeren met een oraal toe te dienen middel, maar dat is wel heel ingrijpend en ook geen lange termijn oplossing. Opstallen is denk ik ook geen oplossing, omdat hij dan wellicht nog steeds onrustig is maar het niet meer kan uiten. Maar ik ken hem natuurlijk niet, dus kan daar ook moeilijk tot niet over oordelen ... (Sorry probeer gewoon even met je mee te denken).
Ik hoop dat je morgen een duidelijke oorzaak kunt vinden voor z'n gedrag!

**Geplaatst**: 17-03-13 19:24

Geplaatst: 17-03-13 19:24

Imago@och jee....wat triest,hij lijkt wel z'on ijsberende tijger

Ik kan mij voorstellen dat je hier niet blij van word.
Pablo deed dit dus ook,alleen die stond op een groot weiland.
Hij heeft een hele geul gelopen

**Geplaatst**: 17-03-13 19:30

Re: Cushing

Geplaatst: 17-03-13 19:30

Heb je al eens iets qua kruiden ofzo geprobeerd? Geen idee hoor, maar hier gebruiken we nog wel eens cavalor Calm.

**Geplaatst**: 17-03-13 19:54

Re: Cushing

Geplaatst: 17-03-13 19:54

Even een leuk berichtje tussen al het verdriet hier door:
Ik heb een heerlijk bosritje gemaakt met Gwendolyn vandaag. Natuurlijk eerst een uitgebreide poetsbeurt gegeven, waarna ik volledig onder de haren van Gwendolyn zat

Ze was echt gezellig en stond te genieten van het poetsen. Ook de bosrit vonden we beiden erg gezellig. Daarna ging de pil er gelukkig ook soepel in

Hopelijk blijft dat zo makkelijk gaan!

**Geplaatst**: 17-03-13 21:15

Geplaatst: 17-03-13 21:15

Hoe is Imago zijn bloedbeeld nu? kan het zijn dat hij nog iets omhoog moet met zijn pergolide - zit een beetje hardop te denken.
Wat oliebol dat dat echt het beleid is van stal, in zijn eentje binnen is inderdaad dan ook absoluut geen oplossing. Bah meis, er moet toch een stal zijn waar hij iets minder lang naar buiten kan evt met een maatje?

**Geplaatst**: 17-03-13 21:31

Geplaatst: 17-03-13 21:31

Zucchero fijn dat het bij jou allemaal goed lijkt te lopen.

**Geplaatst**: 17-03-13 21:49

Re: Cushing

Geplaatst: 17-03-13 21:49

Ja, als ik al jullie verhalen lees, dan knijp ik me in mijn handjes en hoop ik dat het nog jaren goed mag blijven gaan!!!
Ik dacht dat het vaak met medicatie wel heel goed gaat, maar als ik het hier zo lees...
Gwendolyn is wel echt oud geworden het laatste jaar. Ik hoop maar dat het verval daarbij blijft! Ik heb met haar afgesproken dat ze minimaal 30 wordt... Ik hoop dat ze zich aan de afspraak houdt...

**Geplaatst**: 17-03-13 21:57

Re: Cushing

Geplaatst: 17-03-13 21:57

Imago, heb je iets veranderd in het voer?
Wat is dit naar voor jullie, ik begrijp je onrust hierover..

