De pees blijft wel korter dan aan het andere been. Dus op het harde zie je wel dat ze de pas iets minder groot neerzet rechts als links. Maar daar word ze steeds handiger in en de spieren rekken langzaam op op rechts waardoor de paslengtes steeds beter worden!
We koelen wel nog altijd het been na het rijden. We hebben een slang die zo om het been heen kan, heel handig. Dus ik zet Mara gewoon op de poetsplaats en draai dat ding er omheen en klaar. Dan ruim ik dustig mn spullen op, maar een hapje klaar en tegen de tijd dat ik dat allemaal gedaan heb ben ik wel een kwartier verder en kan hij er weer af. Super handig.
Mara staat dus ook sinds eind april weer op pension. Tot daarvoor gingen we dus 1x per week naar de ponyclub toe over de weg ed.
Mara is er nog niet klaar voor om weer op haar oude niveau in te stromen (eind L2, bijna M1), maar alle knoppen zitten er nog wel op. Ze mist nu op dit momemt gewoon nog een hoop draagkracht en conditie, wat helemaal niet gek is natuurlijk. Dus ik train rustig verder met het doel ooit weer op wedstrijd te gaan.

En verder geef ik Mara ook vaak een dag vrij na het rijden. Soms niet. Zoals vandaag ga ik Mara rijden en morgen loopt ze dan haar eerste officiële wedstrijdje in de B met mn bijrijdster. Daarna krijgt ze wel een paar dagen vrij om "bij te komen", of iig zit dat zo in mijn hoofd.
