Moderators: C_arola, Coby, Nicole288, Dyonne
geerke schreef:even een vraagje is er toevallig iemand hier die ontwormdt met ivomec wat eigelijk bedoeld is voor runderen,bij runderen injecteer je het in een bloedvat,dat moet je vooral niet doen bij paarden.Ik geef 10 ml door het voer heen,dat doe ik al 3 jaar en mijn paarden zien er super uit.
Wel wissel ik af met fenbendazole en praziquantel.
Ik vroeg mij af of nog meer mensen dat doen,vooral als je meerdere paarden hebt is het zeker voordeliger,omgerekend 4 euro per paard.....
geerke schreef:moxidectine heeft dezelfde weking als ivermectine,het werkt alleen iets langer,het is een vrij nieuw middel wat je vooral niet aan veulens jonger dan 4 maanden moet geven,overgens ivermectine ook niet,veulens is een verhaal appart.
Als je 3 verschillende wormkuren gebruikt(de werkzame stof,niet een verschillend doosje...)
Is de kans op resistentie klein,daarbij haal ik ook nog iedere dag de poep weg van het land,dus ik denk dat ze het zonder de moxidectine ook wel redden,om nog meer af te wisselen kan ik het natuurlijk wel geven,daar heb je gelijk in.....
kluinder schreef:tot juli 2008 vrij verkrijgbaar, daarna alleen op recept te verkrijgen, DUS eerst naar de dierenarts $$$$$, DAN een wormkuur kopen, waarschijnlijk ook bij de dierenarts, die geeft dit dan toch niet uit handen $$$$$$$$$$$.
Kortom de paardenhouder krijgt een drempel opgeworpen om wormspuiten te gaan kopen, waarschijnlijk met de gevolgen dat een hoop paarden pas ontwormd zullen gaan worden als de besmetting al in een vergevorderd stadium zal zijn.
WAAROM NIET GEWOON IN DE VRIJE HANDEL ????
Wilawander schreef:. De wormspuiten speciaal voor paarden zijn er niet voor niks. Dus daar geld op besparen vindt ik dom. Wel zijn er van Ivomec speciale pasta's voor paarden. Deze zijn excat het zelfde als de Eqvalan alleen goedkoper.
Citaat:Vanaf 1 oktober 2007 wordt de Europese regelgeving over diergeneesmiddelen gewijzigd. Vanaf dat moment moeten alle diergeneesmiddelen bestemd voor toepassing bij voedselproducerende dieren via een recept van de dierenarts worden verkregen. Echter, de mogelijkheid wordt geboden om voor minder risicovolle diergeneesmiddelen een uitzondering te maken en deze zonder tussenkomst van een dierenarts te verhandelen en aan de dierhouder ter beschikking te stellen