**Geplaatst**: 17-03-13 22:33

Geplaatst: 17-03-13 22:33

Voer is niet veel anders dan op vorige stal. Voer is iets anders maar juist minder energiek dan op vorige stal. Het is ook geen kwestie van energie. Vanmiddag heb ik hem even gelongeerd en ik zie dat hij dan echt op is. Lopen doet hij nog hoor, als de beste. Maar dit is een paard dat zich dood zou lopen en ik heb zo het gevoel dat hij daar ook hard mee bezig is...En dit gedrag deed hij op vorige stal ook, zoals ik al vertelde; met mijn merrie waar hij gek op was, ondanks de shet die ik ook voor hem kocht. En ook op de stal daarvoor en dáár weer voor. Met maatje in de paddock erbij idem dito. Sterker nog, dan ramt hij het zogenaamde maatje gewoon omver als die op zijn pad staat. Afgelopen zomer op het weiland: dan is hij het zat en gaat langs het hek heen en weer lopen. Niet elke dag hoor, gewoon, eens in de zoveel dagen. En dan nog niet eens langs de in-/uitgang van het land, gewoon op de tussenscheiding.
Enige wanneer hij het niet deed was toen hij paar zomers geleden in de kudde het land op ging; druk bezig met zijn merries af te scheiden van de andere paarden. Beest had er een dagtaak aan. Maar wil ik hem dat nog aandoen? A: hier niet te vinden in de omgeving, B: in de winter, in die natte prut? In de zomer is het allemaal wel rozegeur en manenschijn natuurlijk maar in de winter, een paard van 23, met Cushing, die elke dag medicatie moet?

Ik weet dat ik op bijna alles negatief reageer, maar dat komt ook omdat ik echt alles al geprobeerd heb. Ik ben echt out of options. De reden waarom ik hierover in dit topic begin is omdat ik nog een soort van strohalmpje probeer aan te grijpen om te zien of iemand nog opties heeft die ik kan proberen.

Feit blijft: dinsdag moet ik weer aan het werk...en wie wil er dan in mijn schoenen staan? Op je werk zitten en alleen maar duimen dat je paard zich niet aan het doodlopen is...

**Geplaatst**: 17-03-13 22:45

Geplaatst: 17-03-13 22:45

Imago01 schreef:
@liljebo: buiten het feit dat het hier in omstreken niet te vinden is, moet Imago ook dagelijks zijn medicijn. In een grote kudde op een weiland is geen goed plan: Imago laat zich lang niet altijd "vangen". Dat risico is, i.v.m. medicatie, te groot. Ook risico op blessures, mok (nattigheid, staan hier tot hun enkels in de klei) en alle andere ellende is natuurlijk veel groter. Dus ik vind dat eigenlijk geen optie.

Ik was er al bang voor dat dit niet zo simpel op te lossen was. Gedragsverandering doet zich zowel bij cushing als ook bij medicatie voor en dat is dus niet altijd onder controle te krijgen. Dat heb ik van meer kanten gehoord en ook zelf meegemaakt.
Billy had ook raar gedrag; sterk wisselend, van lief tot onberekenbaar.
Dat is nooit goed gekomen.

Dat is ook het hele probleem. In een perfecte wereld knapt een paard met cushing weer op met medicatie en heeft nog hele fijne jaren voor zich.
Maar de wereld is niet altijd perfect en een aantal paarden worden gewoon niet meer de oude.

Je hebt het gewoon niet altijd in de hand. Je kunt alles uit de kast trekken, alles doen, alle mogelijke preparaten en supplimenten verzinnen ... maar soms is het gewoon niet op te lossen.
Dus ja... ik leef heel erg met je mee. Ik vind het enorm rot, want ik weet verdomd goed wat je doormaakt.

Mocht je willen kletsen of je ei kwijt willen, mag je ook altijd pb-en.
Maar buiten dat... wil ik je alleen zeggen dat ik met je meeleef.

**Geplaatst**: 17-03-13 22:54

Geplaatst: 17-03-13 22:54

liljebo: ik ben wel heel blij dat je dat verteld hebt nu. Mijn moeder, die er verder geen verstand van heeft, die zei zoiets ook al. Die begon over niet weer helemaal laten onderzoeken of medicatie omhoog. En vriendinnen zeiden gisteren dat het ze opviel dat Imago dit meer lijkt te hebben sinds zijn 'ziek zijn'. Dat was mij nog niet zo heel erg opgevallen maar de wisselende stemmingen: ja, enórm. En het is al nooit een makkelijk paard geweest maar wel iets evenwichtiger dan dit. Hij blijft wel heel lief tegen mij, erg op me gericht, maar op de video zie je dat hij in zijn wereld zit en er pas uitkomt als ik hem echt letterlijk benader.
Overigens: ik deed een stap achteruit in de paddock en hij vervolgde zijn pad weer.
Het is inderdaad zijn gedrag. Ben benieuwd wat 'gedragsdeskundigen' hieraan zouden doen. Heb er al een aantal bij gehad en geen enkele optie heeft tot nu toe gewerkt of alleen maar tijdelijk of gedeeltelijk...

