De laatste tijd hoor ik weinig over Sidewinder. Ik denk nog steeds dat het vaak niet herkend wordt. En om dat het vaker oudere paarden treft zal ook sneller meteen een beslissing tot inslapen genomen worden. Omdat ze denken dat het misschien inderdaad een hersenbloeding is geweest of zoiets.
Bij mij was ook het geluk dat ze na de eerste keer zo scheef lopen al weer vrij snel weer wat rechter liep, dus dan krijg je wat meer vertrouwen. Ze hoeft ook niks bij mij, dus dan geef je het ook nog sneller een kans.
Ze is eigenlijk nu stabieler dan de eerste jaren. Maar feit is dat je niet goed kunt inschatten hoeveel ongemak ze ervan hebben. Ik zie geen 'painface' bij mijn paard, maar ze sluit zich wel sneller af.
Goed dat mensen weten dat dit niet meteen het einde hoeft te betekenen. Ook goed om te weten dat het niet meer over gaat en de zorgen dus blijven en je dus soms aanpassingen moet doen.