**Geplaatst**: 17-03-13 22:58

Re: Cushing

Geplaatst: 17-03-13 22:58

Ik vind het rot voor je, maar kan inderdaad zo ook geen mogelijke oplossing meer bedenken. Ik hoop echt dat je een goede oplossing weet te vinden! In ieder geval ook van hieruit veel sterkte gewenst!

**Geplaatst**: 17-03-13 23:05

Geplaatst: 17-03-13 23:05

Als zijn gedrag voortkomt vanuit ziekte en/of medicatie, kan een gedragtherapeut er niets aan doen, gezien het lichamelijk is.
Ik denk dat je je dat goed moet realiseren.
Net zo goed als dat niet alles oplosbaar is. Was het maar zo ...

Cushing werkt heel erg in op alle facetten van het lijf en er loopt nog steeds heel erg veel onderzoek omdat niet alles even helder is. Bovendien kan de ziekte per paard anders uitpakken.
Tegenlijkertijd lost de prascent/pergolide niet altijd altijd alles op. Het is nog steeds niet exact duidelijk of het werkelijk alle ontregelde hormonen aanpakt omdat dat eenvoudigweg moeilijk te testen is.
Je ziet dan ook dan ook dat bij een aantal gevallen het gewenste resultaat niet wordt bereikt/het welzijn van de paarden in geding is/blijft.

Billy was overigens ook altijd lief tegen mij. Maar zeer wisselend van humeur tegen de andere paarden (en honden) en kon zeer explosief zijn, alsof een knop omging.

Overigens zie je dat wisselend humeur ook wel bij paarden die gewoon niet goed in hun vel zitten. Ik zag het hier bij een merrie met ernstig lichamelijke problemen, maar merk helaas ook steeds meer 'onredelijk' gedrag bij onze merrie silja op.
Heel moeilijk.

**Geplaatst**: 18-03-13 00:03

Geplaatst: 18-03-13 00:03

Kon je maar in het koppie kijken hè?
Mijne was nog altijd blij als ik kwam, hinniken, heen en weer lopen omdat ik niet snel genoeg kwam. Maar iets doen had hij niet zo heel veel plezier meer in, behalve tutten want daar genoot hij overduidelijk van.
Bij het werk had hij de oortjes er niet meer op, dat vond ik ook rot om te zien, ik hoopte dat dat bij de juiste dosering pergolide weer beter zou zijn. Het gekke was natuurlijk dat zijn ACTH waarde toch wel opliep, terwijl hij juist in december wat lager zat, de periode waarin je hogere waardes verwacht.
Daar schrok ik wel van, want ondanks de pergolide was zijn ACTH bijna verdubbeld en kwamen er meer kruinen...
Ik zal helaas nooit weten wat pergolide uiteindelijk voor hem zou betekenen. Ik weet wel dat cushing een naardere aandoening kan zijn dan ik in eerste instantie dacht.

Hopelijk kalmeert Imago wat.. Sterke meis.

**Geplaatst**: 18-03-13 00:13

Geplaatst: 18-03-13 00:13

Dank je wel IMJ! Lief!

Ik moet zeggen dat (o.a.) Liljebo's bericht wel een heleboel op zijn plek doet vallen. Ik ben natuurlijk in mijn hoofd al een aantal maanden fulltime met niets anders bezig dan mijn paard. Liljebo's uitleg geeft me bijna een soort van rust, opluchting, verklaring. Ik weet gewoon, maar iets in mijn 'ziel' is nog ertegen aan het vechten, dat er eigenlijk nog maar 1 'oplossing' is: mijn paard (en mezelf) rust geven.

Een paar dingen komen nu weer opborrelen als voorbeeld: Imago ging op vorige stal een aantal weekjes terug door het schrikdraad. Waardoor? Nog steeds de vraag. Werd erna niet meer rustig en bleef 2 weken lang super ril...stond toen te rillen in zijn stal en ook bezweet door het rennen.
Vorige week haalde Imago met het voorbeen nog hard uit (dreigen, niet raak) naar de stalhond. Hij heeft overigens wel altijd al beetje hekel aan grotere honden gehad. Op de momenten dat Imago niet ril is hij braaf, té braaf. Suf eigenlijk. Ook niet, zoals hij hóórt te zijn.

Toen ik meer leerde over PPID, cortisol en stresshormoon, begon ik al te beven maar iets in mij hoopte dat Imago juist stabieler zou gaan worden....

**Geplaatst**: 18-03-13 09:27

Geplaatst: 18-03-13 09:27

Aangezien je dit gedrag niet eerder noemde, neem ik aan dat hij dit op de vorige stal niet vertoonde? Kun je niet terugverhuizen? Oude bomen moet je niet verplanten hé..
Ik zou ook toch de pergolide verhogen.

**Geplaatst**: 18-03-13 09:30

Geplaatst: 18-03-13 09:30

Ja, ik snap heel goed wat je bedoelt met jezelf rust geven.
Goh wat had ik vaak een zorgen om hem, en je wil het zo graag goed doen.. ik heb dagen gekent (tijdens de bevangenheid of hoefzweer bijvoorbeeld) dat ik 3-5x per dag naar stal reed, het begon om 5.45 uur 's morgens...
Ik zag al wat tegen de zomer op omdat ik graag wilde dat hij met de andere paarden mee het land op zou gaan, maar kon dat wel ivm de bevangenheid van afgelopen augustus? Een paard alleen houden vind ik geen optie.. Tuurlijk zijn er tussenwegen maar wat is haalbaar? Wat is paardwaardig? Zo bleef ik piekeren.

Zijn ACTH was juist wel goed toch de laatste keer? Zomaar ophogen is dan mogenlijk niet zo'n goed idee?
Zou hij relaxter kunnen worden van de provarium breeding?

edit: Jannepauli, op de vorige stal had hij ook van die momenten..

**Geplaatst**: 18-03-13 09:44

Re: Cushing

Geplaatst: 18-03-13 09:44

Als het daar ook 'maar momenten' waren, waarom wacht je dan niet af hoe dit zich nu ontwikkeld. Of: als dat maar momenten waren, dan is dat wellicht toch een reden om daarvoor te kiezen. Paarden kunnen heftig reageren op verhuizingen en maanden van slag te zijn - wellicht is de oude vertrouwde omgeving dan toch te verkiezen. Ik zie overigens geen probleem om de pergolide een stapje (of twee) te verhogen of tijdelijk een kalmeringsmiddel of supplement te geven.

Ik snap best dat je troost vindt in meelevende woorden maar je moet het niet meteen somberder maken dan het misschien is - je moet er zelf van overtuigd zijn dat het einde verhaal is en je dat niet door anderen laten bevestigen.

**Geplaatst**: 18-03-13 09:48

Geplaatst: 18-03-13 09:48

Imago@....klinkt misschien raar...misschien moet je hem zijn rust gunnen?
Dit is geen leven,steeds maar stress.Niet boos worden om mijn opmerking

**Geplaatst**: 18-03-13 10:45

Geplaatst: 18-03-13 10:45

@geerke, word ik juist helemaal niet boos over. Dan had ik mijn probleem hier niet moeten posten. Zoveel mensen, zoveel meningen en ja, ik ben het met je eens. Grootste deel van mij zegt nu: het wordt tijd om afscheid te nemen, echter, klein deeltje in mij is nog daartegen aan het vechten. Maar ja, logisch. Kom op, ik heb Imago nu 20 jaar, gekocht op mijn 17e, hele mooie sportprestaties mee gehad, verkocht en weer teruggekocht. Het is niet zomaar iets.

In het algemeen: kalmeringsmiddelen, nee, niet mijn ding. Zoiets gebruik je bij de smid etc. maar niet voor dit. Bovendien: op welk moment zou ik dat moeten toedienen? Elke dag als hij in de paddock gaat? Elke dag een uurtje later binnenhalen? Heenenweren gaat hij toch wel op een bepaald moment, als die knop om gaat. Ik heb met Imago qua stress, dit soort dingen, al heel veel meegemaakt maar nog nooit naar kalmeringsmiddelen gegrepen. Hoewel het hem nu wel rust zou geven want nee, ik wil hem niet in zo'n state of mind zien. Is gewoon zielig. Maar zo'n spuit is niet de oplossing.
Het lukt gewoon niet om hem uit zo'n toestand te halen. Is zelfs een bekende gedragstherapeut niet gelukt, toen die vorig jaar met ons aan de slag ging (voordat PPID bekend was).

Terugverhuizen naar oude stal is geen optie, vanwege diverse redenen, o.a.: de afstand voor mij in combi met zijn medicatie, de stressplek van paddocks bij wapperend plastic is voor Imago nog steeds hel op aarde, de drukke stal en als laatste reden: de kosten.

**Geplaatst**: 18-03-13 10:53

Geplaatst: 18-03-13 10:53

Imago01 schreef:
liljebo: ik ben wel heel blij dat je dat verteld hebt nu. Mijn moeder, die er verder geen verstand van heeft, die zei zoiets ook al. Die begon over niet weer helemaal laten onderzoeken of medicatie omhoog. En vriendinnen zeiden gisteren dat het ze opviel dat Imago dit meer lijkt te hebben sinds zijn 'ziek zijn'. Dat was mij nog niet zo heel erg opgevallen maar de wisselende stemmingen: ja, enórm. En het is al nooit een makkelijk paard geweest maar wel iets evenwichtiger dan dit. Hij blijft wel heel lief tegen mij, erg op me gericht, maar op de video zie je dat hij in zijn wereld zit en er pas uitkomt als ik hem echt letterlijk benader.
Overigens: ik deed een stap achteruit in de paddock en hij vervolgde zijn pad weer.
Het is inderdaad zijn gedrag. Ben benieuwd wat 'gedragsdeskundigen' hieraan zouden doen. Heb er al een aantal bij gehad en geen enkele optie heeft tot nu toe gewerkt of alleen maar tijdelijk of gedeeltelijk...

Het is natuurlijk eigenlijk logisch dat een paard dat al stresserig van zichzelf is dat hij mét cushing - waarbij het STRESS hormoon cortisol wordt overgedoseerd de stress toe neemt. Verder is hij net verhuisd en dat geeft zowiezo al stress (die hij normaal zou hebben) en verergert ook weer de stress die al aanwezig zou zijn bij een cushing paard want de regelmaat en omgeving is veranderd en dat beinvloedt nu eenmaal de cushings. Het is de vraag of dit weer stabiliseert (-EDIT ik denk van wel maar met ander stalbewind)

Maar mijn grootste probleem is dat hij dit toen hij "normaal" was ook al had na een uur of 4, dan zal hij dit zeker hebben met een lijf dat niet goed functioneert ook al wordt dit gecorrigeerd door de medicijnen en nu dus 8 uur buitenstaan ipv de 4 waar hij al moeite mee had. Dit bewind is gewoon niet iets waar hij van zou houden, zelfs niet toen hij gezond was.. en dat is vervelend genoeg :(:)

Je zou nog eens kunnen denken over het bijgeven van Provarium Breeding, misschien dat de mix van pergolide, magnesium en Provarium breeding de boel nog beter op orde maken. Wordt dit beter als hij de wei op gaat, denk je of is hij dat ook na 4 uur zat?

Ik zou zelf denk ik toch op zoek gaan naar een andere stal. Hij is verder nog fit en heeft nog energie, nu alleen een goed stalbeleid dat hem past. Maar dit ben ik, als ik denk dat ik nog iets kan stabiliseren of proberen, dan doe ik dat. DAT hoeft een ander natuurlijk niet perse te doen. Maar ik vind het niet zo onlogisch dat hij weer gestressed is nu en je had het zelf toch ook al een beetje verwacht in je hart?

Laatst bijgewerkt door fargo op 18-03-13 11:05, in het totaal 3 keer bewerkt

**Geplaatst**: 18-03-13 10:58

Geplaatst: 18-03-13 10:58

Er zijn diverse alternatieven voor een 'spuit' - ook met kruiden kun je veel bereiken. Het lijkt me redelijk eenvoudig de stalhouder te vragen om dat dagelijks bij het voer te doen.

**Geplaatst**: 18-03-13 11:01

Geplaatst: 18-03-13 11:01

Imago, jij kent jouw paard het beste.. jij weet wat hij fijn vindt en wat niet, jij voelt zelf waarschijnlijk heel goed welke keuzes je hebt of niet hebt. Alleen ratio en gevoel (en niet te vergeten: dat wat binnen jouw mogelijkheden ligt) combineren, dat is vaak zo vreselijk lastig..
Jij wil voor hem het beste, wat wil lijkt Imago te willen?

Hoe zou hij het inderdaad doen op het land? Wat dat betreft komt de goeie periode er weer aan.. Kan je het opbrengen om dat nog af te wachten?

**Geplaatst**: 18-03-13 11:08

Geplaatst: 18-03-13 11:08

Er staat bij Imago niet echt een aantal uur voor.
Ik bedoel maar, op deze stal stond hij de eerste 14 dagen ook de hele dag lekker in zijn paddock. Maar...er gebeurt iets, iets in zijn hoofd, in zijn omgeving etc. dat hem doet denken: ik moet hier uit en dan begint hij.
Hij doet dit al zijn hele leven. Een gedragsstoornis en die lijkt nu de laatste tijd te verergeren. Al op de vorige stal hoor, daar ging hij immers dwars door de draden en was vervolgens 2 weken lang nog steeds niet echt de oude. Bleef ril, schrikkerig.
Wat ik nog erbij ben vergeten te vertellen: hij is ook kramptrekker (niet te verwarren met hanetred) en ook dat lijkt wel erger te worden, daar zit ik ook al een tijdje mee. Ik dacht dat het kwam a.g.v. de mok die hij had, maar die is nu even weg.
Soms doet hij dit dus gewoon helemaal niet en op andere dagen is zijn stress (opeens) zo hoog dat hij het doet tot hij erbij neer zou vallen.

Op de wei is het dan eigenlijk gewoon niet anders. Zelfde verhaal. Of hij nu met anderen staan of alleen, maakt niet uit.

Om het land nog af te wachten: dat is nog 6 weken, minimaal en eerlijk gezegd weet ik niet of ik dat nog trek. Ik weet al niet eens hoe ik de komende week door moet gaan komen.

Kruiden door het voer zou ikzelf nog kunnen doen. Ik geef hem toch elke dag nog zijn magnesium en nu immu liquid, kan dat er ook nog wel bij

Ik denk dat ik nu inderdaad voor mezelf moet gaan uitmaken welke opties ik wel en niet nog heb, of ik bepaalde opties nog kán en wíl doen, of dat het nog 'waard is' zeg maar. Ook ken ik mijn paard goed genoeg om te kunnen inschatten of iets nog nut heeft of niet.
Mijn beste vriendin, die paard en mij kent sinds ik hem de 1e keer kocht, gaat straks mee naar stal en dat is voor mij wel prettig natuurlijk. Zij doet me vaak 'out of the box' denken.

Nou, ik ga zo richting stal. Kijken wat ik aantref. Ben benieuwd en zelfs nerveus! Ik hou jullie op de hoogte.

**Geplaatst**: 18-03-13 11:15

Geplaatst: 18-03-13 11:15

Krampetrekkerige paarden doen dit inderdaad erger als ze onrustig, angstig of gestressed zijn. Hoeveel magnesium krijgt hij nu, kan je dat nog opvoeren - al is het tijdelijk?

Kan me voorstellen dat je er nerveus van bent. Ik slik zelf - serieus!!- in stressvolle tijden ook magnesium omdat stress gewoon een erge wissel trekt op je lichaam en je gestel.